Giroskoop

’n Giroskoop (van antieke Griekse γῦρος gûros, "sirkel", en σκοπέω skopéō, "om te kyk") is ’n toestel wat gebruik word vir die meet of handhawing van oriëntasie en hoeksnelheid.[1][2] Dit is ’n tollende skyf of wiel (wat 'n rotor genoem word) wat byvoorbeeld deur elektrisiteit aangedryf word en teen ’n baie hoë snelheid draai.

’n Giroskoop in ’n kardanophanging. Daar is vryheid van beweging in al drie asse. Die middelste skyf sal sy draaiasrigting behou ongeag die oriëntasie van die ander ringe, of beuels.

Die as van die rotor word gesteun deur ’n stelsel van konsentriese ringe, of beuels: op so ’n manier dat die beuels in die rondte kan draai of skuins kan staan sonder dat die rotor saam met hulle beweeg,[3] volgens die behoud van hoekmomentum. ’n Giroskoop kom dikwels in ’n kardanophanging voor, sodat dit in al drie dimensies vry kan draai (sien skets).

Giroskope kan gebruik word in traagheidsnavigasietoestelle, soos in die Hubble-ruimteteleskoop, of in die staalromp van ’n duikboot wat onder die water is. Ander gebruike is in girokompasse, wat magnetiese kompasse kan aanvul of vervang (in skepe, vliegtuie en ruimtetuie, of voertuie in die algemeen), om stabiliteit te bevorder (fietse, motorfietse en skepe) of as deel van ’n traagheidsgeleidingstelsel.