Ibn Arabi

Ibn Arabi (Murcia , 28 Julie 1165 – Damaskus, 10 November 1240) was 'n Arabiese [1] Islamitiese teoloog uit Moorse-Spanje, en die grootste verteenwoordiger en teoretikus van Soefisme. Hy staan bekend as die "Grootste Sheikh" (al-Sheikh al-Akbar) van Soefisme.

Beeld van onbekende bron getiteld "Ibn Arabi"

Ibn al-Arabi het wyd gereis, sy reise en indrukke het gewoonlik 'n mistieke Soefi-inslag. Volgens sy verhale het hy Al-Khidr drie keer ontmoet.

Biografie

Ibn Arabi is in 'n adellike Arabiese familie in die stad Murcia gebore, terwyl die Almorawiede Andalusië regeer het. Hy was omring deur edeles, intellektuele en askete. Ibn Arabi het goeie onderwys ontvang in Sevilla (Ishbilia), wat die hoofstad en kulturele sentrum van die Almohad-kalifaat word.

In 1172 het die Moslems 'n swaar nederlaag gely as gevolg van die Reconquista. Hy gee die loopbaan van 'n amptenaar prys en berei hom voor vir die geestelike pad. In 1180 ontmoet hy in Córdoba met Averroes. Hy word uiteindelik 'n Soefi in 1184.

Familie

Ibn ʿArabī was van Arabiese afkoms.[2] Sommige bronne dui daarop dat hy uit 'n gemengde agtergrond gekom het, wie se vader 'n Arabier was wat van emigrante na Al-Andalus afstam in die vroeë jare van die Arabiese verowering van Iberië, terwyl sy ma vermoedelik van Berber-afkoms was.[3] In sy Futūḥāt al-Makkīyah skryf hy van 'n oorlede oom aan moederskant, Yahya ibn Yughan al-Sanhaji, 'n prins van Tlemcen wat rykdom vir 'n asketiese lewe laat vaar het nadat hy 'n Soefi-mistikus ontmoet het.[4] Sy vaderlike afkoms kom van Jemen en behoort aan een van die oudste Arabiese stamme in Andalusië, hulle het waarskynlik gemigreer tydens die tweede golf van die Moslem-verowering van die Iberiese Skiereiland.[5]

Sy pa, 'Ali ibn Muḥammad, het in die leër van Ibn Mardanīsh, die heerser van Murcia, gedien.[6] Toe Murcia in 1172 vir die Almohad-kalifaat geval het, het Ibn Mardanīsh nie die nederlaag oorleef nie en is in die geveg gedood, wat daartoe gelei het dat sy pa trou aan die Almohad-kalief Abū Ya'qūb Yūsuf I beloof het.[5] Op daardie tydstip was Ibn ʿArabī net 7 jaar oud, en sy gesin het van Murcia na Sevilla verhuis om die nuwe heerser te dien.[5]

Ibn ʿArabī het drie vroue gehad. Hy het met Maryam, 'n vrou uit 'n invloedryke familie, getrou [6] toe hy nog 'n jong volwassene was en in Andalusië gewoon het. Maryam het ook sy strewe gedeel om die Soefi-pad te volg, soos aangehaal deur Austin in Sufis of Andalusia:

"My heilige vrou, Maryam bint Muhammad binti Abdun, het gesê: 'Ek het in my slaap iemand gesien wat ek nog nooit in die vlees gesien het nie, maar wat aan my verskyn in my oomblikke van (geestelike) ekstase. Hy vra my of ek was aspirant na die Weg, waarop ek geantwoord het dat ek wel was, maar dat ek nie weet hoe om daarby uit te kom nie. Hy het toe vir my gesê dat ek daarheen sal kom deur vyf dinge: vertroue, sekerheid, geduld, vasberadenheid en waarheid.' So het sy haar visie aan my gebied (vir my oorweging) en ek het haar vertel dat dit inderdaad die metode van die Volk (Soefi's) was. Ek het self nog nooit iemand met daardie mate van mistieke ervaring gesien nie."[7]

