Java-eiland

Java-eiland kanaalhuise

Daar is aan die einde van die 19de eeu met die aanleg van die skiereiland in die IJ begin. Aanvanklik was die eiland 'n golfbreker vir die Oostelijke Handelskade, net soos die naasliggende KNSM-eiland. Later word dit met die IJkade uitgebrei, en met baggermateriaal uit die Noordseekanaal hoër gemaak. Op die haweterrein wat so ontstaan word ondermeer die Stoomvaart-Maatskappy 'Nederland' wat lyndienste na Nederlands-Indië onderhou het gevestig. Na die Tweede Wêreldoorlog daal handel met die Ooste in die 1950s as gevolg van die dekolonisasie van Indonesië. In die 1980s neem krakers, kunstenaars en stadsnomade besit van die gebied.

In die negentigerjare word die gebied herontwikkel tot woonbuurt volgens 'n plan van die Amsterdamse argitek Sjoerd Soeters. Alle bebouing word gesloop, op een gebou van die Samenwerkende Havenbedrijven (SHB) na. Aan die noordekant van die eiland loop 'n ontsluitingsweg, en die eiland word deursny deur vier gragte (anno 1995) met postmodernistiese gragtehuise van verskillende argitekte, en fiets- en loopbrûe van Guy Rombouts en Monika Droste. Die westepunt van die eiland is nog leeg; aan die oostekant sluit dit via twee geboue van die Switserse buro Diener & Diener en die Azartplein (met eindpunt van tramlijn 10) aan by die KNSM-eiland.

Java-eiland is met die Oostelijke Handelskade verbind via die Jan Schaeferbrug, vernoem na die Amsterdamse wethouer Jan Schaefer. Die straatname op die eiland verwys meesal na die Indonesiese eiland Java.