Imhotep

Imhotep (ook gespel Immutef, Im-hotep en Ii-em-Hotep, en bekend onder die Hellenistiese naam Imuthes; omstreeks 2650–2600 v.C.) was ’n raadgewer van die Egiptiese farao Djoser, ’n argitek,[1] ingenieur[2] en dokter,[3] asook ’n hoëpriester van die gode Ptah en Ra.

Imhotep
M18mR4
t p
Egiptiese god
’n Beeldjie van Imhotep in die Louvre.
’n Beeldjie van Imhotep in die Louvre.
Hoëpriester, argitek, veelweter, dokter
GeboreOmstreeks 2650 v.C.
OorledeOmstreeks 2600 v.C.
MonumenteGrafkelder van Imhotep
Portaal  Portaalicoon   Antieke Egipte

Hy was een van baie min gewone burgers wat ná sy dood goddelike status verkry het. Die ligging van sy selfgeboude grafkelder was van die begin af ’n geheim en is steeds onbekend, ondanks talle pogings om dit te soek.[4] Daar word geglo dit is iewers by Saqqara versteek. Een van sy talle prestasies was dat hy die Piramide van Djoser ontwerp het. Hy was ook betrokke by die bou die piramide van sy opvolger, Sechemchet, maar werk aan laasgenoemde is gestaak ná die farao se kort bewind.[5]

In die geskiedenis

Imhotep se bestaan word bevestig deur twee inskripsies uit sy leeftyd wat aan die voetstuk van een van Djoser se standbeelde aangebring is en ’n graffito op ’n muur om Sechemchet se onvoltooide trappiramide.[5][6] Laasgenoemde inskripsie dui daarop dat Imhotep tot ’n paar jaar ná Djoser se dood gelewe het en betrokke was by die bou van sy opvolger, Sechemchet, se piramide.

Die Piramide van Djoser.

Vergoddeliking

Sowat 2 000 jaar ná sy dood is Imhotep se status opgehef tot dié van ’n god van medisyne en heling. Hy is eindelik gelykgestel aan Thoth, die god van argitektuur, wiskunde en geneeskunde.

Hy is vereer in die omgewing van Thebe, in tempels wat aan Thoth gewy was.[7][8] Die antieke Grieke het hom ook verbind met die Griekse god Asklepios.[9]

Volgens mites was Imhotep se ma ’n gewone vrou met die naam Cheredoe-anch; sy is self later as ’n halfgod vereer as die dogter van die god Banebdjedet.[10] Omdat Imhotep ook as die "Seun van Ptah" bekend was,[11] is soms beweer sy ma was Sechmet, die beskermingsgodin van Bo-Egipte en die vrou van Ptah.

Die hongersnoodstele van Bo-Egipte, wat uit die Ptolemeïese tydperk (305-30 v.C.) dateer, bevat ’n inskripsie oor ’n hongersnood tydens Djoser se bewind wat sewe jaar geduur het. Imhotep kry die eer dat hy ’n belangrike element in die beëindiging daarvan was. Een van die priesters het die verband tussen die god Chnoem en die styging van die Nylrivier aan die koning verduidelik, en dié het toe ’n droom gehad waarin die Nylgod met hom praat en belowe om die droogte te beëindig.[12]

As ’n aanvuurder van die Egiptiese kultuur het Imhotep se geïdealiseerde beeld tot goed in die Romeinse tydperk geduur.

Verwysings
  1. Imhotep (Egyptian architect, physician, and statesman) – Encyclopedia Britannica
  2. "What is Civil Engineering: Imhotep". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Januarie 2008. Besoek op 26 Julie 2014.
  3. William Osler, The Evolution of Modern Medicine, Kessinger Publishing 2004, p.12
  4. The Harper's Lay, ca. 2000 v.C.
  5. Jaromir Malek. "The Old Kingdom" in The Oxford History of Ancient Egypt deur Ian Shaw (red.) Oxford University Press paperback 2002. p. 92–93
  6. J. Kahl "Old Kingdom: Third Dynasty" in The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt deur Donald Redford (red.) Vol. 2, p. 592
  7. Thoth or the Hermes of Egypt: A Study of Some Aspects of Theological Thought in Ancient Egypt, p. 166–168, Patrick Boylan, Oxford University Press, 1922
  8. M. Lichtheim, Ancient Egyptian Literature, The University of California Press 1980, vol. 3, p.104
  9. Geraldine,, Pinch, (2002). Handbook of Egyptian mythology. Santa Barbara, Kalifornië. ISBN 9781576072424. OCLC 52716451.{{cite book}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link) AS1-onderhoud: meer as een naam (link) AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  10. Marina Warner, Felipe Fernández-Armesto, World of Myths, University of Texas Press 2003, ISBN 0-292-70204-3, p. 296
  11. Miriam Lichtheim, Ancient Egyptian Literature: A Book of Readings, University of California Press 1980, ISBN 0-520-04020-1, p. 106
  12. "The Famine Stele on the Island of Sehel". Reshafim.org.il. Besoek op 23 Junie 2015.

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.