Constans II van Bisantium

Onder Constans het die Bisantyne in 642 heeltemal uit Egipte onttrek en die Moslemse kalief Oethman het verskeie aanvalle op eilande in die Middellandse en Egeïese See van stapel gestuur. ’n Bisantynse vloot het Alexandrië weer in 645 herower, maar ná ’n Moslem-oorwinning die volgende jaar het die Bisantyne teruggetrek. Kartago is ook verower en het ’n afhanklike staat van die kalifaat gebly tot ’n burgeroorlog uitgebreek en die keiserlike mag herstel is.

Intussen het die kalifaat al hoe nader aan Bisantium gekom. In 647 het hulle Armenië, Kappadosië en Afrika binnegeval. In 648 het hulle Frigië geplunder en in 649 hul eerste see-aanval op Kreta gedoen. In 650–651 het die keiser samesprekings met kalief Oethman se goewerneur in Sirië gevoer. Die vredesooreenkoms wat gevolg het, het daartoe gelei dat Constans sy mag in die westelike deel van Armenië behou het.

In 654 het die Moslems egter Rhodos geplunder. Constans het hulle die volgende jaar met ’n vloot aangeval, maar is verslaan: 500 Bisantynse skepe is vernietig en die keiser self is byna dood. Kalief Oethman was gereed om Konstantinopel aan te val, maar het van die plan afgesien toe ’n burgeroorlog in 656 in sy kalifaat uitbreek.

In 658 het Constans die Slawiërs en Balkan-volke verslaan en sy mag oor hulle herbevestig. Die volgende jaar het hy tot ver in die ooste uitgebrei.

Constans het al hoe meer gevrees sy broer Theodosius sou sy bewind probeer omverwerp. Hy het hom eers gedwing om ’n monnik te word en hom eindelik in 660 laat vermoor. Hy het hom egter die gramskap van die inwoners van Konstantinopel op die hals gehaal en het besluit om na Sisilië te gaan. Gerugte dat hy die hoofstad daarheen wou verskuif, het sy lot beslis. Op 15 September 668 is hy vermoor en het sy seun hom opgevolg as Konstantyn IV.

• The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, 1991.
• Paul die diaken, Historia Langobardorum, Boek V
• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia