Gautrein

In die middel van die jaar 2000 het Sam Shilowa, die Premier van Gauteng, die implementering van hierdie vervoerprojek afgekondig. Die naam van die projek is afgelei van die naam van Gauteng; deels omrede albei groot stede (Johannesburg en Pretoria) in die besige provinsie geleë is.

Een van die doelwitte van die projek was om die verkeersinfrastruktuur te verbeter tussen die twee belangrikste stede in Gauteng. Die deurslaggewende faktor was die feit dat die FIFA Sokkerwêreldbekertoernooi in 2010 in Suid-Afrika sou plaasvind, en die land bekend is onder toeriste en inwoners vir sy onvoldoende openbare vervoerstelsel. Mnr. Jack van der Merwe is as projekbestuurder aangestel.

In 2002 is voornemende kontrakteurs genooi om tenders in te dien. Daar was sowat R7 miljard vir die projek beskikbaar gestel. Twee konsortiums, Bombela en Gauliwe, het tenders ingedien. Na beoordeling van die tenders is die projek aan die Bombela-konsortium toegeken. Hulle het toe in Oktober 2004 enorme druk op die regering uitgeoefen en gedreig dat hulle uit die wedloop sal onttrek indien die begroting vir die projek nie verhoog sou word nie. Die finale koste het uiteindelik gestyg tot R25,4 miljard.

Die Bombela-konsortium, wat die kontrak gekry het, is saamgestel uit 4 firmas, waarvan elkeen 'n aandeel van 25 persent hou. Die Franse Maatskappy Bouygues Travaux Publics was vir die grawe van die tonnels en spoorlynkonstruksie verantwoordelik. 'n Kanadese maatskappy, Bombardier, het die rytuie (waens en lokomotiewe) verskaf, en bedryf die treinstelsel. Daarby is nog twee Suid-Afrikaanse maatskappye Murray & Roberts, 'n boukonstruksiemaatskappy, asook Strategic Partners Group ('n swart bemagtigingsgroep) deel van die konsortium.

Die projek is die grootste en duurste vervoerinfrastruktuurprojek wat ooit deur die provinsiale regering voorgestel is, maar snaaks genoeg is dit nooit in die provinsiale wetgewer gedebatteer of voorgelê vir enige belangrike openbare debat voor dit goedgekeur en die tender uitgegee is nie. Oorspronklik het die kostes van die projek sowat R3,5 - 4 miljard beloop in 2000 toe die projek deur Premier Shilowa voorgestel is. Hierdie bedrag is hersien na R7 miljard vir die doel van die OIS (Omgewingsimpakstudie) proses in 2003 en was later gefinaliseer op R20 miljard (sowat VS$3,7 miljard) in 2005, daarna is 'n suksesvolle bieër vir die projek bekendgemaak en die kontrak het tot stand gekom.[4]

Die nasionale en provinsiale regerings sou elk R 10 miljard bydra en die konsessiehouer, Bombela, moes die res bydra.

• 2002 R 3,5 - 4 miljard (aanvanklike koste voorgestel)
• 2003 R 7 miljard hersiene kostes
• 2005 R 20 miljard hersiene kostes
• 2006 R 25,2 miljard goedgekeurde beraamde koste[5]
• 2010 R26 miljard [6]
• 2011 R25.4 miljard[7] (U$3.66b)[8]

Ruim parkeergeriewe is by stasies beskikbaar. Die eerste 15 minute van parkering by stasies is gratis, daarna word R10 vir die eerste 24 uur gehef op voorwaarde dat die Gautrein gebruik word. Parkering sonder dat die trein gebruik word beloop R80 vir die eerste 24 uur.

Busse word ingespan om mense in 'n radius van ongeveer 15 km om stasies te bedien. Busgelde beloop R20 ongeag waar 'n persoon op- of afklim. As 'n persoon binne 1 uur die Gautrein gebruik, word R14 op die kaart gekrediteer en die busrit kos dan slegs R6. Tydens spitstye vertrek busse elke 12 minute vanaf die gemerkte bushaltes; andersins elke 20 minute.

Sekuriteitswagte is 24 uur per dag op stasies beskikbaar en alle treine word deur sekuriteitskameras dopgehou. Alle rytuie en waens is ook van 'n noodstop-fasiliteit voorsien wat deur passasiers geaktiveer kan word in 'n noodsituasie.