Gerhard Barkhorn

Gerhard "Gerd" Barkhorn (20 Maart 1919 - 8 Januarie 1983) was die tweede mees suksesvolle vegvlieënier van alle tye naas die mede-Luftwaffe-vlieënier Erich Hartmann gewees. Behalwe Hartmann, is Barkhorn die enigste vegvlieënier wat 300 vyandige vliegtuie kon neerskiet.

Hy is in 1919 in die Weimar-republiek gebore, en het in 1937 by die Duitse lugmag, of te wel die Luftwaffe aangesluit, en sy opleiding in 1939 voltooi.

Barkhorn het in Mei 1940 sy eerste gevegssendings tydens die Slag van Frankryk gevlieg, en daarna aan die Slag van Brittanje deelgeneem. Hy het egter geen vyandige vliegtuie neer geskiet nie. Barkhorn skiet sy eerste vliegtuig af in Julie 1941, waarna hy geleidelik al meer van die Sowjetse vliegtuie verwoes. In Maart 1944 is die tweede hoogste toekenning van die Duitse weermag, ook bekend as die Wehrmacht, aan hom toegeken toe hy die Ridderkruis van die Ysterkruis met eikeblare en swaarde vir 250 oorwinnings in die lug ontvang het. Ondanks die feit dat hy die tweede mees suksesvolle vegvlieënier in die lugvaartgeskiedenis is, is die Ridderkruis met eikeblare en swaarde nie aan Barkhorn toegeken nie; selfs nadat hy sy 300^ste slagoffer op 5 Januarie 1945 neergeskiet het.

Barkhorn het 1 110 sendings gevlieg en word met 301 oorwinnings aan die Oostelike Front teen die Sowjet-Rooi Lugmag gekrediteer. Hy het saam met die beroemde Jagdgeschwader 52 (52^ste vegvliegtuig-eskader) met sy mede-vegvlieëniers Hartmann en Günther Rall gevlieg, sowel as saam met die Jagdgeschwader 2 (2^de vegvliegtuig eskader). Hy het ook op 'n stadium die Jagdgeschwader 52 aan die oostelike front verlaat en by die Jagdgeschwader 3 (3^de veg-eskader) aangesluit en Duitsland teen Westelike Geallieerde lugaanvalle verdedig.

Barkhorn het hom in Mei 1945 aan die Westerse geallieerdes oorgegee en is later daardie jaar vrygelaat. Na die oorlog het Barkhorn by die Duitse lugmag van die Bundeswehr aangesluit waar hy tot 1975 gedien het. Op 6 Januarie 1983 was Barkhorn in 'n motorongeluk saam met sy vrou, Christl. Sy het oombliklik gesterf, en hy het twee dae later op 8 Januarie 1983 aan sy beserings beswyk.