Toe Ibn ʿArabī etlike jare in Anatolië gebly het, het hy volgens verskeie Arabiese en Persiese bronne met die weduwee van Majduuddin getrou en beheer oor die opvoeding van sy jong seun, Sadruddin al-Qunawi, geneem.[5] Ibn ʿArabī het ook sy derde vrou in sy geskrifte genoem, die moeder van sy seun Imāduddin, aan wie hy die eerste kopie van Futūḥāt al-Makkīyah bemaak het.[5]

Onderwysers

Ibn 'Arabi het onder baie geleerdes van sy tyd gestudeer, baie van hulle is genoem in die ijaza (toestemming om te onderrig en oor te dra) geskryf aan koning al-Muzaffar Baha' al-Din Ghazi (seun van al-'Adil I die Ayyubid),[8][9] onder die mees prominente van wie die volgende is:[10][11][12]

  • Ibn 'Asakir († 571/1176), en sy seun al-Qasim b. 'Ali b. 'Asakir [ar] (d. 600/1203)
  • Abu Tahir al-Silafi († 576/1180)
  • Ibn Bashkuwal († 578/1183)
  • 'Abd al-Haqq al-Ishbili [ar] (d. 581/1185) die student van Ibn Hazm. Ibn 'Arabi het al Ibn Hazm se boeke gelees terwyl hy onder hom studeer het.[18][23][24]
  • Abu Zayd al-Suhayli († 581/1185)
  • Ibn Zarqun [ar] († 586/1190)
  • Ibn al-Jadd [ar] († 586/1190)
  • Abu Madyan († 594/1197)[28]
  • Ibn Rushd (Averroes) († 595/1198)
  • Ibn al-Jawzi († 597/1201)
  • Ibn Abi Jamra [ar] († 599/1202)
  • Abu Shuja' Zahir ibn Rustam al-Isfahani (d. 609/1212) Imam van die Heilige Heiligdom in die Groot Moskee van Mekka.
  • Jamal al-Din geb. al-Harastani [ar] († 614/1217)
  • Ibn Malik († 672/1274)

Studente

Onder sy mees vooraanstaande studente is die volgende:[13][14]

  • Badr al-Din al-Habashi († 618/1221)[15]
  • Ibn al-Farid (d. 632/1235) is deur 'Abd al-Ghani al-Nabulsi onder Ibn 'Arabi se studente oorweeg.< ref name="Al-Shaykh al-Akbar"/>[16]
  • Al-Muzaffar Baha' al-Din Ghazi (seun van al-'Adil I die Ayyubid) (d. 613/1216 of 635/1237)
  • Zakiy al-Din al-Birzali [ar] († 636/1239)
  • Shams al-Din al-Khuwayyi [ar] († 637/1239)
  • Ibn al-Dubaythi († 637/1239)
  • Ibn al-Najjar († 643/1245)
  • Diya' al-Din al-Maqdisi († 643/1245)
  • Isma'il ibn Sawdakin († 646/1248)
  • Sa'd al-Din al-Hamawi († 650/1252)
  • Muhyi al-Din Yahya ibn al-Zaki (d. 668/1270) wat Ibn 'Arabi in Damaskus beskerm het, en wat gereël het dat Ibn 'Arabi in die familiebegraafplaas van die Banu al-Zaki begrawe word[17] Hy was 'n afstammeling van Zaki al-Din 'Ali b. Mohammed b. al-Zaki († 564/1169), die Shafi'i-hoof-qadi van Damaskus, wat 'n kragtige politieke alliansie gevorm het met die 'Asakir-familie (Banu 'Asakir),[18] wie se lede gesogte posisies as regters en geleerdes van die Shafi'i-skool van Soenni-reg in Damaskus vir byna drie eeue (laat elfde tot vroeë veertiende eeue).
  • Sadr al-Din al-Qunawi († 672/1273)
  • Baybars (gebore 676/1277)

