Johannes III Doukas Vatatzes

Johannes III Doukas Vatatzes (Grieks: Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης, Iōannēs III Doukas Vatatzēs; omstreeks 1193 - 3 November 1254) was van 1222 tot 1254 keiser van die Niceense Ryk.

Johannes III Doukas Vatatzes
Keiser van die Romeine
(aanspraakmaker)
Johannes III, uit ’n manuskrip van die 15de eeu.
Johannes III, uit ’n manuskrip van die 15de eeu.
Titel Keiser van Nicea
(aanspraakmaker: Bisantynse keiser)
Bewind 15 Desember 1222 –
3 November 1254
Voorganger Theodorus I Laskaris
Opvolger Theodorus II Laskaris
Gebore Omstreeks 1193
Oorlede 3 November 1254
Dinastie Laskaris
Vader Basileios Vatatzes
Moeder 'n Dogter van Isak Angelos Doukas, oom van keiser Isak II Angelos
Vrou Irene Laskarina
Anna van Hohenstaufen
Naam as heilige Johannes die Genadige
Feesdag 4 November

Hy was ’n suksesvolle soldaat uit ’n militêre familie en is omstreeks 1216 deur keiser Theodorus I Laskaris gekies as die tweede man van sy dogter, Irene Laskarina, en erfgenaam van die troon ná die dood van haar eerste man, Andronikos Palaiologos. Hierdie reëling het lede van die Laskaris-familie van die troonopvolging uitgesluit en toe Johannes III in Desember 1221 keiser word,[1] moes hy teenstand teen sy bewind onderdruk. Die stryd het in 1224 geëindig toe hy sy teenstanders verslaan het ondanks steun van die Latynse Ryk van Konstantinopel.

Bewind
Sint Johannes die Genadige, keiser van die Niceense Ryk.

In 1230 het Johannes III ’n bondgenootskap met Iwan Asen II van Bulgarye teen die Latynse Ryk gesluit.[2] In 1235 het die Bulgare en Nicene teen die Latynse Ryk opgeruk en in 1236 het hulle probeer om Konstantinopel te beset.[2]

In 1241 het Johannes voordeel getrek uit Iwan Asen II se dood om in 1242 sy eie opperheerskappy oor Tessalonika te vestig en die stad later te annekseer, sowel as ’n groot deel van die Bulgaarse Thracië in 1246.[3] In 1247 het Johannes ’n effektiewe vesting teen Konstantinopel gebou.

Johannes III het die binnelandse vooruitgang en ekonomie van sy ryk versigtig ontwikkel en regverdigheid en welsynwerk aangemoedig.

Hy was in beide oorlogs- en vredestyd ’n aktiewe leier en het daarop aanspraak gemaak dat hy die ware erfgenaam van die Romeinse Ryk was.

’n Halfeeu ná sy dood is hy tot heilige verklaar, as Johannes die Genadige. Sy feesdag is op 4 November.[4][5]

Verwysings
  1. George Akropolites. The History. Vert. Ruth Macrides. New York: Oxford University Press, 2007, p. 160.
  2. Sien Treadgold. History of the Byzantine State and Society, pp. 722–724.
  3. Treadgold. History of the Byzantine State and Society, p. 728.
  4. Great Synaxaristes: (gr) Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βατατζὴς ὁ ἐλεήμονας βασιλιὰς. 4 Νοεμβρίου. ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ.
  5. Ostrogorsky, George. History of the Byzantine State. New Brunswick, N.J: Rutgers University Press, 1969, p. 444.

Bykomende bronne
  • The New Cambridge Medieval History, Vol. V, Cambridge University Press, 1995. ISBN 0-521-36289-X, 9780521362894
  • The Oxford Dictionary of Byzantium. (1991). New York and Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.