J. Anthonie Smith

Johannes Anthonie Smith (Leeukop, distrik Aberdeen, 23 Julie 1910Somerset-Wes, 7 Mei 1997) was ’n Suid-Afrikaanse argitek wat veral onthou word vir die meer as 60 NG kerkgeboue wat hy vir dorpe en stede in die destydse Kaapland en Suidwes-Afrika ontwerp het. Naas Hendrik Vermooten, Wynand Louw en Koos Reyneke maak dit hom die vrugbaarste argitek van NG kerkgeboue.

J. Anthonie Smith
J. Anthonie Smith, 1956
Gebore
Johannes Anthonie Smith

23 Julie 1910
plaas Leeukop, distrik Aberdeen
Sterf7 Mei 1997 (op 86)
Bekend virTalle kerkgeboue in die voormalige Kaapland en Suidwes-Afrika
EggenootBertha McKenzie Johnson
GeloofNG

Herkoms en opleiding

Anthonie Smith was die seun van Johannes Anthonie Smith (1886–1954), ’n verslaggewer, skilder en kunsresensent wat tydens die Tweede Vryheidsoorlog by die kommando van genl. Wynand Malan aangesluit het nog voor sy vyftiende jaar. Sy doodsvonnis vir hoogverraad is later versag tot verlies van stemreg. Hy het sy herinneringe aan die Driejarige Oorlog te boek gestel in Ek rebelleer van 1939. Smith sr. het as verslaggewer gewerk by De Nieuwe Tyd op Aberdeen in die Oostelike Provinsie, daarna by Het Westen op Potchefstroom, by Onze Courant op Graaff-Reinet as bestuurder en redakteur en toe as redakteur van Die Afrikaner in Pietermaritzburg tot omstreeks 1925. Hy het toe aangesluit by die redaksie van Die Burger as Johannesburgse medewerker, waarna hy in 1928 in Kaapstad by dié dagblad gaan werk het. Meer as 20 jaar was hy Die Burger se kunsresensent. Tydens die Tweede Wêreldoorlog het by die Ossewabrandwag aangesluit en dié buiteparlementêre groep se Kaaplandse leier geword. Waar hy ook al gewerk het, was hy betrokke by die oprigting van Afrikaanse skole, ook in Pietermaritzburg.

Weens sy vader se swerwersbestaan het die jong Anthonie talle skole in verskillende dele van die land bygewoon. Sy vroegste skoolonderrig het hy op Graaff-Reinet ontvang. Sowat vyf jaar later, toe hy st. 3 toe is, het sy gesin Pietermaritzburg toe verhuis waar hy later die Engelstalige Hoër Seunskool bygewoon het. Toe hy nagenoeg 15 was, het die gesin Johannesburg toe verhuis waar hy sy hoërskoolopleiding aan die Hoër Seunskool Helpmekaar voorgesit het. In die middel van sy matriekjaar is sy vader na die Kaap verplaas waar Anthonie die laaste ses maande van sy skoolloopbaan aan die Hoërskool Jan van Riebeeck deurloop het.

Ná skool is Anthonie Smith na die Universiteit van Kaapstad waar hy ’n graad in argitektuur verwerf het. Sy finalejaartesis het gehandel oor die ontwerp van ’n teater. Danksy die navorsing vir dié geskrif het hy ’n lewendige en lewenslange belangstelling in akoestiek gekry, wat nuttig te pas gekom het met die kerke wat hy sou ontwerp. Eers is hy in diens geneem deur die staat in Pretoria vir sowat ’n jaar waar hy betrokke was by onder meer veranderinge aan die Parlementsgebou in Kaapstad.

