FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934

Die tweede FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi (Italiaans: Campionato Mondiale di Calcio – Italia ’34; Engels: FIFA World Cup) is vanaf 27 Mei tot 10 Junie 1934 in Italië aangebied. Dit was die eerste Sokker-Wêreldbekertoernooi wat in Europa en Italië aangebied is. Die Koninkryk Italië onder Benito Mussolini se fascistiese bewind het dié toernooi as ’n geleentheid misbruik om sy ideologie en propaganda vir sy beleid oor die hele wêreld uit te saai. Verder is die gasheer se regering van inmenging en korrupsie beskuldig.

Die Jules Rimet-trofee waarom meegeding is
FIFA Sokker-Wêreldbeker
Campionato Mondiale di Calcio – Italia ’34
Toernooi-inligting
Gasheerland Vlag van Italië Italië
Datums 27 Mei – 10 Junie
Spanne 16 (van 4 konfederasies)
Stadions 8 (in 8 stede)
Finale uitslag
Kampioene Vlag van Italië Italië (1 titel)
Tweede plek Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye
Derde plek Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland
Vierde plek Vlag van Oostenryk Oostenryk
Toernooi-statistieke
Wedstryde gespeel 17
Doele 70 (4.12 per wedstryd)
Bywoning 358 000 (21 059 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Tsjeggo-Slowakye Oldřich Nejedlý (5 doele)[1]
Beste speler Vlag van Italië Giuseppe Meazza
1930
1938

16 nasionale sokkerspanne het aan die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934 deelgeneem. Tydens dié toernooi is geen groepfase beslis nie en dit het met die agtste eindrondte afgeskop. Een vermeende sterker span het teen een swakker span elk gespeel. Italië het die trofee gewen nadat hulle Tsjeggo-Slowakye met 2–1 in die eindstryd geklop en sodoende hul eerste wêreldbekertitel ingepalm het. Nazi-Duitsland het in die derde en Oostenryk in die vierde plek geëindig.

Die Suid-Afrikaanse nasionale sokkerspan het nie aan die toernooi deelgeneem nie omdat hulle nie ’n lid van FIFA was nie. Die verdedigende kampioen en vorige gasheer Uruguay het uit protes vir die min Europese deelname tydens die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1930 nie aan hierdie toernooi deelgeneem nie, as gevolg daarvan was dit die enigste Sokker-Wêreldbekertoernooi waaraan ’n verdedigende kampioen nie deelgeneem het nie.

Toewysing

Italië is op 14 Mei 1932 in Stockholm deur FIFA gekies as gasheer vir die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934. Die enigste ander kandidaat was Swede, maar hulle het hulself voor die stemming onttrek.[2]

Kwalifisering

Dit was die eerste FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi waarvoor deelnemende spanne ’n kwalifisering beslis het. Van die 16 plekke is twaalf vir Europese nasionale sokkerspanne gereserveer, drie vir die Amerikas en een vir Asië. 36 nasies het aansoek gedoen om aan die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934 deel te neem en tydens die kwalifisering is die aantal deelnemende nasies op 16 verminder. Dit was die enigste keer wat die gasheer aan die kwalifisering moes deelneem en nie regstreeks vir die toernooi gekwalifiseer het nie. Die kwalifiseringrondtes is volgens geografiese liggings gerangskik. Chili en Peru het hulleself aan die kwalifisering onttrek, waarvolgens Argentinië en Brasilië sonder enige wedstryd gekwalifiseer het. Die Britse tuislande Engeland en Skotland het FIFA se aansoek vir deelname verwerp en die toernooi as minder belangrik as hul eie kampioenskappe beskou.[3]

Kwalifiserende spanne

Die volgende 16 spanne het vir die finale toernooi gekwalifiseer:[4]

Uitslag van die kwalifisering:

