Gentil Theodoor Antheunis

Gentil Theodoor Antheunis (9 September 1840 - 5 Augustus 1907) was 'n Vlaamse digter. Hy was die skoonseun van Hendrik Conscience; hy het in 1870 met sy enigste dogter Maria getrou. Hy is gebore in Oudenaarde.

Gentil Theodoor Antheunis
Gentil Antheunis
Gebore	(1840-09-09)9 September 1840 Oudenaarde, België
Sterf	5 Augustus 1907 (op 66) Elsene, België
Nasionaliteit	België
Beroep	digter

Van 1859 tot 1860 was hy onderwyser aan die kollege van Oudenaarde, en in 1861 word hy 'n leerkrag in Dendermonde. Na sy vroeë loopbaan as onderwyser studeer hy regte aan die Universiteit van Gent, waar hy in 1866 gradueer. Hy word op 1 Januarie 1868 regter in Oostrozebeke, later in Torhout, en op 15 Julie 1877 word hy regter in Halle en uiteindelik in Brussel.

Hy het liedjies en gedigte in verskeie koerante en tydskrifte gepubliseer, waarvan verskeie deur Willem De Mol getoonset is, soos Lentelied, Ik ken een lied, Droeve tijden en Bethlehem. Dit is in 1873 in een volume gepubliseer. In 1874 word hy bekroon vir 'n minnelied deur die Antwerpense Rederykerkamer De Olijftak. Bykomend hiertoe skryf hy Uit het hart', Liederen en gedichten (Dendermonde en Leiden, 1875); Liederkrans uit de Loverkens deur die Duitse digter Hoffmann von Fallersleben, met sy eie musiek (Gent, 1877); Leven, lieven en zingen ( Gent, 1879) en Naar wijd en zijd (1905, getoonset deur François-Auguste Gevaert ). Een van sy bekendste liedjies is Mijn Vlaanderen heb ik hart'lijk lief, op lirieke van Theofiel Coopman. Hy is begrawe in Oudenaarde, waar die Gentiel Antheunisplein na hom vernoem is.

Antheunis is in 1907 in Elsene oorlede.