Kent (musiekgroep)

Kent het hul selfgetitelde debuutalbum in 1995 uitgereik. Die kitaarriwwe is verwring en die styl is nie juis in latere albums voortgesit nie. Die album het bykans geen kommersiële aandag geniet nie. Vier enkelsnitte is vrygestel, waarvan "Frank" die naaste aan 'n treffer was.

Een jaar later, in 1996 het Kent die album Verkligen (Afrikaans: Werklik) uitgereik. Die album is stadiger met minder verwronge kitaarriwwe en meer emosie. Die vooruitreikingenkelsnit Kräm (Så nära får ingen gå) was onmiddellik 'n treffer, en het die groep vir die eerste keer taamlik bekend geword. Later is nog twee enkelsnitte vrygestel, Gravitation en Halka. Kitaarspeler Martin Roos het die groep verlaat vir sy loopbaan by Kent se uitgewer BMG, maar het intussen die groep se bestuurder geword. 'n Japannese weergawe van Verkligen het die groep se eerste Engelstalige lied bevat; 'n gewysigde weergawe van Kräm (Så nära får ingen gå), genaamd What It Feels Like.

Isola is in 1997 uitgereik. Kitaarspeler Harri Mänti het, sedert die vrystelling van Verkligen, intussen by die groep aangesluit. Kent het 'n reputasie opgebou met hul baie optredes vir Verkligen. Die album verskil groot van Verkligen: die liede is korter en meer nadenkend, en het meer emosie. Die vooruitreikingsenkelsnit "Om du var här" (Afrikaans: As jy hier was), sowel as die tweede enkelsnit "Saker man ser" (Afrikaans: Dinge wat mens sien), was treffers. Die laaste snit op die album, "747", wat 7 minute en 47 sekondes lank is, het later die groep se slotlied vir elke optrede vir die daaropvolgende agt jare geword. Die snit bevat kenmerkende sintetiese klavier-akkoorde, en 'n lang instrumentele slotgedeelte. Dit het ook talle peilings op die groep se amptelike webwerf gewen as die "beste lied". Die snit is ook as 'n enkelsnit uitgereik, waar dit tot vier minute verkort is, met 'n bygevoegde kort koorgedeelte.

In 1998 het Kent 'n Engelstalige weergawe van Isola uitgereik, wat 'n ekstra snit, genaamd "Velvet", bevat. Kent het tweemaal met hierdie album in die VSA getoer. Die eerste toer was ter ondersteuning van hul landsgenote The Cardigans, en die tweede een was 'n gesamentlike toer met Amerikaanse groep, Papa Vegas. In die tweede deel van die toer het die groep al hul optredes met 'n cover van Depeche Mode se "Stripped" afgesluit. Enkelspelers is in verskeie gebiede vrygestel vir drie van die album se snitte. Dit was enkelspelers vir "If You Were Here", "Things She Said", en "747" - waar laasgenoemde ook die Engelstalige weergawe van "Kräm (Så nära får ingen gå)", genaamd "What It Feels Like", bevat. Die Engelstalige weergawe was aanvanklik nie vir vrystelling in Swede bestem nie, maar is later weens die groot Sweedse belangstelling wel vrygestel. Hierdie Engelstalige weergawe het swakker buite Skandinawië gevaar.

In 1999 het Kent hul album Hagnesta Hill uitgereik. Die naam is vernoem na 'n gebied in Eskilstuna, waar hulle hul eerste ateljee gehad het. Die album is vinniger en minder gefokus op ballades, soos wat in Isola die geval is. Die album bevat ook eksperimentele dele met trommasjiene en elektroniese lae. Die sanger en liriekeskrywer vir die groep, Joakim Berg, het later aangedui dat hy die album as te lank beskou. Die album bevat drie snitte wat oor een uur strek. Die eerste vooruitreikingsenkelsnit, Musik non stop, het 'n groot treffer geword en die album verder bemark. Nog twee enkelsnitte is uitgereik: "En himmelsk drog" (Afrikaans: 'n Hemelse dwelm), met sy industriële ondertoon, en die ballade "Kevlarsjäl" (Afrikaans: Kevlarsiel).

