Heuning

Heuning is 'n soet voedsel wat deur heuningbye vervaardig word wat nektar versamel wat afkomstig is van blomme. Die soort heuning waarna mees algemeen verwys word, is dié heuning wat gemaak word deur die heuningby (in die Apis-genus), wat deur byeboere ingesamel word en deur mense verbruik word. Heuning word ook deur hommelbye, mokkabye en ander vliesvlerkige insekte vervaardig, maar die kwaliteit is gewoonlik laer en die eienskappe verskil van apisheuning.

Vloeibare heuning

Agtergrond

Heuning is 'n soet stroop en kan as plaasvervanger vir suiker gebruik word. In die Bybel kom die eerste vermelding van heuning in Eksodus voor. Dit word algemeen met aangename dinge, soos die "land van melk en heuning", geassosieer.

Heuning is soet weens die mono-sakkariede fruktose en glukose, en die soetheid stem ooreen met dié van korrelsuiker.[1] Die chemiese eienskappe maak dit geskik vir bakwerk. Meeste mikro-organismes groei nie in heuning nie en daarom sal heuning wat geseël is, nie maklik bederf nie.[2][3] 

Die gebruik en produksie van heuning het 'n lang en veelsoortige geskiedenis.[4] Heuningversameling is 'n antieke aktiwiteit.[5] Mense het waarskynlik reeds 8 000 jaar gelede begin om heuning te versamel, soos aangedui word deur 'n skildery in 'n grot in Valencia, Spanje.[5]

Versameling
'n Heuningby op 'n blomkelk van gulderoede.

Heuning kan versamel word van wilde kolonies of van makgemaakte bye se korwe. Wilde bye se korwe word soms opgespoor met behulp van die heuningwyservoël. Die heuningkoek word eers uit die korf verwyder waarna die heuning dan onttrek word deur dit uit te pers of met ‘n heuningslingermasjien. 

Vervaardiging van heuning

Wanneer bye die korf verlaat, versamel hulle nektar wat ryk is aan suiker. Met hul terugkeer na die korf, word die heuning in hul “heuningmagies” opgeneem en herhaaldelik opgebring totdat dit gedeeltelik verteer is.[6][7][8] Bye se verteringsensieme (invertase, amilase en diastase) en maagsuur begin om die sukrose te hidroliseer na ‘n mengsel van glukose en fruktose.[6] Die bye werk as 'n groep saam tydens hierdie verteringsproses totdat die produk ‘n kwaliteit bereik waarteen dit gestoor kan word.[7] Terwyl die produk se waterinhoud en natuurlike gis nog hoog is, word dit in die heuningkoekselle gestoor, maar nie verseël nie, aangesien die gis beheer moet word om te verhoed dat die suikers in die nuwe heuning begin fermenteer.[9] Die korf se bye fladder hul vlerke voortdurend om lug te laat sirkuleer en die water uit die heuning te laat verdamp tot ‘n inhoudsmaat van 18% - dit verhoog die suikerkonsentrasie en verhoed dat die heuning fermenteer.[9][7] Die bye bedek dan die selle met was om dit te seël.[7] 

  • Onttrekking uit 'n heuningkoek
    Onttrekking uit 'n heuningkoek
  • Giet van rou heuning
    Giet van rou heuning

Fisiese en chemiese eienskappe

Die fisiese eienskappe van heuning verskil na gelang van die waterinhoud, die tipe flora wat gebruik is om die heuning te vervaardig, temperatuur en die verhouding tussen die suikers wat dit bevat. Vars heuning is 'n superversadigde vloeistof wat meer suiker bevat as wat in water kan oplos by die omgewingstemperatuur. Teen kamertemperatuur is heuning ‘n oorverkoelde vloeistof waarin die glukose sal afsak om soliede korrels te vorm. Dit vorm ‘n semi-soliede oplossing van afgesakte glukosekristalle in ‘n oplossing van fruktose en ander bestanddele.

Heuning bestaan uit sowat 200 verskillende bestanddele, afhangende van die soort. Die belangrikste bestanddele is vrugtesuiker (fruktose, 27 tot 44 %), druiwesuiker (22 tot 41 %) en water (omstreeks 18 %), naas ander suikersoorte, stuifmeel, mineraalstowwe, proteïene, ensieme, aminosure, vitamiene, kleur- en geurstowwe. Heuning kan vloeibaar of verroom (gekristalliseer) wees, afhangende van die verhouding van vrugte- en druiwesuiker, asook die verwerkings- en stoormetodes.

Klassifikasie tydens verpakking en verwerking

Heuning word gewoonlik in vloeibare vorm gebottel. Dit word egter ook in ander vorme verkoop en kan aan 'n verskeidenheid van verwerkingsmetodes onderwerp word. 

