Jubaland

Die streek het waarskynlik in antieke tye 'n rol in wêreldhandel deur sy hawens gespeel. Talle dorpe aan die Juba het minstens sedert die Middeleeue bestaan, soos Bardera of die hawe van Kismayo. Tot in die 17de eeu was die streek deel van die Sultanaat van Ajuuraan, het vanaf 1836 onder die invloed van die Sultanaat van Muskat gekom en is by die Sultanaat van Zanzibar gevoeg toe dit op 19 Oktober 1856 verdeel is.

Seëls van die Italiaanse Oltre Giuba 1926

Zanzibar het op 7 November 1890 'n Britse protektoraat geword en het sy Oos-Afrikaanse besittings op 1 Julie 1895 aan Brittanje afgestaan. Die gebiede wes van die Jubarivier het dus aan Brits-Oos-Afrika behoort voordat dit in 1924 as Trans-Juba of Oltre Giuba na Italië oorgedra is en op 30 Junie 1926 by Italiaanse Somaliland ingelyf is. Trans-Juba het destyds 87 000 km² beslaan met 'n bevolking van 120 000 mense.

Tydens die Tweede Wêreldoorlog is die gebied deur Britse troepe beset en was tot 1947 onder militêre administrasie. Vanaf 1947 tot Somalië se onafhanklikheid op 1 Julie 1960 was Jubaland deel van die Italiaanse Trustgebied van Somalië.

Voormalige vlag van Jubaland (1998)

In die Somaliese burgeroorlog sedert 1991 is daar tussen verskeie strydende faksies oor Jubaland geveg. In Desember 1993 het krygsheer Siad Hersi Morgan Kismaayo ingeneem. Met sy SPM-Harti het hy op 3 September 1998 die onafhanklike staat Jubaland geproklameer, maar dit is deur geen anser staat erken nie. Siad Hersi en die SPM-Harti is in 1999 deur die opponerende Juba Valley Alliance (JVA) omvergewerp. Die JVA het op 18 Junie 2001 by die tussentydse regering van Somalië aangesluit, met Jubaland nou nominaal onder hul beheer. Gevegte het voortgegaan met Siad Hersi. In 2006 het die Unie van Islamitiese Howe die mag in Jubaland en baie ander dele van die land oorgeneem en die JVA verdryf. Ná die Unie se nederlaag deur internasionale troepe het radikale Islamitiese milisies onder Al-Sjabaab in die suide gevorm.

Vlag van Azanië  (2011)

Vanaf 2010 het inwoners in die suide 'n nuwe sekulêre administrasie en stabiliteit in die streek begin soek. Uiteindelik, op 3 April 2011, het Somaliese politici die Republiek Azanië in die Keniaanse hoofstad Nairobi gestig.[4] Toe dit gestig is, is die outonome republieke in die noorde van die land, soos Puntland of Galmudug, as model geneem. Die eerste president van die nuwe republiek was Mohamed Abdi Gandhi, die voormalige minister van verdediging van Somalië.[5] Die naam Azanië, volgens Gandhi, is gekies vir sy historiese betekenis – oorspronklik is die Somaliese kus so deur Egiptiese matrose genoem weens die oorvloedige voorraad kos. In sy woordoorsprong beteken dit "land van oorvloed".[6]

Toe Jubaland in Oktober 2011 van Al-Sjabaab bevry is, het die streek voordeel getrek uit die Keniaanse operasie Linda Nchi (Afrikaans: verdedig die nasie), waarmee Kenia militêr in die burgeroorlog ingegryp het. Waarnemers het vermoed dat Kenia 'n buffersone via die Republiek Azanië wou oprig en invloed wou verkry oor die oliereserwes wat vermoedelik in die streek is.[7]

Vlag van Jubaland Staat van Somalië

Afgevaardigdes by 'n "staatskonferensie" in Kismayo op 2 April 2013 het 'n voorlopige grondwet vir Jubaland aanvaar. [8] Op 15 Mei 2013 het 'n grondwetgewende vergadering Ahmed Mohamed Islam, bekend as "Madobe", as die nuwe president verkies. Hoewel Madobe, leier van die Ras Kamboni-milisie, suksesvol opgetree het teen militante wat na bewering met Al-Kaïda verbind is, is die voormalige krygsheer deur die regering in Mogadisjoe as ongewild beskou. Ure later het die voormalige oorlogdheer, Barre Hiirale, homself as die regmatige president van die streek verklaar,[9] maar het min ondersteuning gevind behalwe die welwillendheid van die sentrale regering.

Op 28 Augustus 2013 het die outonome regering 'n nasionale versoeningsooreenkoms met die Somaliese federale regering onderteken. Die ooreenkoms is deur Ethiopië bemiddel en het bepaal dat Jubaland vir die volgende twee jaar deur 'n tussentydse regering onder Ahmed Mohamed Islam regeer sal word. Beheer van die Kismayo-hawe en -lughawe sal vroeg in 2014 in ruil aan die federale regering oorhandig word, met opbrengs wat vir openbare dienste en instellingsbou in Jubaland geoormerk is. Die ooreenkoms maak ook voorsiening vir die integrasie van die streek se militêre magte in die Somaliese weermag, terwyl die tussentydse regering beheer oor die streekpolisiemag behou.[10] Verteenwoordigers van die AU, VN, EU en IGAD was ook teenwoordig by die ondertekening.[11] Die VN se spesiale gesant vir Somalië, Nicholas Kay, het die ooreenkoms 'n "deurbraak wat die deur oopmaak na 'n beter toekoms vir Somalië" genoem.[12]