Literatuur
  • (en) Addas, Claude, Quest for the Red Sulphur, Islamic Texts Society, Cambridge, 1993. ISBN 0-946621-45-4.
  • (en) Addas, Claude, Ibn Arabi: The Voyage of No Return, Cambridge, 2019 (second edition), Islamic Texts Society. ISBN 9781911141402.
  • (en) Akkach, Samer, Ibn 'Arabî's Cosmogony and the Sufi Concept of Time, in: Constructions of Time in the Late Middle Ages, ed. Carol Poster and Richard Utz. Evanston, IL: Northwestern University Press, 1997. Pp. 115-42.
  • (en) Titus Burckhardt & Bulent Rauf (translator), Mystical Astrology According to Ibn 'Arabi (The Fons Vitae Titus Burckhardt Series) ISBN 1-887752-43-9
  • (en) Henry Corbin, Alone with the Alone; Creative Imagination in the Sūfism of IbnʿArabī, Bollingen, Princeton 1969, (reissued in 1997 with a new preface by Harold Bloom).
  • (en) Elmore, Gerald T. Ibn Al-'Arabī’s Testament on the Mantle of Initiation (al-Khirqah). Journal of the Muhyiddin Ibn ‘Arabi Society XXVI (1999): 1-33. Print.
  • (en) Elmore, Gerald T. Islamic Sainthood in the Fullness of Time: Ibn Al-‘Arabī's Book of the Fabulous Gryphon. Leiden: Brill, 1999. Print.
  • Hirtenstein, Stephen (1999). The Unlimited Mercifier, The Spiritual life and thought of Ibn 'Arabi. Anqa Publishing & White Cloud Press. ISBN 978-0953451326.
  • Hirtenstein, Stephen, and Jane Clark. Ibn 'Arabi Digital Archive Project Report for 2009 Muhyiddin Ibn 'Arabi 1165AD - 1240AD and the Ibn 'Arabi Society. Dec. 2009. Web. 20 Aug. 2010.
  • Knysh, Alexander. Ibn 'Arabi in the Later Islamic Tradition: The making of a polemical image in medieval Islam. Albany, NY: SUNY Press, 1999.
  • (sv) Torbjörn Säfve, Var inte rädd, ISBN 91-7221-112-1

