Kopenhagen

Die "volksstaking" in 1944 – barrikades in Nørrebro

Kopenhagen is tydens die Tweede Wêreldoorlog net soos die res van Denemarke tussen 9 April 1940 en 4 Mei 1945 deur Duitse troepe beset. Kopenhagen is sonder gevegte deur die Duitsers ingeneem en ook later nouliks deur die oorlogshandelinge geraak. 'n Aantal nywerheidsaanlegte was teikens vir aanvalle deur die Deense weerstandsbeweging.

Aanvanklik is die Deense regering deur die Duitsers nie aangetas nie, maar dit was nogtans gedwing om met die besetters saam te werk. As gevolg van die groeiende Deense weerstandsbeweging het die inheemse regering op 29 Augustus 1943 bedank, en 'n militêre Duitse bewind is ingestel. Dit was die begin van 'n onrustige tydperk. Om te verhoed dat Deense skepe in die hande van die besetters sou val, het die Koninklike Deense Vloot 'n aantal skepe in Kopenhagen se seehawe gesink. In Junie 1944 het 'n algemene staking, wat in die arbeidersbuurt Nørrebro sy aanvang geneem het en later as Folkestrejken ("volksstaking") bekend sou staan, oor die hele land uitgebrei. As vergeldingsaksie het die sogenaamde Schalburg-groep, 'n Deense SS-korps, groot dele van die Tivoli-vermaaklikheidspark, die Koninklike Porseleinmanufaktuur, 'n stedelike vergaderingsaal en 'n studente-koshuis opgeblaas.

Tydens die sogenaamde "Operasie Karthago" (Operation Carthage) – die bombardering van die Shell-huis, die geheime Duitse staatspolisie Gestapo se hoofkwartier in Kopenhagen, deur Britse Mosquito-vegvliegtuie op 21 Maart 1945 – is ook die Franse skool in die stadsdeel Frederiksberg per ongeluk getref. Een van die Britse vliegtuie, wat teen 'n laer hoogte gevlieg het, het naby die hoofstasie teen 'n ligpaal gebots en naby die skool neergestort. Ander vlieëniers het valslik geglo dat die ontploffing die merk was 'n teiken en die skool gebombardeer. Altesaam 900 mense, waaronder baie kinders, het hul lewens tydens dié bomaanval verloor, terwyl die bomaanval op die Gestapo-hoofkwartier sowat 125 menselewens geëis het.

Die Øresund-brug verbind die stadsdeel Amager met Malmö in Suid-Swede

Ná die oorlog het Kopenhagen sterk groei beleef, en met die sogenaamde "Vyf-vinger-plan" is in die 1970's nuwe stadstreinlyne vir pendelaars in die voorstede en omliggende gebiede gebou. Kopenhagen se moltreinstelsel, wat vanaf 1992 gebou is, is in 2002 ingewy, terwyl 'n nuwe stadsbuurt, Ørestad, vanaf 1993 op die eiland Amager ontstaan het.

Sedert die somer van 2000 verbind die Øresund-brug Kopenhagen met die Suid-Sweedse stad Malmö. Hierdie tolbrug, wat deur treine en motors gedeel word, is in Julie 2000 deur koning Carl XVI Gustaf van Swede en koningin Margrethe II van Denemarke plegtig geopen. Kopenhagen het vervolgens tot die sentrum van 'n groter metropolitaanse gebied ontwikkel wat oor albei lande strek. Alhoewel die aantal motoriste, wat gebruik van die brug maak, moontlik as gevolg van relatief hoë tolgelde kleiner as verwag is en die beplande integrasie van die Deense en Sweedse streke vertraag het, styg die aantal treinpassasiers steeds.

Die brugprojek het ook groot uitwerkings op die plaaslike openbare vervoerstelsel gehad en die aanleiding tot die herontwikkeling van die stadsdeel Amager suid van die stadsentrum gegee. Tans is ook die feit dat daar geen gemeenskaplike geldeenheid as betaalmiddel gebruik kan word 'n groot struikelblok vir die ekonomiese integrasie van Kopenhagen en Malmö se agglomerasies, alhoewel 'n toenemende aantal restourante, winkels en ander sakeondernemings sowel Sweedse asook Deense krone as betaalmiddel aanvaar.