Knud Jessen

Knud Jessen (29 November 1884 - 14 April 1971) was 'n Deense plantkundige en kwaternêre geoloog. Hy was staatsgeoloog vanaf 1917 tot 1931. In 1931 het hy C.H. Ostenfeld opgevolg as professor in plantkunde aan die Universiteit van Kopenhagen en direkteur van die Botaniese Tuin van Kopenhagen, 'n posisie wat hy tot sy aftrede in 1955 beklee het. Sy wetenskaplike werke het hoofsaaklik betrekking gehad op die geskiedenis van die plantegroei tydens die Eemiese interglasiale tydperk, die laat ystydperk van die Wisconsin-glasiasie en in die Holoseen tydperk het hy die gebruik van stuifmeelanalise ondersoek. [1]

Knud Jessen
Knud Jessen
Gebore	29 November 1884
Oorlede	14 April 1971
Nasionaliteit
Vakgebied	Plantkunde, Kwarternêre Geologie.
Instelling(s)	Universiteit van Kopenhagen; Botaniese Tuin van Kopenhagen
Toekennings	Eredoktorsgrade aan die Universiteit van Cambridge en Universiteit van Dubli].

Jessen was in kontak met die Ierse natuurkundige Robert Lloyd Praeger en het gedurende 1934-1935 veldwerk gedoen oor die kwaternêre geologie van Ierland. Saam met sy assistent, Frank Mitchell, kon hy beide die post-ystydperk plantegroeiontwikkeling van Ierland en dié van die Eemiese interglasiasie beskryf, met die teenwoordigheid van plante soos Rhododendron ponticum, Abies alba, Erica scoparia en Buxus sempervirens in Ierland. [2]

Jessen is erken deur eredoktorsgrade aan die Universiteit van Cambridge en Universiteit van Dublin. Hy was lid van die Koninklike Deense Akademie vir Wetenskappe en Briewe en was op die direksie van die Carlsberg-stigting.

Die standaard outeursafkorting K.Jess. word gebruik om hierdie persoon as die skrywer aan te dui wanneer 'n botaniese naam aangehaal word.