Kaliumkarbonaat

Kaliumkarbonaat is sterk higroskopies en aan lug blootgestel vervloei dit. Dit is maklik oplosbaar in water en vorm 'n sterk basiese oplossing wat 'n bytende smaak veroorsaak. Die stof neem ook koolstofdioksiedgas op en vorm daarmee kaliumwaterstofkarbonaat KHCO₃ (kaliumbikarbonaat). Hierdie stof kan by verhitting weer kaliumkarbonaat lewer:[3]

${\displaystyle 2KHCO_{3}\xrightarrow {hitte} K_{2}CO_{3}(s)+H_{2}O(g)\uparrow +CO_{2}(g)\uparrow }$

In die natuur word dit gevorm deur verwering van minerale soos veldspaat:[4]

${\displaystyle KAlSi_{3}O_{8}+10H_{2}O+CO_{2}\rightarrow Al_{2}Si_{2}O_{7}.2H_{2}O(s)+K_{2}CO_{3}(aq)+4H_{4}SiO_{4}(aq)}$

Die kieselsuur word saam met die kaliumkarbonaat deur die reën weggespoel en wat agterbly is kaoliniet Al₂Si₂O₇.2H₂O.

Die bikarbonaat van kalium KHCO₃ is minder oplosbaar as die karbonaat K₂CO₃, maar vir litium is die omgekeerde die geval. Kaliumkarbonaat kom voor in litiumhoudende pekel soos dit in Tibet in die Zabuye en Dogai Coring-mere aangetref word. Deur die pekel aan CO₂-gas onder hoë druk bloot te stel kan die kaliumbikarbonaat selektief neergeslaan word. Dit is 'n belangrike stap vir die litiummynbou. 'n Komplikasie is dat ander fases kan optree soos die seskwihidraat K₂CO₃.1,5H₂O en 'n karbonaat-bikarbonaatdubbelsout: K₂CO₃.2KHCO₃.1,5H₂O.[5]

Kaliumkarbonaat word gebruik as 'n komponent van diepeutektiese oplosmiddels soos 'n mengsel van kaliumkarbonaat met gliserol.[6] Dit word gebruik in die drinkwatervoorsiening om die hardheid van water te versag, in die bewerking van kakao tot sjokolade, en vir kontrole van die suurgraad in wyne en vrugtesappe.[7]