Geskiedenis van die New Age-beweging

Die idee van 'n komende "New Age" is al minstens twee eeue gelede gepropageer deur onder meer die Vrymesselaars en die Rosekruisers (Engels: "Rosicrucians") wat die Franse en Amerikaanse Revolusies ondersteun het. Aleister Crowley, 'n satanis wat homself "Die Groot Dier 666"genoem het, het in 1904 aangekondig dat die 2000-jaar-lange "Era van Horus" aangebreek het wat die Christendom sou vervang en waarvan hy self die hoofprofeet sou wees.

Blavatsky en Koot Hoomi

Die oorsprong van die New Age-beweging as sodanig kan egter teruggevoer word na Helena Petrowna Blavatsky (1831–1891), 'n Russiese spiritis en medium wat die esoteriese en okkulte Theosophical Society in 1875 saam met Henry Steele Olcolt gestig het. Volgens Blavatsky het ene "Koot Hoomi" en ander geestelike gidse gereeld aan haar verskyn en geheime aan haar openbaar wat sy in 'n hele reeks boeke neergeskryf het. Vroeg in die twintigste eeu het 'n Engelse spiritis, Alice Bailey (1880–1949), haar in die Verenigde State by die Theosophical Society aangesluit. Bailey, wat Blavatsky se geskrifte bestudeer het en glo ook met Koot Hoomi gekommunikeer het, is later deur 'n ander geestelike gids – Djwal Khul – beveel om 'n aantal boeke te skryf waarin hy deur haar die sogenaamde "New Age-plan" bekend sou maak. Die hooftema van hierdie Plan was die koms van 'n "messias" wat aangehelp moes word deur onder meer verskeie meditasiegroepe te stig. Bailey het uiteindelik 25 boeke geskryf wat vandag steeds as die grondslag van die New Age-beweging beskou word.

Belangstelling in esoteriese kennis groei

Met die toenemende gewildheid in die twintigste eeu van die Theosophical Society en ander esoteriese groepe soos die Magnetist Movement, Christian Science,New Thought en die Rosekruisers, is Bailey se leringe en die Plan regoor die Engels-sprekende wêreld verkondig. Kanalisering en ander vorme van spiritisme en die okkulte het ook in gewildheid toegeneem en talle nuwe esoteriese groepe, waaronder verskeie "Vlieënde Piering"-groepe, het in die tweede helfte van die twintigste eeu regoor die Westerse wêreld hul verskyning gemaak.

Sedert die laat-1950's het die leiers van sommige van hierdie groepe eers in Engeland en later ook in die VSA bymekaargekom om die veranderinge wat vir die laaste deel van die twintigste eeu – met die oorskakeling na die Era van die Waterdraer – verwag is, te bespreek. Van die belangrikste punte op hul agenda was voorbereiding vir die verskyning van die "avatar" of "christus" wat die voorganger sou wees vir die aanbreek van die New Age. Later het Anthony Brooke van die Universal Foundation wêreldwyd gereis om kontak te maak met kleiner okkulte en metafisiese groepe en hulle in 'n netwerk van New Age-aanhangers met mekaar te verbind.

Spangler en die Hippie-era

Tydens die sogenaamde "Hippie-era" van die 1960's was daar in die Westerse wêreld 'n oplewing van belangstelling in alternatiewe denke en filosofieë. Duisende jongmense het bestaande godsdienstige en sosiale waardes en waarhede bevraagteken en alternatiewe oplossings vir lewensvraagstukke gesoek. Terwyl sommige dwelms gebruik het om ander vlakke van bewussyn te verken, het baie hulle ook tot Oosterse godsdienste en filosofieë – veral variasies van die Hindoeïsme – en die okkulte gewend.

In die 1970's het David Spangler, 'n Amerikaner wat 'n noukeurige studie van Alice Bailey se geskrifte gemaak het en onder meer vir drie jaar by die Findhorn Society in Skotland studeer het, begin om boeke te skryf waarin hy die doelwitte en visie van die New Age-beweging uiteengesit en verduidelik het. Hierdie doelwitte – waaronder persoonlike transformasie, transformasie van die gemeenskap en 'n wêreldwye groei in okkulte wysheid en praktyke – het mettertyd die fokuspunt van New Age-groepe wêreldwyd geword.

Spangler se werk het gehelp om die New Age-doelwitte en -denke onder die algemene publiek se aandag te bring en só te propageer. Ook ander Nuwe Era-groepe het toenemend van die media gebruik gemaak om hul idees te bevorder en in Europa en die VSA het al hoe meer mense met van dié groepe se leringe en doelwitte begin identifiseer. Vir baie "blommekinders" - ontnugter deur die voortslepende menseslagting in Viëtnam en die spanning van die "Koue Oorlog" - was die New Age-filosofieë van liefde, eenheid en broederskap die oplossing vir die wêreld se probleme.

Bloeitydperk in 1980's

Gedurende die 1980's het die New Age-beweging 'n bloeitydperk beleef ten spyte daarvan dat die beweging al hoe meer teenkanting begin kry het van veral Evangeliese Christene, wat dit uitgewys het as 'n demoniese sameswering en vervulling van Bybelse profesieë oor die eindtyd. Selfs die feit dat Maitreya, die verwagte avatar of "christus" van die Era van die Waterdraer, nie soos voorspel in 1982 sy verskyning gemaak het nie, kon die ywer kwalik blus.

'n Hoogtepunt was die eerste sogenaamde Harmonic Convergence in 1987, toe honderde New Age-aanhangers wêreldwyd op geselekteerde "gewyde plekke" bymekaargekom het. Hul doel was om saam te fokus op die New Age-doelwitte en sodoende 'n "kollektiewe bewussynsverskuiwing" op die planeet teweeg te bring. Soortgelyke byeenkomste wat onder meer behels het dat "vredespale" op strategiese plekke oor die wêreld geplant is, is later gehou. In dié tyd het die aktrise Shirley MacLaine na vore getree as een van die voorspraakmakers vir die komende New Age.

Die eerste merkbare twyfel oor die komende New Age het egter in 1988 verskyn toe verskeie voorste New Age-aanhangers, waaronder David Spangler self, verklarings uitgereik het waarin hulle erken het dat dit lyk asof die New Age nie werklik sou aanbreek nie. Tydens die 1990's en veral ná die eeuwisseling wat sonder enige noemenswaardige veranderinge verloop het, het baie ander New Age-aanhangers ook hul ywer vir en geloof in die komende "Goue tydperk" verloor.

Ná die New Age

Sommige skrywers verwys reeds na die vroeë 21ste eeu as die "tydperk ná die New Age". Hoewel daar nou oënskynlik 'n afname is in die verwagting van 'n komende New Age, beteken dit nie noodwendig 'n afname in alle New Age-praktyke en -denke nie. Tydens die bloeitydperk van die beweging was daar wêreldwyd 'n toename in belangstelling in okkulte praktyke en esoteriese filosofieë. Dit blyk dat hierdie belangstelling voortduur en in die meeste Westerse lande steeds groei. Sommige meen dat die New Age-beweging die pad berei het vir die aanvaarding van veral Neo-Paganisme en dat dié antieke godsdienste besig is om op groot skaal in die Weste te herleef. Intussen is daar ook steeds letterlik honderde of selfs duisende organisasies en groepe wat, ten spyte van die algemene ontnugtering dat die New Age nog nie aangebreek het nie, hulle steeds aktief beywer om die weg te baan vir die verwagte avatar en die komende Goue Era.

Sien ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.