Heidrun Hartmann

	Heidrun Hartmann
Geboortenaam	Heidrun Elsbeth Klara Osterwald
Gebore	5 Augustus 1942; Kolberg, Pruise, Nazi-Duitsland
Oorlede	11 Julie 2016 (op 73); Hamburg, Duitsland
Plek van graf	Ohlsdorf-begraafplaas, Hamburg
Nasionaliteit	Duitsland
Vakgebied	Biologie
Bekend vir	navorsing oor vetplante

Heidrun Elsbeth Klara Osterwald Hartmann,[1] ook Heidi E. K. Hartmann, nee Osterwald[2] (* 5 Augustus 1942 in Kolberg; † 11 Julie 2016 in Hamburg[3]) was 'n Duitse plantkundige. Haar standaardskrywerafkorting is "H.E.K.Hartmann".

Biografie

Haar grafsteen op die Ohlsdorf-begraafplaas

Van 1970 tot 2007 het Hartmann onderrig gegee by die Universiteit van Hamburg in die vak sistematiese plantkunde, sedert haar habilitasie in 1982 was sy as 'n privaat dosent ook 'n professor. Van 1969 af was haar vakgebied die plantfamilie Vygies op al die vastelande. Sy het amper al die genusse ondersoek en haar navorsingsresultate in meer as 130 boeke en opstelle gepubliseer. Van 2001 af het sy saam met Sigrid Liede-Schumann (Bayreuth) navorsing gedoen in die morfologie en molekulêre biologie van Trianthema en van 2007 ook van Drosanthemum en Delosperma. Die deur haar gepubliseerde en grotendeels selfgeskryfde, tweevolumes se handleiding Aizoaceae, waarvan die tweede hersiene uitgawe deur haarself net voor haar dood gepubliseer is, word beskou as die standaardwerk oor dié plantfamilie.

Hartmann was 'n lid van die Linnean Society, AETFAT en die Internasionale Organisasie vir Vetplantnavorsing.

Heidrun Hartmann was getroud met Wilfried Hartmann en het twee volwasse dogters. Sy is op die Hamburgse Ohlsdorf-begraafplaas bo die Oud-Hamburgse gedenkbegraafplaas begrawe.

Eerbewyse

Sy is vereer in 1995 toe die plantkundige Steven Allen Hammer die genus Hartmanthus, 'n Afrika-genus van tropiese plante as deel van die Aizoaceae-familie, gepubliseer het.[4] In 2012 is 'n spesie van die Gibbaeum-genus Gibbaeum hartmannianum genoem en in 2018 is 'n spesie van die Delosperma-genus Delosperma heidihartmanniae genoem. In 2013 het sy die Cactus d’Or deur die Internasionale Organisasie vir Vetplantnavorsing (IOS) toegeken. In 2015 het sy een van die twee hoogste eerbewyse van die Cactus and Succulent Society of America ontvang: die Fellow Award. Heidrun Hartmann het dit ontvang vir haar uitsonderlike navorsingsprestasies, publikasies en lesings op die gebied van vetplante.

Die volgende spesies is ook na haar vernoem:

Werk

(de) Heidrun Hartmann (2002). Aizoaceae A – E. Berlyn: Springer. ISBN 3-540-41691-9.
(de) Heidrun Hartmann (2002). Aizoaceae F – Z. Berlyn: Springer. ISBN 3-540-41723-0.
(de) Heidrun Hartmann (1983). Untersuchungen zum Merkmalsbestand und zur Taxonomie der Subtribus Leipoldtiinae (Mesembryanthemaceae). ISBN 3-510-48007-4. {{cite book}}: |work= ignored (hulp)
(en) Heidrun Hartmann (2017). Aizoaceae Second Edition Volume 1 A – G. Berlyn: Springer. ISBN 978-3-662-49258-1.
(en) Heidrun Hartmann (2017). Aizoaceae Second Edition Volume 2 H – Z. Berlin: Springer. ISBN 978-3-662-49258-1.

Sien ook

Lys van botaniste volgens outeursafkorting

Verwysings

(en) Mary Gunn, L. E. W. Codd: Botanical Exploration Southern Africa. Balkema, 1981, ISBN 0-86961-129-1, bl. 178.
(de) Lotte Burkhardt: Verzeichnis eponymischer Pflanzennamen. Erweiterte Edition. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin, Freie Universität Berlin Berlin 2018.
(de) Hamburger Abendblatt, 16/17 Julie 2016, bl. 29 - Begrafniskennisgewing
(de) Burkhardt, Lotte (2022). Eine Enzyklopädie zu eponymischen Pflanzennamen [Encyclopedia of eponymic plant names] (pdf). Berlin: Botanic Garden and Botanical Museum, Freie Universität Berlin. doi:10.3372/epolist2022. ISBN 978-3-946292-41-8. Besoek op 27 Januarie 2022.

Eksterne skakels

Heidrun Hartmann in die katalogus van die Duitse Nasionale Biblioteek (de)
H.E.K.Hartmann op die Internasionale Plantnaamindeks
(de) "Heidrun E. K. Hartmann". Biodiversität, Evolution und Ökologie der Pflanzen – Biozentrum Klein Flottbek und Botanischer Garten Universität Hamburg. 7 Maart 2011. Besoek op 23 Desember 2011.
(de) "Veröffentlichungen". Biodiversität, Evolution und Ökologie der Pflanzen – Biozentrum Klein Flottbek und Botanischer Garten Universität Hamburg. 7 Maart 2011. Besoek op 23 Desember 2011.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] (en) Mary Gunn, L. E. W. Codd: Botanical Exploration Southern Africa. Balkema, 1981, ISBN 0-86961-129-1, bl. 178.

[2] (de) Lotte Burkhardt: Verzeichnis eponymischer Pflanzennamen. Erweiterte Edition. Botanic Garden and Botanical Museum Berlin, Freie Universität Berlin Berlin 2018.

[3] (de) Hamburger Abendblatt, 16/17 Julie 2016, bl. 29 - Begrafniskennisgewing

[4] (de) Burkhardt, Lotte (2022). Eine Enzyklopädie zu eponymischen Pflanzennamen [Encyclopedia of eponymic plant names] (pdf). Berlin: Botanic Garden and Botanical Museum, Freie Universität Berlin. doi:10.3372/epolist2022. ISBN 978-3-946292-41-8. Besoek op 27 Januarie 2022.