Heelagter

Heelagter. (No. 15).

Heelagters posisioneer hulself gewoonlik etlike meters agter die agterlyn, gereed om enige diep opposisieskoppe te ontvang en is dikwels die laaste verdedigingslinie as 'n opponent deur die agterlyn breek. Op aanval kan hulle die agterlyn betree, gewoonlik naby die senters of vleuels, met die doel om 'n ekstra persoon te verskaf en die verdedigende spelers te oorvleuel.

Drie van die belangrikste eienskappe van 'n goeie heelagter is goeie vangvermoë onder 'n hoë skop, die vermoë om die bal 'n lang afstand met akkuraatheid te skop, en die spoed en vaardigheid om aan te sluit in agterlyn aanvallende bewegings, veral teenaanvalle.

Die heelagter is die speler wat mees waarskynlik die hoë bal moet trotseer, geskop deur die opposisie. Daarvoor het hy goeie hande nodig om te verseker dat die bal skoon gevang word om die opposisie die kans te ontsê om besit te herwin. Aangesien die heelagter dikwels onvermydelik die bal diep in sy eie gebied moet vang, met min ondersteuning van sy eie spelers, moet hy óf die bal veldaf skop óf vorentoe hardloop om met sy agterspelers te skakel om 'n teenaanval te begin. As die heelagter die bal uitskop, het die opposisie die ingooi by die lynstaan, terwyl hy 'n aantal opsies het as hy eerder 'n teenaanval begin.

Om doeltreffende dekking agter die verdedigingslyn te bied, is goeie heelagters versigtig om nie uit posisie gevang te word nie en behoort hulle die opposisie se spel vooruit te loop. Hul posisie agter die agterlyn stel hulle in staat om enige gate in die verdedigingslyn te sien en hulle kommunikeer óf met die agterspelers om die gapings toe te maak óf dek self die gapings. 

Hy het die meeste potensiaal om die opposisie aan te val, veral vanaf 'n misplaaste skop. As 'n skop skoon gevang word en daar is genoeg spasie en ondersteuning, kan die heelagter besluit om 'n teenaanval te loods deur die bal na die opposisie te hardloop. Weens hul skopvaardighede is die heelagter in sommige spanne ook verantwoordelik om die doelskoppe te neem.

Vir 'n groot deel van die geskiedenis van die sport was die heelagterposisie amper heeltemal verdedigend. Oorspronklik kon die bal direk vanaf enige plek op die veld uitgeskop word, met 'n lynstaan ​​wat dan volg by die plek waar die bal uitgeskop is. Dit het 'n premie geplaas op die heelagter se vaardighede om van die hand af te skop.