In 2000 is 'n Engelstalige weergawe van Hagnesta Hill uitgereik, waar twee van die oorspronklik Sweedse snitte met twee nuwe Engelse snitte ("Just Like Money" en "Quiet Heart") vervang is. Die album is ook in 'n digipack vrygestel, wat een van die uitgelate Engelse weergawe van die snit "Ett tidsfördriv att dö för", genaamd "A Timekill to Die For" insluit. Terselfdertyd is die enkelspeler "Music Non Stop" uitgereik, wat die ander uitgelate Engelse weergawe van die snit "Insekter", genaamd "Insects", insluit. 'n Japannese weergawe van die Engelse weergawe van Hagnesta Hill is ook vrygestel, wat "Time Kill To Die For" insluit. Daar is aanvanklik beplan om ook 'n Amerikaanse weergawe van die album uit te reik, maar die plan is later geskrap. Die saamgaande toer deur die VSA is derhalwe ook gekanselleer.

Kent het sedert hul debuut verskeie B-kante van gewoonlik opmerkbare gehalte opgeneem. Aangesien die meeste van die enkelspelers wat hierdie B-kante bevat het nie meer in produksie was nie, het dit immer moeiliker geraak om hierdie snitte wettig in die hande te kry. Gevolglik het Kent in 2000 'n dubbelskyf B-kantversameling, genaamd B-Sidor 95-00 (Afrikaans: B-Kante 95-00). Hierdie vrystelling het 21 B-kante bevat, sowel as heropgeneemde weergawes van twee van hierdie B-kante en twee heeltemal nuwe snitte. Een van hierdie, genaamd "Chans" (Afrikaans: Kans), is ook as 'n enkelsnit uitgereik. 'n Verskuilde bonussnit met Finse lirieke, genaamd "Papin Jahti" (Afrikaans: Pousjag), is ook ingesluit.

Ná 'n lang rustydperk het Kent in 2002 aan hul volgende vollengte ateljeealbum begin werk. Vanuit die ateljee het hulle verslag gegee dat hulle probeer het om 'n album te maak wat tien enkelsnitte bevat. Die eerste enkelsnit, "Dom andra" (Afrikaans: Die andere), was 'n groot treffer op Sweedse radio. Met die vrystelling van die album Vapen & ammunition (Afrikaans: Wapen & ammunisie) het die volgende twee enkelsnitte, "Kärleken väntar" (Afrikaans: Die liefde wag) en "FF", sowel as die snit "Pärlor" (Afrikaans: Pêrels), groot radiotreffers geword. Gevolglik is daar meer as 400 000 kopieë van hierdie album verkoop — meer as dubbeld meer as enige ander Kent-album tot op datum.

'n Engelse weergawe van die album is aanvanklik beplan, maar is gekanselleer.

Ons het besluit dat dit nie die moeite werd was nie [om die album in Engels vry te stel] toe ons besef dat ons vir twee lange musiektoere in 'n toerbus in Amerika gesit het, sonder dat enigiets gebeur het. — Joakim Berg

Nadat Kent vir verskeie maande reeds nie op toer gegaan het nie, is aangekondig dat hulle op 6 Junie 2003, die Nasionale Dag van Swede, in Stockholms Olympiastadion (met 'n kapasiteit vir 30 000 toeskouers) een enkele optrede sou doen. Aangesien die groep toeskouers aanbeveel het om in wit gekleed te wees, is die konsert "Die Wit Konsert" gedoop. Die konsert is met gemengde kritiek ontvang. Een punt vir negatiewe kritiek was dat die groep niks buitengewoon gedoen het nie – hulle het bloot dieselfde optrede gegee as in hul toer in 2002.

Die groep het ook by die minder bekende Parkfestivalen in Moss (Noorweë) in dieselfde jaar opgetree.[1]

Kent by die Roskilde-musiekfees in Denemarke op 30 Junie 2005.

