Histerese

Histerese is die afhanklikheid van 'n stelsel, nie net op sy huidige omgewing nie, maar ook op die voorafgaande omgewing. Hierdie afhanklikheid ontstaan ​​omdat die stelsel in meer as een interne staat kan verkeer. Om die toekomstige ontwikkeling te voorspel, moet die interne staat of die geskiedenis daarvan bekend wees.[1] As 'n gegewe inset afwisselend verhoog en verlaag, is die opbrengs geneig om 'n lus te vorm (soos in die figuur aangedui). Lusse kan ook voorkom as gevolg van 'n dinamiese vertraging tussen die inset en uitset. Hierdie effek staan soms ook as histerese, of koers-afhanklike histerese bekend. Maar die effek verdwyn as die inset stadiger verander.

Elektriese verplasing (D) van 'n ferroelektriese materiaal soos die elektriese veld (E) eers verlaag, en dan verhoog word. Die kurwe vorm 'n histerese-lus.

Histerese kom in ferromagnetiese en ferroelektriese materiale, sowel as in die vervorming van sommige materiale (soos rubberbande en geheue-vorm allooie) voor, in reaksie op 'n wisselende krag. In natuurlike stelsels word histerese dikwels met onomkeerbare termodinamiese verandering geassosieer. Baie kunsmatige stelsels is ontwerp om histerese te hê: as voorbeeld word histerese in termostate en Schmitt-snellers gebruik om ongewenste vinnige skakeling te vermy. Histerese is ook in verskeie ander velde, insluitend ekonomie en biologie geïdentifiseer.