Praktyk in Kaapstad

Omstreeks 1937 het Smith ’n praktyk in Kaapstad opgerig en in die daaropvolgende jare kleiner satellietkantore in Port Elizabeth, Johannesburg, Queenstown en Uitenhage geopen. Hy het gereeld tussen die verskillende kantore en projekte gereis. As uitstekende tekenaar wat grootgeword het in ’n kunstige milieu, het Smith dikwels saamgespan met kunstenaars vir die ontwerp van sy geboue. Sy broer, Le Roux Smith Le Roux (1914–1963), was ’n talentvolle kunstenaar en resensent wat ’n beurs ontvang het om kuns in Italië te studeer nadat hy sy graadstudie op 17-jarige ouderdom aan die Universiteit van Kaapstad voltooi het. In 1934 het hy die mure van die Ou Mutual-gebou in Kaapstad beskilder en in samewerking met Eleanor Esmonde-White ook die muurskilderye in Suid-Afrika-huis in Londen behartig. Hy het hom in Europa gevestig en was onder meer die direkteur van die Tate-kunsmuseum in Londen en ’n bekende omroeper. Hy het ook skilderye geskep vir een van sy broer se kerke, die NG kerk Ladismith, in 1942. Later jare het J. Anthonie Smith uitsluitlik saam met die Pretoriase kunstenaar Leon Théron gewerk wat vensters vir talle van sy kerke ontwerp en vervaardig het.

Smith is getroud met Bertha McKenzie Johnson van die plaas Vlakteplaas naby De Rust tydens die inwyding van sy eerste kerk, Bellville, op 17 Februarie 1940. Ook Bertha het uit ’n kunssinnige gesin gekom; haar suster, Madge Johnson, was bekend om haar portretstudies van meer andere parlementslede en haar blomstudies.

Kerkontwerpe

Smith was wyd bekend vir sy kerkontwerpe, veral vir gemeentes van die Nederduitse Gereformeerde Kerk. Al het hy hoofsaaklik in die Westelike en die Oostelike Provinsie gewerk, het hy altesaam meer as 60 kerkgeboue ontwerp in ’n tyd toe dié kerkverband vinnig uitgebrei het en toe afstigtings van dogtergemeentes tallose nuwe kerkgeboue genoodsaak het. Smith se enigste ontwerp vir kerkgeboue in die buiteland was vir die NG gemeente Livingstone, Noord-Rhodesië, Tsumeb en Okahandja (albei in die destydse Suidwes-Afrika). Van sy ander noemenswaardige ontwerpe was vir die Bellvillese burgersentrum in 1957, die Kaapstadse lughawe (DF Malan) en die Port Elizabethse lughawe, maar hy sal veral onthou word vir sy kerkgeboue.

Smith se kerke is gekenmerk deur die doeltreffende en ekonomiese uitleg, die weldeurdagte en deeglik ontwikkelde ontwerpe wat geskik was vir al die vereistes van ’n NG kerkdiens, die uitstekende akoestiek en sy vaardige gebruik van kleur, gebrandskilderde glas en glas-in-beton-vensters en versigtige binnebeligting. Hy het kerkbou deeglik bestudeer, veral dié van Wynand Louw (1883–1967) en Gerard Moerdijk (1890–1958) in Suid-Afrika. Veral het hy belanggestel in die werk van Frank Lloyd Wright (1867–1959) en W.M. Dudok (1883–1967). Hy het ’n vierkantige kerkplan ontwerp wat by uitstek geskik is vir ’n gereformeerde erediens. Sy proefnemings het gelei tot pogings om die vierkantige plan te versoen met die sogenaamde kappiekerk-boustyl, veral in die NG gemeente Noorder-Strand (1962), maar later jare het hy teruggekeer na die ietwat waaiervormige basilika, kompleet met beligting deur ’n bobeuk op die sentrale skip.

Toe vooruitgang in strukturele ingenieurswese mettertyd dun bewapende beton moontlik maak, het tentvormige dakke gewild geraak (die sogenaamde kappiekerke of tentstyl). Smith het veral daarin belanggestel om dié soort struktuur te gebruik om ’n kerk te vorm na sy opvatting van die volmaakte vorm. Maar die koste en ’n gebrek aan plaaslike kennis het gekeer dat hy dié ideaal verwesenlik.

