Ghemara

Die Ghemara (Hebreeus/Aramees: גמרא, "tradisie" of "studie"; afgelei van die werkwoord גמר, ghamar, letterlik: "om af te sluit" of "om te voltooi") is die gedeelte van die Talmoed wat rabbynse ontleding van en kommentaar op die Misjna bevat. Die Misjna, wat deur Jehoeda haNasi (ca. 200 n.C.) geredigeer is, is deur generasies oor generasies van Amoraïete (Ghemara-geleerdes, Hebreeus: אמוראים, Amora'im; letterlik: "diegene wat sê") tussen die 2de en 5de eeu n.C. in Babilonië en die Land Israel omvattend bestudeer. Hul gesprekke wat neergeskryf is, sou die Ghemara word, wat in kombinasie met die Misjna die Talmoed vorm.

Die Vilnius-uitgawe van die Babiloniese Talmoed se eerste bladsy, Traktaat Beragot, folio 2a. Die eerste 13 reëls in die middel van die bladsy onder die titelwoord bevat die Misjna en die volgende 21 reëls die Ghemara, omring deur opmerkings rakende die Misjna

Daar is twee weergawes van die Talmoed. Die Jerusalemse Talmoed (תַּלְמוּד יְרוּשָׁלְמִי, Talmoed Jeroesjalmie) is deur geleerdes van die Land Israel, onder ander van die akademies van Tiberias en Caesarea, tussen 350 en 400 n.C. saamgestel. Die Babiloniese Talmoed (תַּלְמוּד בַּבְלִי, Talmoed Bawlie) is rondom 500 n.C. deur geleerdes van Babilonië, veral van die akademies van Soera, Poembedita en Nehardea, saamgestel.[1][2] Die terme "Ghemara" en "Talmoed" sonder verdere spesifikasies verwys na die Babiloniese weergawe. Die vernaamste opstellers was Raw Awina bar Raw (Rawina) en Raw Asji.