Verwysings
  1. Genealogy and Knowledge in Muslim Societies: Understanding the Past. Sarah Bowen Savant.
  2. Illustrated Dictionary of the Muslim World (in Engels). Cavendish Square Publishing, LLC. 15 Januarie 2011. p. 105. ISBN 978-0-7614-9966-4.
  3. Hirtenstein, Stephen (1999). The Unlimited Mercifier: The Spiritual Life and Thought of Ibn 'Arabi. Oxford: Anqa Publishing. p. 32. ISBN 978-1883991296. Soos baie Andalusiërs, het hy uit gemengde afkoms gekom: sy pa se naam dui op 'n Arabiese familie, wat waarskynlik in die vroeë jare van die Arabiese verowering na Andalusië geëmigreer het, terwyl sy ma blykbaar uit 'n Berber-familie gekom het....
  4. Hirtenstein, Stephen C. (September 1999). The Unlimited Mercifier: The Spiritual Life and Thought of Ibn 'Arabi. p. 252. ISBN 978-1905937387.
  5. Addas, Claude (2019). Ibn Arabi: The Voyage of No Return (2nd uitg.). Cambridge: Islamic Texts Society. ISBN 9781911141402.
  6. Chittick, William (Summer 2018). "Ibn Arabi". Stanford Encyclopedia of Philosophy. Stanford: Metaphysics Research Lab, Stanford University. “bn ‘Arabî het na homself verwys met vollediger weergawes van sy naam, soos Abû ‘Abdallâh Muhammad ibn ‘Alî ibn al-‘Arabî al-Tâ’î al-Hâtimî (die laaste drie name wat sy edele Arabiese afkoms aandui)”
  7. Austin, R.J.W. (1988). Sufis of Andalusia: The Ruh Al-Quds & Al-Durrat Al-Fakhirah. New Leaf Distributing Company. ISBN 9780904975130.
  8. Gibril Fouad Haddad. "Muhyiddin ibn 'Arabi". sunnah.org. As-Sunnah Foundation of America]]. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Oktober 2023.
  9. Ibn 'Arabi (2009). 'Asim Ibrahim al-Kayyali (red.). عنقاء مغرب في ختم الأولياء وشمس المغرب [The Fabulous Gryphon/Phoenix on the Seal of the Saints and the Sun of the West] (in Arabies) (2 uitg.). Lebanon: w:de:Dār al-Kutub al-ʿilmīya. pp. 9–14. ISBN 9782745145925 – via Google Books. {{cite book}}: Text "Dar al-Kutub al-'Ilmiyya" ignored (hulp)
  10. Nader Jamil Jum'a (2020). محيي الدين بن عربي وآراؤه الفقهية في الفتوحات المكية [Muhyi al-Din ibn 'Arabi and his Jurisprudential Opinions in al-Futuhāt al-Makkiyya] (in Arabies) (1st uitg.). Lebanon: w:de:Dār al-Kutub al-ʿilmīya. pp. 75–81. ISBN 9782745192783 – via Google Books. {{cite book}}: Text "Dar al-Kutub al-'Ilmiyya" ignored (hulp)
  11. Muhammad Faruq Salih al-Badri (2006). فقه الشيخ محيي الدين بن عربي في العبادات [The Jurisprudence of Shaykh Muhyi al-Din ibn 'Arabi in Acts of Worship] (in Arabies) (1st uitg.). Lebanon: w:de:Dār al-Kutub al-ʿilmīya. pp. 29–32. ISBN 9782745151193 – via Google Books. {{cite book}}: Text "Dar al-Kutub al-'Ilmiyya" ignored (hulp)
  12. Ibn 'Arabi (2011). Ahmad Shams al-Din (red.). الفتوحات المكية [The Meccan Revelations] (in Arabies) (3rd uitg.). Lebanon: w:de:Dār al-Kutub al-ʿilmīya. pp. 7–11. ISBN 9782745122759 – via Google Books. {{cite book}}: Text "Dar al-Kutub al-'Ilmiyya" ignored (hulp)
  13. Nader Jamil Jum'a (2020). محيي الدين بن عربي وآراؤه الفقهية في الفتوحات المكية [Muhyi al-Din ibn 'Arabi and his Jurisprudential Opinions in al-Futuhāt al-Makkiyya] (in Arabic) (1st uitg.). Lebanon: w:de:Dār al-Kutub al-ʿilmīya. pp. 82–86. ISBN 9782745192783 – via Google Books. {{cite book}}: Text "Dar al-Kutub al-'Ilmiyya" ignored (hulp)AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  14. Muhammad Faruq Salih al-Badri (2006). فقه الشيخ محيي الدين بن عربي في العبادات [The Jurisprudence of Shaykh Muhyi al-Din ibn 'Arabi in Acts of Worship] (in Arabic) (1st uitg.). Lebanon: w:de:Dār al-Kutub al-ʿilmīya. pp. 32–36. ISBN 9782745151193 – via Google Books. {{cite book}}: Text "Dar al-Kutub al-'Ilmiyya" ignored (hulp)AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  15. 'Abd al-Hafiz Farghali 'Ali al-Qarani (2021). الشيخ الأكبر محيي الدين بن العربي سلطان العارفين [The Greatest Master Muhyi al-Din ibn al-'Arabi the King of Gnostics] (in Arabic). Giza, Egypt: Arab Press Agency (Publishers). p. 211. ISBN 978-977-991-172-4 – via Google Books.{{cite book}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  16. Al-Husaini al-Husaini Ma'addi (2013). موسوعة الصوفية [Encyclopedia of Sufism] (in Arabic) (1st uitg.). Cairo, Egypt: Kenouz for Publishing and Distribution. p. 451. ISBN 9796500154978 – via Google Books.{{cite book}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  17. Ibn 'Arabi (2011). Explained by Ahmad Hasan Bassaj (red.). ديوان ابن عربي [Diwan of Ibn 'Arabi] (in Arabies) (3rd uitg.). Lebanon: Dar al-Kutub al-'Ilmiyya. p. 6. ISBN 9782745108012 – via Google Books.
  18. Gerald Elmore (1997). "New Evidence on the Early Life of Ibn al-ʿArabī". Journal of the American Oriental Society. 117 (2). JSTOR 605498.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.