Graeme Bloch

Bloch se moeder, Rosalie, was in die 1970's en 1980's ook 'n aktivis en aktiewe lid van die Black Sash, die Women’s Peace Movement en die Detainees Parents Support Committee.[2] Bloch was ‘n student aan die Universiteit van Kaapstad en het betrokke geraak by die National Union of South African Students (NUSAS) en die End Conscription Campaign (ECC). Later was hy ook 'n uitvoerende lid van die National Education Crisis Committee (NECC) sowel as die United Democratic Front (UDF), en albei die organisasies was deel van die anti-apartheidsbeweging om verskillende wette en beleid van die destydse stelsel uit te daag.[2] Hy is deur die apartheidsveiligheidsmagte aangehou, geteister en in hegtenis geneem weens sy betrokkenheid by die bevrydingstryd, en was van 1976 tot 1981 ingeperk.[3]

Ná 1994 was Bloch as akademikus betrokke by die onderwyssektor as 'n dosent by die Universiteit van Wes-Kaapland (UWK) en besoekende adjunkprofessor aan die Universiteit van die Witwatersrand se Public and Development Management School. Hy was ook 'n onderwysbeleidsanalis by die Ontwikkelingsbank van Suider-Afrika,[3] en senior navorser by die "Mapungubwe Institute for Strategic Reflection".[3] Hy het saam met ander akademici verskeie boeke oor onderwys geskryf en gepubliseer, insluitend Investment Choices for South African Education; Education, Growth, Aid and Development en The Toxic Mix: What is wrong with South Africa’s schools and how to fix it wat hy in 2009 alleen gepubliseer het.[2]

In 2018 is Bloch se ma, Rosalie, en haar lewensmaat, Aubrey Jackson, in hul huis in Kaapstad tydens 'n huisroof vermoor.[2] Bloch is met progressiewe supranukleêre gestremdheid gediagnoseer in 2014.[4] Hy sterf op 9 April 2021 in die Constantiaberg Hospitaal in Kaapstad.[2] President Cyril Ramaphosa het gesê Suid-Afrika is "ryker as 'n nasie vir Graeme se intellektuele en organisatoriese leierskap in die onderwyssektor." “Innig hartseer oor die afsterwe van Graeme Bloch. Ons herinner en eerbiedig met dankbaarheid en bewondering sy bydrae tot ons stryd, van sy vroeë dae as 'n passievolle, langhaar studenteaktivis” het hy bygevoeg.[1]