  • Versuikerde heuning se glukose-inhoud het spontaan gekristalliseer en kan warm gemaak word om weer na 'n vloeistof terug te keer.[10]
  • Gepasteuriseerde heuning is tydens 'n pasteuriseringsproses verhit wat 'n temperatuur van 72˚C of hoër vereis. Pasteurisasie vernietig gisselle. Oormatige hitteblootstelling kan egter die produk bederf. Hitte kan ook die voorkoms, smaak en geur van heuning affekteer.[11]
  • Rou heuning kom voor in die byekorf of word verkry deur onttrekking, afsakking of uitpersing sonder dat hitte bygevoeg word. Dit gebeur wel dat heuning wat “minimaal verwerk” is, as rou heuning verkoop word.[12] Rou heuning bevat stuifmeel en klein stukkies byewas.
  • Gesygde heuning word onder druk deur 'n filter gestuur om stukkies was en ander materiale te verwyder – sonder om stuifmeel, minerale en ensieme te verwyder. 
  • Gefilterde heuning is heuning  van enige aard wat tot so 'n mate gefilter is dat meeste van die fyn deeltjies, stuifmeel korreltjies en lugborrels wat in die mengsel voorkom, heeltemal verwyder is.[13] In die proses word heuning tot 66-77˚C verhit om makliker deur die filter te beweeg. [14] Hierdie heuning is baie helder en kristalliseer nie maklik nie – daarom geniet dit voorkeur in die kleinhandelsbedryf.[14][15]
  • Ultra-sonikasie van heuning vernietig meeste van die gisselle. Die selle wat wel sonikasie oorleef, verloor hul groeivermoë en dit verlaag die tempo van fermentasie.[16]
  • Verroomde heuning of spinheuning is gekarringde heuning wat verwerk is om kristalvorming te beheer. Hierdie heuning het 'n baie groot hoeveelheid klein kristalletjies wat die vorming van groter kristalle verhinder wat gewoonlik in onverwerkte heuning plaasvind. Hierdie heuning het 'n gladde, smeerbare tekstuur.[17]
  • Heuningkoek is heuning wat steeds in die vars geboude byewasselle van die koek is. Dit word tradisioneel versamel uit houtrame in heuningkaste. Die rame word uitgehaal en die heuningkoek word in stukke gesny met ‘n warm lem voordat dit verpak word.[10]
  • Stukheuning is stukke gesnyde koekheuning wat in stroopheuning dryf.[10]

Kwaliteitsaanwysers

Hoë-kwaliteit heuning kan van ander onderskei word op grond van geur, smaak en dikte. Ryp, vars, hoë-kwaliteit heuning moet teen 20˚C van 'n mes afloop in 'n reguit stroom sonder om in kleiner druppeltjies op te breek.[18]  Wanneer heuning geskink word moet dit klein, tydelike lagies vorm wat taamlik vinnig verdwyn en ‘n aanduider is van vloeitraagheid. As dit nie gebeur nie, is dit ‘n aanduiding van oormatige waterinhoud (meer as 20%) wat dit nie geskik maak vir lang-termyn preservering nie.[18][19]

Gebottelde heuning moet as 'n suiwer, konsistente vloeistof vertoon en moet nie harde lagies vorm nie. Talle variëteite van heuning verander binne weke of 'n paar maande in 'n roomkleurige vastestof. Oorverhitting kan bepaal word met die Schade- of die Phadebas-metodes. 

Voedingswaarde en suikerprofiel

'n Porsie van 100g heuning voorsien 304 kalorieë met geen noodsaaklike voedingstowwe nie.[20] Dit is saamgestel uit 17% water en 82% koolhidrate en is laag in vet, dieëtvesel en proteïen.

As 'n mengsel van suikers en ander koolhidrate, is heuning hoofsaaklik fruktose (omtrent 38 – 55%) en glukose (omtrent 31%), met die oorblywende suikers wat maltose, sukrose en ander komplekse koolhidrate insluit.[21] Heuning se glukemiese indeks wissel van 32 tot 78 afhangende van die variëteit.[22] Die spesifieke samestelling, kleur, geur en smaak van enige lot heuning berus op die blomme waar die bye, wat die heuning gemaak het, gewei het.[4]

Medisinale gebruike

Wonde en brandwonde

Heuning bevat klein hoeveelhede van verbindings wat in voorlopige studies aangedui is om oor wondgenesingseienskappe te beskik, soos waterstofperoksied en metielglioksaal.[23]

Voortgesette navorsing vind plaas na die medisinale gebruike van heuning, veral gesien in die lig van antimikrobiese weerstandigheid teen moderne antibiotika.[24]