Wyer betrokkenheid

Nes sy pa, is Smith begeester deur die ontwikkeling van die Afrikaanse taal en kultuur. In die destydse Kaapprovinsie het hy waarskynlik die eerste volledige stel tekeninge gemaak en boubestek in Afrikaans vir ’n gebou groter as ’n woonhuis, naamlik vir die NG gemeente Newtonpark se kerkgebou in Port Elizabeth in 1954. Nietemin het hy lewenslank lid gebly van die Koninklike Instituut van Britse Argitekte (Riba).

Anthonie Smith is in 1997 oorlede op Somerset-Wes, waarheen hy van Bellville af verhuis het ná sy aftrede. Hy was 86 jaar oud.

Sommige van sy NG kerkontwerpe

  1. NG kerk Bellville, ingewy 17 Februarie 1940 , Wes-Kaap
  2. NG kerk Bellville-Noord, 1960, Wes-Kaap
  3. NG kerk Bellville-Oos, 1969, Wes-Kaap (waarskynlik Bellville-Strandweg in Petrusastraat, ingelyf by Bellville-Oos en die kerkgebou gesloop)
  4. NG kerk Bellville-Vallei, ingewy 29 Augustus 1964, Wes-Kaap
  5. NG kerk Bellville-Uitsig, 1980, Wes-Kaap
  6. NG kerk Calvinia-Hantam, 1965, Wes-Kaap
  7. NG kerk Ceresvallei, hoeksteenlegging 22 September 1963, inwyding 22 en 23 Februarie 1964,[1] Wes-Kaap
  8. NG kerk Citrusdal, hoeksteenlegging 1 Februarie 1941 , Wes-Kaap
  9. NG kerk De Tyger, 1974, Wes-Kaap
  10. NG kerk Drakenstein, Paarl, 1964, Wes-Kaap
  11. NG kerk Gourits, 1966, Wes-Kaap
  12. NG kerk Groot-Brakrivier, 1954, Wes-Kaap
  13. NG kerk Kensington, Port Elizabeth, 1940, Oos-Kaap
  14. NG kerk Kraaifontein, 1958, Wes-Kaap
  15. NG kerk Ladismith, 1943, Wes-Kaap
  16. NG kerk Newtonpark, Port Elizabeth, 1954, Oos-Kaap
  17. NG kerk Okahandja, 1974, Namibië
  18. NG kerk Parow-Noord, hoeksteenlegging 23 Maart 1974, Wes-Kaap
  19. NG kerk Parowvallei, 1960, Wes-Kaap
  20. NG kerk Parowvallei-Oos, 1961, Wes-Kaap
  21. NG kerk Parow-Wes, 1971, Wes-Kaap
  22. NG kerk Port Elizabeth-Nooitgedacht, 1964, Oos-Kaap
  23. NG kerk Port Elizabeth-Noord, ingewy 10 September 1949 , Oos-Kaap
  24. NG kerk Port Elizabeth-Wes, ingewy 10 Mei 1948 , Oos-Kaap
  25. NG kerk Prince Alfred Hamlet, 1964, Wes-Kaap
  26. NG kerk Simon van der Stel, Nababeep, 1975, Noord-Kaap
  27. NG kerk Stilbaai, geen jaartal, Wes-Kaap
  28. NG kerk Strand-Noord, 1962, Wes-Kaap
  29. NG kerk Tsumeb, 1973, Namibië
  30. NG kerk Vredendal-Wes, 1978, Wes-Kaap
  31. NG kerk Wellington-Oos, ingewy 16 en 17 Oktober 1976,[2] Wes-Kaap
  32. NG kerk Wolseley, ingewy 28 Augustus 1943,[3] Wes-Kaap
  33. NG kerk Wolseley, 1974, Wes-Kaap (vervang vorige kerk ná die aardbewing)

Galery

Bronne

Verwysings

Eksterne skakels

Kerkgeboue op Google Maps

Ander skakels

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.