Italia (Romeinse Ryk)

Italia was in die antike tydperk die geografiese en kulturele kernland van die Romeinse Republiek en latere Keiserryk waaraan besondere godsdienstige, regtelike en politieke status toegeken is.[1][2]

Italia in 125 n.C.

Verwysings

(en) provinces of the roman empire
(en) province-chronology

Romeinse provinsies in 117 n.C.
Achaea Aegyptus Africa Alpes Cottiae Alpes Maritimae Alpes Poenninae Arabia Petraea Armenia Asia Assyria Bithynia Britannia Cappadocia Cilicia Corsica et Sardinia Creta et Cyrenaica Cyprus Dacia Dalmatia Epirus Galatia Gallia Aquitania Gallia Belgica Gallia Lugdunensis Gallia Narbonensis Germania Inferior Germania Superior Hispania Baetica Hispania Tarraconensis Italia ^† Iudaea Lusitania Lycia et Pamphylia Macedonia Mauretania Caesariensis Mauretania Tingitana Mesopotamia Moesia Inferior Moesia Superior Noricum Pannonia Inferior Pannonia Superior Raetia Sicilia Syria Thracia
^† Italia is nooit as 'n provinsie geskep nie, maar het eerder 'n spesiale juridiese status behou tot en met Diocletianus se hervormings.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.