In 2005 is Kent terug in die ateljee om 'n nuwe album op te neem, ná 'n rustydperk van 'n jaar. Volgens die ateljeeverslae sou dit "'n baie donker album" wees. Die eerste enkelsnit, Max 500, is goed deur aanhangers sowel as kritici ontvang en het voortgegaan om, soos die voorgaande drie vrygestelde enkelsnitte, 'n radiotreffer te word. Die album, getiteld Du & jag döden (Afrikaans: Ek en jy die dood), is ook goed ontvang. Twee verdere enkelspelers, "Palace & Main" en "Den döde vinkeln", is vrygestel. Laasgenoemde omstrede weems die uitlating van enige b-kante daarop, en slegs 'n bykomende verkorte radioweergawe van die enkelsnit. "Mannen i den vita hatten (16 år senare)" (Afrikaans: Die man in die wit hoed (16 jaar later)) is uitstekend ontvang en deur vele aanhangers as die groep se beste poging ooit. Die snit het ook die eerste geraak om die tradisionele konsertafsluitingssnit "747" te vervang. Die vrystelling van Du & jag döden is deur slegs een gepaardgaande musiektoer begelei — dit was die Turné 19 (Afrikaans: Toer 19) in 2005 wat uit twaalf gigs in Swede, een in Noorweë, en een in Finland bestaan het. Die konserte is in tente met 'n kapasiteit vir 18 000 konsertgangers gehou.

Daar was gerugte dat Kent 'n EP sou vrystel, aangesien die groep gereeld in die ateljee verkeer het en die kitaarspeler Sami gesê het: "Ons stel dalk 'n EP vry, maar indien ons sal, sou dit slegs 'n digitale vrystelling wees". Die vrystellingsdatum van November 2005 is bekend gemaak slegs een maand in voorgang daarvan. Dit is bevestig dat The hjärta & smärta EP (Afrikaans: Die hart en pyn EP) op laserskyf sowel as in die vorm van 'n digitale vrystelling uitgereik sou word. Dit is goed ontvang en het vyf snitte ontvang, waarvan "Dom som försvann" (Afrikaans: Dié wat verdwyn) 'n radiotreffer geword het en waartoe 'n musiekvideo vervaardig is. Die enkelspeler-EP het nommereen op die Sweedse ranglyste behaal.

Gedurende 2006 het die groep slegs een keer in Swede, by die Hultsfred-musiekfees, en by twee musiekfeeste in Noorweë, opgetree.

Kent tydens 'n konsert in Halmstad (2008).

In Desember 2006 het die groep aangedui dat hulle besig was met die opneem van 'n nuwe album en dat die kitaarspeler Harri Mänty die besluit het om die groep te verlaat. Op 18 Julie 2007 kondig die groep die titel en vrystellingsdatum van die nuwe album, Tillbaka till samtiden (Afrikaans: Terug na die hede), aan. Alhoewel die amptelike vrystellingsdatum aanvanklik op 17 Oktober 2007 gestel is, het menige verkoopspunte die album reeds vyf dae vroeër op die rakke gehad weens die bedreiging wat 'n internetverspreide pakket van die album op verkoopsyfers kon hê. Die album het gemengde kritiek verwerf. Die eerste enkelsnit, "Ingenting" (Afrikaans: Niks), van die album is op 17 September 2007 vrygestel. Die groep het hul nuwe album by 'n privaatkonsert in Denemarke bekend gestel deur vier snitte daar op te voer. Die nuwe album is beskryf as meer elektroniesgebaseerde rockmusiek, eenders aan Depeche Mode. Aangesien hul Skandinawiese musiektoer se konserte so vinnig uitverkoop is, het die groep sewe bykomende konserte daarby gevoeg.

Voorsanger Joakim Berg het aangedio dat Tillbaka till samtiden van die gunsteling materiaal wat hy ooit opgeneem het, bevat. By die Sweedse Grammy-toekennings is Kent met die Album van die Jaar en Musiekgroep van die Jaar bekroon. Verder het hulle die Rockbjornen-prys vir die Beste Sweedse Album en die P3 Guld-prys vir die Beste Sweedse Musiekgroep gewen.

• När det blåser på månen
• Frank
• Kräm (Så nära får ingen gå)
• Gravitation
• Saker man ser
• Om du var här
• Musik non stop
• En himmelsk drog
• Chans
• Spökstad
• Dom andra
• FF
• VinterNoll2
• Kärleken väntar
• Max 500
• Palace & Main
• Den döda vinkeln
• Dom som försvann
• Ingenting
• Columbus

• Things She Said
• If You Were Here
• 747
• Music Non Stop
• Music Non Stop remix