Koninkryk van Groot-Brittanje

Die Koninkryk van Groot-Brittanje is deur 'n enkele monarg regeer, soos dit tussen 1603 en 1707 regeer is (behalwe vir die Interregnum). Anders as te vore het die enkele monarg van Die Koninkryk van Groot-Brittanje geheers met die mag van 'n enkele Kroon, Die Kroon van Groot-Brittanje, in plaas van twee aparte krone wat deur een persoon gevul is.[1] Troonopvolging is deur die Engelse Act of Settlement 1701, bepaal eerder as die Skotse alternatief, die Act of Security. Die aanemening van die Act of Settlement het vereis dat die Britse monarg 'n protestante afstammeling van Sophia van Hanover moes wees.[2] Wetgewende mag het berus by die Parlement van Groot-Brittanje wat die Parlement van Engeland] en die Parlement van Skotland vervang het.[3] Soos in die moderne Parlement van die Verenigde Koninkryk, het die Parlement van Groot-Brittanje uit drie dele bestaan: die Laerhuis (House of Commons), die Hoërhuis (House of Lords), en die Kroon in Parlement (Crown-in-Parliament). Engeland en Skotland is setels in beide die Hoërhuis en die Laerhuis toegeken. Skotland se verteenwoordiging was in beide huise laer as wat die bevolking daarvan sou aan dui aangesien verteenwoordiging op daardie stadium nie op bevolking gegrond was nie maar op belasting. Volgens die bepalings van die unie het Skotland 16 verteenwoordigende adellikes na die Hoërhuis gestuur en is 45 lede na die laerhuis verkies. Die res het van Engeland en Wallis gekom.[4]

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Koninkryk van Groot-Brittanje.