Groot Sprong Voorwaarts

Die Groot Sprong Voorwaarts (Chinees: 大跃进, Dà Yuèjìn) van die Volksrepubliek van China was tussen 1958 en 1962 ’n ekonomiese en sosiale veldtog deur die Kommunistiese Party van China (KPC). Die veldtog is gelei deur die voorsitter, Mao Zedong, en het ten doel gehad om die landbou-ekonomie in ’n sosialistiese gemeenskap te verander deur middel van vinnige industrialisering en kollektivisering. Dit word egter algemeen beskou as die oorsaak van die Groot Chinese Hongersnood.

Groot Sprong Voorwaarts
Regeringsamptenare word na die platteland gestuur om daar te gaan werk (1957).
Name (taalvariante)
Tradisionele Chinees  大躍進
Vereenvoudigde Chinees  大跃进
PinyinDàyuèjìn

Opsomming

Van die groot veranderings in die lewe van plattelandse Chinese was die geleidelike inwerkingstelling van verpligte landboukollektivisme. Privaat boerdery is verbied en dié wat daarby betrokke was, is vervolg en as teenrewolusionêre gebrandmerk. Mense is ook aan dwangarbeid onderwerp.[1] Plattelandse industrialisasie, wat amptelik ’n prioriteit van die veldtog was, se ontwikkeling is egter in die wiele gery deur "die foute van die Groot Sprong Voorwaarts".[2]

Historici aanvaar oor die algemeen dat die Groot Sprong Voorwaarts tienmiljoene mense se dood veroorsaak het.[3] ’n Laer raming is 18 miljoen, terwyl uitgebreide navorsing deur Yu Xiguang daarop dui dit kon tot 55,6 miljoen gewees het.[4] Die historikus Frank Dikötter meen "dwang, terreur en stelselmatige geweld" was die basis van die veldtog, en dit was "die motivering vir een van die dodelikste massamoorde in die mens se geskiedenis".[5]

Die jare van die Groot Sprong Voorwaarts het gelei tot ekonomiese agteruitgang, met 1958 tot 1962 een van die twee tydperke tussen 1953 en 1976 waarin China se ekonomie gekrimp het (die ander was die Kulturele Rewolusie). Volgens die politieke ekonoom Dwight H. Perkins "het ’n enorme belegging net ’n klein toename, indien enige, in produksie gehad . . . Die Groot Sprong Voorwaats was kortliks ’n baie duur ramp."[6]

In daaropvolgende konferensies in Maart 1960 en Mei 1962 is die negatiewe uitwerking van die veldtog deur die KPC bestudeer en Mao is gekritiseer. Gematigde leiers soos president Liu Shaoqi en Deng Xiaoping het meer mag gekry en Mao het ’n tydelike terugslag beleef, wat gelei het tot sy inwerkingstelling van die Kulturele Rewolusie in 1966.

Verwysings
  1. Mirsky, Jonathan. "The China We Don't Know." New York Review of Books Volume 56, Number 3. 26 Februarie 2009.
  2. Perkins, Dwight (1991). "China's Economic Policy and Performance". Hoofstuk 6 in The Cambridge History of China, Volume 15, red. Roderick MacFarquhar, John K. Fairbank en Denis Twitchett. Cambridge University Press.
  3. Tao Yang, Dennis (2008). "China's Agricultural Crisis and Famine of 1959–1961: A Survey and Comparison to Soviet Famines." Palgrave MacMillan, Comparative Economic Studies 50, pp. 1–29.
  4. la-chine-creuse-ses-trous-de-memoire
  5. Dikötter, Frank (2010). pp. x, xi. ISBN 0-8027-7768-6
  6. Perkins (1991). pp. 483–486

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.