Jubilee-diamant

Die Jubilee-diamant, oorspronklik bekend as die Reitzdiamant, is 'n kleurlose, kussing-vormige diamant van 245.35 karaat (49.07 gram). Dit is die tiende grootste diamant ter wêreld. Die diamant is aanvanklik na Francis William Reitz, die destydse president van die Oranje-Vrystaat, waar die steen ontdek is, genoem. In 1897 is dit na die huidige naam hernoem om koningin Victoria se 60ste jaar op die troon te gedenk.

'n Kopie van die Jubilee-diamant in die "Reich der Kristalle"-museum in München.

Die oorspronklike steen, 'n rowwe agtvlakkige klip van 650.80 karaat (130.16 g) is in 1895 by die Jagersfonteinmyn in Suid-Afrika ontdek. 'n Konsortium van diamanthandelaars uit Londen koop dit in 1896 saam met die groter Excelsior-diamant, en stuur dit na Amsterdam waar dit deur M.B. Barends gepoleer is. 'n Veertig karaat (8 g) stuk is verwyder, wat self 'n 13.34 karaat (2.668 g) peervormige steen opgelewer het, en uiteindelik deur Carlos I van Portugal gekoop is.

Dorabji Tata koop die diamant in ongeveer 1900 en skenk dit aan sy vrou, Meherbai. Sy het dit tydens openbare funksies en met haar besoeke aan die koninklike howe gedra. Die Jubilee-diamant was die grootste ter wêreld tot 'n groter diamant in 1905 tentoongestel is. Dit is net ná Tata se dood in 1932 verkoop en die geld is vir die stigting van die Sir Dorabji Tata Trust gebruik.[1]