Hoesmiddels

‘n Cochrane-oorsig kon geen bewyse vind ten gunste of teen die gebruik van heuning in die behandeling van chroniese hoes of akute hoes nie. [25][26] Vir die behandeling van kinders, het die studie bevind dat heuning moontlik meer help as wanneer geen behandeling toegepas word nie.[26]

Ander

Daar is geen bewyse wat daarop dui dat die gebruik van heuning voordelig is om kanker te behandel nie.[27]  Heuning kan egter nuttig wees om die newe-effekte van bestralingsterapie en chemoterapie te beheer.[28]

Die gebruik van heuning word soms aanbeveel as ‘n behandeling vir seisoensverwante allergieë wat deur stuifmeel veroorsaak word. Daar bestaan egter nie voldoende wetenskaplike bewyse om hierdie aanspraak te ondersteun nie.[27][29] Heuning word oor die algemeen nie as doeltreffend geag vir die behandeling van allergiese konjunktivitis nie.[27][30]

Gesondheidsgevare

Persone met 'n verswakte immuunsisteem behoort nie heuning te eet nie, weens die gevaar van bakteriële- of swaminfeksies.[31] Daar is aanduidings dat heuning 'n effektiewe behandeling kan wees in sekere siektes en ander mediese toestande soos brandwonde en seerplekke.[32] Daar is egter nog nie afdoende bewyse hiervoor gevind nie.[27] 

Newe-effekte

Dit is oor die algemeen veilig om heuning te gebruik,[27][33] maar daar kan potensieël ongunstige effekte of interaksies wees in kombinasie met oormatige gebruik, bestaande siekte toestande en ander medikasie of dwelms.[27] 

Sommige blomme, soos asaleas en rhododendron, verleen giftige eienskappe aan die heuning, wat skadelik is vir mense, maar nie die bye beïnvloed nie. Dit veroorsaak 'n soortgelyke gevoel as hallusinogene, wat tot onvoorspelbare en onbeheersde gedrag lei.

Voedselvergiftiging

Jong kinders kan voedselvergiftiging opdoen wanneer hulle heuning eet wat besmet is met Clostridium botulinum endospore.[34]

Verwysings
  1. Oregon State University.
  2. Geiling, Natasha (22 Augustus 2013).
  3. Prescott, Lansing; Harley, John P.; Klein, Donald A. (1999).
  4. Hunt CL, Atwater HW (7 April 1915).
  5. Crane, Eva (1983) The Archaeology of Beekeeping, Cornell University Press, ISBN 0-8014-1609-4
  6. Suarez RK, Lighton JR, Joos B, Roberts SP, Harrison JF (1996).
  7. Binkley D (31 Augustus 2014).
  8. Standifer LN.
  9. "Honey and Bees." National Honey Board
  10. Flottum, Kim (2010).
  11. Subramanian, R.; Hebbar, H. Umesh; Rastogi, N. K. (2007).
  12. "Definition of Honey and Honey Products" (PDF). honey.com - Approved by the National Honey Board. 15 Junie 1996.
  13. "United States Standards for Grades of Extracted Honey" Geargiveer 15 Maart 2014 op Wayback Machine.
  14. Damerow, Gail (2011).
  15. First Regional Training Workshop for Beekeepers.
  16. Ultrasonic Honey Processing.
  17. Sharma, Rajeev (2005).
  18. Bogdanov, Stefan (2008)
  19. Allan, Matthew.
  20. "Full Report (All Nutrients): 19296, Honey" Geargiveer 12 Maart 2016 op Wayback Machine.
  21. National Honey Board.
  22. Arcot, Jayashree and Brand-Miller, Jennie (Maart 2005) A Preliminary Assessment of the Glycemic Index of Honey Geargiveer 8 Maart 2016 op Wayback Machine.
  23. Majtan, Juraj; Klaudiny, Jaroslav; Bohova, Jana; Kohutova, Lenka; Dzurova, Maria; Sediva, Maria; Bartosova, Maria; Majtan, Viktor (1 Junie 2012).
  24. Armstrong, Kerrie (22 Maart 2016).
  25. Mulholland S, Chang AB (2009).
  26. Oduwole O, Meremikwu MM, Oyo-Ita A, Udoh EE (2014).
  27. "Honey".
  28. Bardy J, Slevin NJ, Mais KL, Molassiotis A (2008).
  29. Dale Kiefer (4 May 2012).
  30. Rudmik L, Hoy M, Schlosser RJ, Harvey RJ, Welch KC, Lund V, Smith TL (April 2013).
  31. Grigoryan K (2015).
  32. Jull AB, Cullum N, Dumville JC, Westby MJ, Deshpande S, Walker N (2015).
  33. Goldman, Ran D. (Desember 2014).
  34. "The National Honey Board: Frequently Asked Questions".
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
   
Klik vir info oor hierdie sjabloon.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.