 Geen deelname

 Land het homself onttrek of is nie deur FIFA aanvaar nie

 Land het nie gekwalifiseer nie

 Land het gekwalifiseer

Span Verskynings by eindstryde Agtereenvolgende deelnames Laaste verskyning Vorige beste prestasie
Vlag van Argentinië Argentinië 2de21930Naaswenner (1930)
Vlag van België België 2de21930Groepfase (1930)
Vlag van Brasilië Brasilië 2de21930Groepfase (1930)
Vlag van Egipte Egipte 1ste1Debuut
Vlag van Frankryk Frankryk 2de21930Groepfase (1930)
Vlag van Hongarye Hongarye 1ste1Debuut
Vlag van Italië Italië 1ste1Debuut
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland 1ste1Debuut
Vlag van Nederland Nederland 1ste1Debuut
Vlag van Oostenryk Oostenryk 1ste1Debuut
Vlag van Roemenië Roemenië 2de21930Groepfase (1930)
Vlag van Spanje Spanje 1ste1Debuut
Vlag van Swede Swede 1ste1Debuut
Vlag van Switserland Switserland 1ste1Debuut
Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye 1ste1Debuut
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 2de21930Derde plek (1930)

Stadions

Wedstryde is in die volgende stede gespeel:

Bologna Florence Genua Milaan
Stadio Littoriale Stadio Giovanni Berta Stadio Luigi Ferraris Stadio San Siro
44°29′32.3″N 11°18′36.1″O 43°46′50.8″N 11°16′57.8″O 44°24′59.4″N 8°57′9.1″O 45°28′41.1″N 9°7′26.1″O
Kapasiteit: 38 279 Kapasiteit: 47 290 Kapasiteit: 36 703 Kapasiteit: 55 000
Napels
FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934 (Italië)
Rome
Stadio Giorgio Ascarelli Stadio Nazionale PNF
40°51′35″N 14°17′36″O 41°55′36.8″N 12°28′20.2″O
Kapasiteit: 40 000 Kapasiteit: 47 300
Triëst Turyn
Stadio Littorio Stadio Benito Mussolini
45°37′25.7″N 13°47′39.3″O 45°2′30.4″N 7°39′0.1″O
Kapasiteit: 8 000 Kapasiteit: 28 140

Formaat

Die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934 is oor 15 dae tussen 16 verskillende nasies oor 17 wedstryde uitgespeel. Dit het op 27 Mei 1934 op die Stadio Luigi Ferraris in Genua met ’n wedstryd tussen Spanje en Brasilië afgeskop. Die toernooi het geëindig by die Stadio Nazionale PNF in Rome op 10 Junie met die eindstryd tussen Italië en Tsjeggo-Slowakye, waartydens die gasheer die Jules Rimet-trofee ingepalm het.[5]

Kalender

Die volgende tabel dui die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934 se daaglikse program aan. ’n Groen blokkie dui op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi
Uitklopfase
Mei/Junie
So
27
Ma
28
Di
29
Wo
30
Do
31
Vr
1
Sa
2
So
3
Ma
4
Di
5
Wo
6
Do
7
Vr
8
Sa
9
So
10
Uitklopfase 8 4 1 2 1 1
Legende

 Uitklopfase

 Derde plek

 Eindstryd

Uitklopfase

Die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1934 het direk met die uitklopfase afgeskop en dit het uit 17 wedstryde bestaan: agt agtste eindstryde, vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derde-plek-wedstryd en die eindstryd. Buitendien was daar ’n herhalingswedstryd.

Vir die agste eindrondte was daar agt vaste spanne wat glo die toernooi se sterkste spanne was. Hulle was: Argentinië, Brasilië, Italië, Nazi-Duitsland, Nederland, Oostenryk, Tsjeggo-Slowakye en Hongarye. Vir elkeen van hierdie agt spanne is ’n teenstander getrek. In die daaropvolgende rondte het die wenner van wedstryd een teen die wenner van wedstryd twee te staan gekom.

Elke wedstryd in die uitklopstadium moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná negentig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om die wenner te bepaal. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, 15 minute in elke rigting. As daar steeds nie ’n wenner was ná 120 minute nie, is die wedstryd die volgende dag herhaal.

Wedstryde

Uitklopfase

Die agtste eindstryd tussen Swede en Argentinië
Gianpiero Combi (Italië), skeidsregter Ivan Eklind en František Plánička (Tsjeggo-Slowakye) voor die afskop van die eindstryd
Angelo Schiavio teken die wendoel vir Italië teen Tsjeggo-Slowakye aan

Die loting is op 1 Mei 1934 in die Ambasciatori Palace Hotel in Rome gehou.

