John Spurgeon Henkel

Henkel was die seun van 'n soldaat, skilder en botanis Caesar Carl Hans Henkel (1839-1913) en sy vrou Auguste Henkel (née Radue). Hy was die oudste van 12 kinders. Hy was opgevoed aan Dale-kollege, King William's Town en in 1888 het hy by die Kaapse Bosbewaaringsafdeling aangesluit. Hy het as assistent vir die natuurbewaarder in die Oos-Kaap gewerk vir 'n paar jaar. Hy is in 1893 tot distriksbosbeampte van King William's Town bevorder en het opname kaarte van Port Alfred (in 1894) en die beboste gebiede van Bathurst, Oos-Kaap (in 1895) saamgestel. In 1898 word hy distrik bosbeampte van Stutterheim.[1]

Gedurende die Tweede Vryheidsoorlog was hy 'n kaptein van Stutterheim se berede-troepe en is bekroon met die Queen's South Africa Medal. In 1902 is hy gekies om bosbou te studeer aan die Royal Indian Engineering College by Cooper's Hill, Engeland, waar hy 'n Diploma in Bosbou behaal het.[1][2]

Eucalyptus boom

Henkel het teruggekeer na Suid-Afrika en is in 1905 aangestel as Assistent-Natuurbewaarder van die Woude in die Oos-Natuurbewaaringsgebied. Hy is in 1907 aangestel as Assistent Bewaarder van Woude van die Wes-Natuurbewaaringsgebied (in Kaapstad) en het as dosent in bosbou aan die Suid-Afrikaanse Skool vir Bosbou (deel van die Suid-Afrikaanse Kollege) tot Februarie 1908 gedien. In 1909 het hy na Knysna verhuis waar hy C. B. McNaughton as Assistent-Natuurbewaarder van die Woude opgevolg het en in 1912 tot die Hoof-Natuurbewaarder van Woude bevorder is. In 1915 was hy na Pietermaritzburg as Natuurbewaarder van Woude vir Natal oorgeplaas. Hy het bebossing in die Zoeloelandse kusgebied begin met eksotiese spesies insluitend Eucalyptus.[1][2]

In 1920 was hy aangestel as hoof van die nuutgestigte Suid-Rhodesiëse Bosdiens.[1][2] Sy aanbieding aan die 1919-kongres van die Suid-Afrikaanse Genootskap vir die Bevordering van Wetenskap het gelei tot 'n omvattende opname van die plantegroei van Rhodesië, die eerste van enige Afrika-land.[1]

Hy het in Rhodesië gebly tot sy aftrede in 1931, waarna hy na Pietermaritzburg verhuis het. Daar het hy 'n veldgids van die Natalse houtagtige plante geskryf. Hy was 'n persoonlike vriend van John William Bews en het hom gehelp in sy ondersoek na die ekologie van die Natalse plantegroei. Hy het ook 'n kaart van die Hluhluwe-iMfolozipark saamgestel in 1936. Van 1944 tot sy dood het hy aan 'n gids van Suider-Afrikaanse grasse gewerk. Die plante wat hy versamel het is in die Bews Herbarium aan die Universiteit van Natal bewaar.[1]

• Suid-Afrikaanse Genootskap vir die Bevordering van Wetenskap - Stigtingslid 1902, raadslid 1918.[1]
• Suid-Afrikaanse Filosofiese genootskap - lid 1907.
• Royal Society of South Africa komitee van genote - lid 1908.
• Suid-Afrikaanse Biologiese Genootskap - stigterslid en raadslid 1916.
• Natalse Museum - Raad van Trustees 1917, 1936
• Wetenskaplike Genootskap van Rhodesië - lid 1920.
• Die Universiteit van Suid-Afrika het hom 'n ere-DS toegeken in 1932.

In Februarie 1896 het hy met Juanita Gutsche getrou en hulle het een kind gehad.[1]

• The indigenous high forest situated in the divisions of George, Knysna and Humansdorp, Kaapstad, Suid-Afrikaanse Genootskap vir die Bevordering van Wetenskap - verslag, 1912, pp. 68-76
• Afforestation in Zululand, Rhodesiëse Landboujoernaal, 1920, Vol 17, pp. 50-52
• Forest Progress in the Drakensberg - SA Weetenksapjoernaal, 1916
• Types of Vegetation in Southern Rhodesia - Geskrifte van die Wetenskaplike Genootskap van Rhodesië, vol.33, 1931
• Woody Plants of Natal & Zululand - Durban, 1934

• Biografie van John Spurgeon Henkel (in Engels)
• John Spurgeon Henkel (in Engels) op Google Scholar
• Bews Herbarium (in Engels)