Groter Londen

Die term Groter-Londen is en word steeds gebruik om die gebied tov bestuur, statistiek, geskiedenis en algemene taalgebruik te beskryf.

In terme van seremoniële graafskappe, is Londen verdeel in die klein stad Londen en die veel wyer Groter-Londen. Hierdie reëling het tot stand gekom omdat die gebied van Londen gegroei en naburige nedersettings geabsorbeer het; 'n reeks administratiewe hervormings het nie die Stad van Londen met die omliggende metropolitaanse gebied saamgesmelt nie, en sy unieke politieke struktuur is behou. Buite die beperkte grense van die Stad het 'n verskeidenheid reëlings die wyer gebied sedert 1855 beheer, wat 'n hoogtepunt bereik het in die skepping van die Groter Londense administratiewe gebied in 1965.

Die term Greater London is lank voor 1965 gebruik, veral om te verwys na die Metropolitaanse Polisiedistrik (soos in die 1901-sensus), die gebied van die Metropolitan Water Board (wat deur die London County Council vir statistieke gebruik is), die Londense passasiersvervoergebied en die gebied wat deur die Registrateur-generaal as die Groter Londense woonbuurt omskryf is.

Die Greater London Arterial Road-program is tussen 1913 en 1916 ontwerp.

Alhoewel die London County Council (LCC) en County of London in 1889 geskep is, het die gebied nie die hele Londen gedek nie. Londen se beboude gebied, posdistrik, vervoernetwerk en Metropolitaanse Polisiedistrik, het ver buite die grense van die nuwe administratiewe graafskap gestrek. Baie van die LCC-behuisingsprojekte, insluitend die uitgestrekte Becontree Estates, was ook buite sy grense.

Die LCC het aangedring op 'n verandering in sy grense kort na die einde van die Eerste Wêreldoorlog, en het opgemerk dat daar binne die Metropolitaanse en Stadspolisiedistrikte 122 behuisingsowerhede was. 'n Koninklike Kommissie oor die Londense plaaslike regering is in die lewe geroep om die kwessie te oorweeg. Die LCC het 'n groot nuwe gebied vir Groter Londen voorgestel, met 'n grens iewers tussen die Metropolitaanse Polisiedistrik en die tuisgebiede. Betogings is gehou teen die moontlikheid om Windsor, Slough en Eton by die owerheid in te sluit. Die Kommissie het sy verslag in 1923 gemaak en die LCC se skema verwerp. Twee minderheidsverslae het verandering voor gestaan buite die samesmelting van kleiner stedelike distrikte, insluitend beide kleiner stadsrade en 'n sentrale owerheid vir strategiese funksies. Die London Traffic Act 1924 was 'n gevolg van die Kommissie.

Hervorming van plaaslike regering in die County of London en sy omgewing is volgende oorweeg deur die Royal Commission on Local Government in Greater London, onder voorsitterskap van sir Edwin Herbert, wat die 'Herbert Report' uitgereik het na drie jaar se werk in 1960. Die kommissie het drie kriteria oorweeg om te besluit of 'n gemeenskap deel van Groot-Londen moet vorm of nie : hoe sterk is die gebied as 'n onafhanklike sentrum in eie reg, hoe sterk is sy bande met Londen, en hoe sterk word dit uitwaarts getrek eerder as na binne na Londen.

Groter-Londen is geskep deur die London Government Act 1963, wat op 1 April 1965 in werking getree het, wat die administratiewe graafskappe Middlesex en Londen vervang het, insluitend die City of London, waar die London County Council beperkte magte gehad het, en dele van Essex opgeneem het, Hertfordshire, Kent en Surrey.

Groter-Londen het oorspronklik 'n tweevlakstelsel van plaaslike regering gehad, met die Greater London Council (GLC) wat mag met die City of London Corporation deel (wat die klein stad Londen regeer) en die 32 Londense stadsrade. Die GLC is in 1986 deur die Wet op Plaaslike Regering 1985 afgeskaf. Sy funksies is afgewentel na die City Corporation en die London Boroughs, met sommige funksies wat na sentrale regering en gesamentlike direksies oorgedra is. Groter-Londen het die Londen-streek in 1994 gevorm.

Die Londense referendum van 1998 het 'n openbare wil gevestig om 'n boonste regeringsvlak te herskep om die streek te dek. Die Greater London Authority, London Assembly en die direk verkose burgemeester van Londen is in 2000 geskep deur die Greater London Authority Act 1999. In 2000 is die buitenste grens van die Metropolitaanse Polisiedistrik herbelyn met die Groot-Londen-grens. Die 2000 en 2004 burgemeestersverkiesings is gewen deur Ken Livingstone, wat die finale leier van die GLC was. Die 2008 en 2012 verkiesings is gewen deur Boris Johnson. Die 2016 en 2021 verkiesings is gewen deur Sadiq Khan. Londen was gedek deur 'n enkele parlementêre kiesafdeling in die Europese Parlement voor die vertrek van die Verenigde Koninkryk uit die Europese Unie.

Groter Londen sluit die nouste geassosieerde dele van die Groter Londense Stedelike Gebied en hul historiese buffers in en sluit, in vyf distrikte, beduidende dele van die Metropolitaanse Groengordel in wat aangewese groenveldgrond op 'n soortgelyke wyse as die stad se parke beskerm. Die naaste en verste grense is met Essex in die noordooste tussen Sewardstonebury langs Epping Forest en Chingford, en met die Mar Dyke tussen Bulphan en Noord-Ockendon.

Groter Londen word ook begrens deur Hertfordshire in die noorde, Berkshire en Buckinghamshire in die weste, Kent in die suidooste en Surrey in die suide en suidweste.

Die hoogste punt is Westerham Heights, in die North Downs en op die grens met Kent, op 245 m. Sentrale regering het klein grensveranderinge geïmplementeer. Die grootste was die 1969-oorplasings van Farleigh na Surrey en Knockholt na Kent. Die Londense posdistrik dek nie die hele Groot-Londen nie.[2][3][4]

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Groter Londen.
• (en) Amptelike webwerf