José Martí Internasionale Lughawe

In 1961 het diplomatieke betrekkinge met die Verenigde State aansienlik versleg en met die Verenigde State se embargo teen Kuba, is lugrederye van die Verenigde State nie toegelaat om gereelde geskeduleerde vlugte na die lughawe te bedryf nie. Daardie jaar, twee dae voor die mislukte Bay of Pigs-inval wat deur die CIA met die deelname van Kubaanse ballinge georganiseer is, het Douglas A-26 Invader-vliegtuie van Brigade 2506 José Martí-lughawe en Antonio Maceo-lughawe in Santiago de Cuba gebombardeer.

As gevolg van Kuba se verhouding met die destydse Sowjetunie, het die lughawe gedurende die 1970's en 1980's die teenwoordigheid van baie Oosblok-lugrederymaatskappye geniet, soos Aeroflot, Czechoslovak Airlines, Interflug en LOT Polish Airlines. In 1977 het 'n Aeroflot Iljoesjin Il-62 wat 'n geskeduleerde vlug van Moskou na Havana via Frankfurt en Lissabon bedryf het, neergestort nadat dit vanaf Lissabon opgestyg het, en 68 van die 70 aan boord en een persoon op die grond is dood.[5] In 1989 het nog 'n Iljoesjin Il-62, wat deur Cubana as Cubana de Aviación-vlug 9046 bedryf is, neergestort kort ná die opstyg vanaf Havana. Al 115 passasiers en 11 bemanningslede sowel as 'n aantal persone op die grond is dood.

In 1988 is Terminaal 2 gebou in afwagting van toekomstige huurvlugte na die Verenigde State. In die 1990's is die spesiale huurvlugte deur die Amerikaanse regering goedgekeur om vanaf Miami te vlieg vir Kubaanse burgers wat in die Verenigde State woon en naasbestaandes in Kuba het. Vandag bedryf verskeie lugrederye ononderbroke geskeduleerde huurdiens tussen Havana en Miami. Terminaal 2 is in 2010 opgeknap en uitgebrei.

Op 31 Desember 1997 het 'n Concorde vir die eerste keer in Kuba op die José Martí-lughawe geland.[6] Die Londen-Parys-Barbados-Havana Air France-vlug is by die lughawe ontvang deur Fidel Castro, wat op die vliegtuig geklim en die bemanning en passasiers gegroet het. Op 26 April die volgende jaar is die nuwe Internasionale Terminaal 3 deur die Kanadese premier Jean Chrétien en president Castro ingewy. In 2002 het Air Freight Logistics Enterprise (ELCA SA) José Martí se eerste vragterminaal bekend as die Aerovaradero Freight Terminal geopen. Die terminaal het 'n 600 ton kapasiteit, 2 000 kubieke meter spasie in twee verkoelings- en vrieskamers, met humiditeit- en gaskontroles.

Spesiale huurvlugdiens na die Verenigde State is vanaf die 1990's toegelaat, maar dit moes bedryf word deur reismaatskappye wat deur die Amerikaanse regering gelisensieer is, hoofsaaklik van Florida. In Maart 2015 het Sun Country Airlines gereeld geskeduleerde huurvlugte vanaf New York begin bedryf tydens die "Kubaanse ontdooiing".[7] Gereelde geskeduleerde kommersiële diens na en van die Verenigde State het weer in die herfs van 2016 begin, met lugrederye soos American, Delta, JetBlue en, ná Januarie 2017, Alaska, wat na Havana gevlieg het. Verskeie lugrederye het egter teen laat 2017 vlugte na Kuba laat vaar, indien nie verminder nie, deels weens president Trump se besluit om strenger reisregulasies weer in te stel, wat die "Kubaanse ontdooiing" gedeeltelik beëindig het. Verskeie ander redes waarom die lugdienste die vlugte beëindig het, was as gevolg van swakker as verwagte vraag en 'n gebrek aan toeriste-infrastruktuur.[8]

In Maart 2020 het Kuba aangekondig dat hy sy grense sluit weens die Covid-19-pandemie. Slegs humanitêre vlugte is hierna toegelaat. Op 10 November 2020 is aangekondig dat die lughawe op 15 November weer vir normale kommersiële vlugte sal open.[9] Sommige lugrederye het weer bedrywighede begin, maar nie almal wat voorheen gevlieg het nie. In Januarie 2021 het die Kubaanse owerhede beperkings geplaas op die aantal vlugte van 'n aantal lande, en vlugte van 'n paar gestaak. Afsonderlik het Kanadese lugrederye opgehou om na Karibiese bestemmings, insluitend Kuba, te vlieg.

Binnelandse Terminaal 1 was die hoof- internasionale en binnelandse terminaalgebou op die lughawe voor die opening van Terminale 2 en 3. Dit is aan die oostekant van aanloopbaan 6 geleë, en word nou hoofsaaklik vir binnelandse vlugte gebruik.

Terminaal 2 hanteer sommige langafstand internasionale vlugte, soos na Zürich, Frankfurt en Helsinki, saam met 'n paar Karibiese vlugte, soos na Aruba, Trinidad en Tobago, en die meeste geskeduleerde huurvlugte na en van Miami, Tampa, Fort Lauderdale en New York-stad. Die geskeduleerde huurvlugte na die Verenigde State word bedryf deur Gulfstream Air Charters, ABC Charters, Marazul Charters, CTS Charters en C & T Charters. Die terminaal is aan die noordekant geleë, ongeveer 2 km vanaf Terminaal 3, en is net voor die drumpel van aanloopbaan 24. Dit is in 1988 gebou toe die eerste huurvlugte ná die rewolusie vanaf Miami geopen is. Daar is kroeë, boekwinkels, koerantstalletjies, 'n restaurant en motorhuur.

Internasionale terminaal 3 is die belangrikste internasionale terminaal, wat in 1998 geopen is. Dit is die grootste en modernste van alle terminale. Kaartjies en vertrekke is op die boonste vlak geleë; aankomste en bagasiekarrousels is op die onderste vlak geleë. Daar is verskeie motorverhuurders in die aankomsarea.