Karoline-eilande

Die Karoline-eilande (Engels: Caroline Islands) bestaan uit twee lande: Die Gefedereerde State van Mikronesië en Palau, tussen die Filippyne in die weste en die Marshalleilande in die ooste. Die eilande is in die suide van die Mariana-eilande en in die noorde van Papoea-Nieu-Guinee, net noord van die ewenaar, geleë. Die Karoline-eilande het 'n bevolking van 126 075 in 2000 gehad het het 'n oppervlakte van 1 190 km².

Kaart van die Karoline-eilande

Karoline-eilande Inheemse naam: Caroline Islands
Ligging van die Karoline-eilande
Geografie
Ligging	Stille Oseaan, Filippynse See
Koördinate	06°03′N 147°05′O
Totale eilande	sowat 1000
Hoofeilande	Palau
Oppervlakte	1 190 vk km
Administrasie
Mikronesië
Hoofstad	Palikir
Grootste stad	Palikir (6 227)
Palau
Hoofstad	Ngerulmud
Grootste stad	Koror (391)
Demografie
Bevolking	126 075

Dele van die eilande is deur Diego da Rocha in 1525 ontdek, later deur Alonso de Salazar in 1526 en deur Alvaro de Saavedra in 1528/1529. Ná die Spaans-Amerikaanse Oorlog is die eilande deur Spanje aan die Duitse Keiserryk verkoop. Tydens die Eerste Wêreldoorlog is die eilande deur Japan beset, wat deur die Volkebond 'n mandaat oor die eilande ontvang het. Tydens die Tweede Wêreldoorlog het die Verenigde State die eilande verower en later 'n trougebied deur die Verenigde Nasies ontvang. Die Gefedereerde State van Mikronesië het op 3 November 1986 en Palau op 1 Oktober 1994 onafhanklik geword. Albei eilandnasies het verdrae oor 'n vrye assosiasie met die Verenigde State onderteken, wat nog steeds vir die verdediging verantwoordelik is.