Hartversaking

Algemene oorsake van hartversaking sluit in kroonslagaarsiektes (onder meer ’n vorige hartaanval), hoë bloeddruk, atriale fibrillasie, hartklepaandoening, ’n oormaat alkoholverbruik, infeksie en kardiomiopatie met ’n onbekende oorsaak.[4][6] Hulle veroorsaak hartversaking deur óf die struktuur óf die werking van die hart te verander.[4]

Daar is twee soorte hartversaking, na gelang van wat aangetas is: die vermoë van die linkerhartkamer om saam te trek of die hart se vermoë om te ontspan.[4] Die erns van die siekte word gewoonlik bepaal deur die graad van probleme met oefening.[7] Hartversaking is nie dieselfde as hartspierinfarksie (waar ’n deel van die hartspier doodgaan) of hartstilstand (waar die bloedvloei heeltemal ophou) nie.[8][9] Ander siektes wat soortgelyke simptome kan hê, is obesiteit, nierversaking, lewerprobleme, bloedarmoede en skildkiersiekte.[7]

Die toestand word gediagnoseer deur die geskiedenis van die simptome in ag te neem en ’n fisieke ondersoek te doen wat eggokardiografie kan insluit.[10] Bloedtoetse, elektrokardiografie en borsradiografie kan ook help om die onderliggende oorsaak vas te stel.[10]

Behandeling hang af van die erns en oorsaak van die siekte.[10] In minder ernstige gevalle bestaan die behandeling gewoonlik uit leefstylaanpassings soos om op te hou rook,[11] oefening,[12] en dieetaanpassings sowel as medikasie.[11] In gevalle waar die linkerhartkamer aangetas is, word inhibeerders en blokkeerders aanbeveel.[10] In ernstige gevalle kan aldosteroonantagoniste of hidralasien met ’n nitraat gebruik word.[10] ’n Ontwateringsmiddel is nuttig teen vloeistofretensie.[11] Soms, na gelang van die oorsaak, kan ’n toestel soos ’n pasaangeër ingeplant word.[10]

As alle ander behandelings ondoeltreffend is, kan ’n hartkamerhulptoestel of hartoorplanting aanbeveel word.[11]

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Hartversaking.
• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia