Jackson Pollock

Pollock se ateljee in Springs, New York

In 1928–1929 het Pollock lesse bygewoon by die Manual Art High School in Los Angeles, Kalifornië. Daar het hy lesse van Frederick John de St. Vrain de Schwankovsky ontvang. Aan die einde van 1930 het hy na New York Stad verhuis waar hy en sy broer Charles deur Thomas Hart Benton in die Art Students League van New York onderrig gegee is. In hierdie tydperk het hy die Meksikaanse muraliste Diego Rivera en José Clemente Orozco ontmoet. Hy het gedurende hierdie tyd skilderye van plaaslewe in Amerika gemaak en saam met Benton deur die land gereis.

In 1936 het hy saam met David Alfaro Siqueiros in sy eksperimentele ateljee gewerk. Van 1938 tot 1942 het Pollock binne die raamwerk van die Federale kunsprojek gewerk, maar hy moes dit vinnig verlaat omdat hy nie by die streng reëls hou nie. Sy eerste solo-uitstalling het in 1943 plaasgevind deur middel van die bemiddeling van Peggy Guggenheim, wat hom ook onder kontrak in haar gallery 'Art of the Century' geneem het. Die skildery van 2,42 x 6,03 m met die titel Mural (1943) is in opdrag van sy beskermheer, Peggy Guggenheim, wat hom ook jare lank met 'n maandelikse toelae in stand gehou het.

Pollock het in 1945 met Lee Krasner getroud. Hulle het in die dorpie Springs in East Hampton (Suffolk County, New York) gewoon, waar Krasner soveel as moontlik gehelp het om Pollock van drank weg te hou. In 1952 het hy sy eerste solo-uitstalling in Parys gehad. Pollock het baie gereis, maar net binne Amerika. In 1956 het Pollock in die Springs gesterf as gevolg van 'n motorongeluk. Die skilder Rut Kligman het die ongeluk oorleef.

Pollock se werk word getel onder abstrakte ekspressionisme, soos ook dié van onder andere sy tydgenoot Willem de Kooning. Die klem op die manier van skilder word "aksieverf" genoem. Die skilder het die verf gespat van sy kwas in wispelturige slierte op groot doeke wat op die grond gelê het. Vandaar die naam van hierdie soort werk: gedrupte (drippings). Hierdie drup tegniek het sy handelsmerk geword. In 1947 het hy getuig: "Ek voel meer gemaklik op die vloer, ek voel nader, meer deel van die skildery, want ek kan so rondloop, kan werk van die vier kante en letterlik in die skildery wees".

In 1950 is 'n dokumentêr gemaak deur Hans Namuth en Paul Falkenberg, waarin Pollock in en buite sy ateljee gevolg is. Morton Feldman het die musiek saamgestel vir die film.

Die film Pollock is gemaak oor die laaste 15 jaar van sy lewe. Regisseur en hoofrolspeler Ed Harris het tien jaar lank aan die rolprent gewerk.

Sy werk is in verskeie museums vir moderne en kontemporêre kuns, insluitende:

• Museum vir Moderne Kuns, Guggenheim Museum en Metropolitaanse Museum van Kuns in New York
• Nasionale Galery van Kuns in Washington, D.C.
• Museum vir Beeldende Kunste in Houston
• San Francisco Museum vir Moderne Kuns in San Francisco
• Tate Modern in Londen
• Stedelijk Museum in Amsterdam
• Kunstsammlung Noordryn-Wesfale in Düsseldorf
• Sentrum Georges Pompidou in Parys
• Peggy Guggenheim-versameling in Venesië
• Museum vir Hedendaagse Kuns, Teheran

Die tydskrif Time het Pollock die bynaam Jack the Dripper gegee weens sy metode van skilder.

• Steven Naifeh & White Smith: An American Saga 1990. Naifeh en White wen met die boek die Pulitzerprys (Biografie) en die National Book Award.

• Hierdie artikel is vertaal uit die Nederlandse Wikipedia

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Jackson Pollock.