Agtste eindrondte Kwarteindrondte Halfeindrondte Eindstryd
                           
27 Mei – Rome            
 Vlag van Italië Italië  7
31 Mei – Florence
(herhaal op 1 Junie)
 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State  1  
 Vlag van Italië Italië  1
(1)
27 Mei – Genua
   Vlag van Spanje Spanje  1
(0)
 
 Vlag van Spanje Spanje  3
3 Junie – Milaan
 Vlag van Brasilië Brasilië  1  
 Vlag van Italië Italië  1
27 Mei – Turyn
   Vlag van Oostenryk Oostenryk  0  
 Vlag van Oostenryk Oostenryk  3
31 Mei – Bologna
 Vlag van Frankryk Frankryk  2  
 Vlag van Oostenryk Oostenryk  2
27 Mei – Napels
   Vlag van Hongarye Hongarye  1  
 Vlag van Hongarye Hongarye  4
10 Junie – Rome
 Vlag van Egipte Egipte  2  
 Vlag van Italië Italië  2
27 Mei – Triëst
   Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye  1
 Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye  2
31 Mei – Turyn
 Vlag van Roemenië Roemenië  1  
 Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye  3
27 Mei – Milaan
   Vlag van Switserland Switserland  2  
 Vlag van Switserland Switserland  3
3 Junie – Rome
 Vlag van Nederland Nederland  2  
 Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye  3
27 Mei – Florence
   Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland  1   derde plek
 Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland  5
31 Mei – Milaan 7 Junie – Napels
 Vlag van België België  2  
 Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland  2  Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland  3
27 Mei – Bologna
   Vlag van Swede Swede  1    Vlag van Oostenryk Oostenryk  2
 Vlag van Swede Swede  3
 Vlag van Argentinië Argentinië  2  

Agtste eindrondte


27 Mei 1934
16:30
Vlag van Spanje Spanje 3–1 Vlag van Brasilië Brasilië Stadio Luigi Ferraris, Genua
Toeskouers: 21 000
Skeidsregter: Alfred Birlem (Nazi-Duitsland)
Iraragorri Doelpunt na 18 minute 18' (straf), Doelpunt na 25 minute 25'
Lángara Doelpunt na 29 minute 29'
Verslag Doelpunt na 55 minute 55' Leônidas

27 Mei 1934
16:30
Vlag van Hongarye Hongarye 4–2 Vlag van Egipte Egipte Stadio Giorgio Ascarelli, Napels
Toeskouers: ~12 000
Skeidsregter: Rinaldo Barlassina (Italië)
Teleki Doelpunt na 11 minute 11'
Toldi Doelpunt na 27 minute 27', Doelpunt na 61 minute 61'
Vincze Doelpunt na 53 minute 53'
Verslag Doelpunt na 31 minute 31', Doelpunt na 39 minute 39' Fawzi

27 Mei 1934
16:30
Vlag van Switserland Switserland 3–2 Vlag van Nederland Nederland Stadio San Siro, Milaan
Toeskouers: ~40 000
Skeidsregter: Ivan Eklind (Swede)
Kielholz Doelpunt na 7 minute 7', Doelpunt na 43 minute 43'
Abegglen Doelpunt na 69 minute 69'
Verslag Doelpunt na 19 minute 19' Smit
Doelpunt na 84 minute 84' Vente

27 Mei 1934
16:30
Vlag van Italië Italië 7–1 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Stadio Nazionale PNF, Rome
Toeskouers: ~13 000
Skeidsregter: Rene Mercet (Switserland)
Schiavio Doelpunt na 18 minute 18', Doelpunt na 29 minute 29', Doelpunt na 64 minute 64'
Orsi Doelpunt na 20 minute 20', Doelpunt na 69 minute 69'
Ferrari Doelpunt na 63 minute 63'
Meazza Doelpunt na 90 minute 90'
Verslag Doelpunt na 57 minute 57' Donelli

27 Mei 1934
16:30
Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye 2–1 Vlag van Roemenië Roemenië Stadio Littorio, Triëst
Toeskouers: ~8 000
Skeidsregter: John Langenus (België)
Puč Doelpunt na 50 minute 50'
Nejedlý Doelpunt na 67 minute 67'
Verslag Doelpunt na 11 minute 11' Dobay

27 Mei 1934
16:30
Vlag van Swede Swede 3–2 Vlag van Argentinië Argentinië Stadio Littoriale, Bologna
Toeskouers: ~15 000
Skeidsregter: Eugen Braun (Oostenryk)
Jonasson Doelpunt na 9 minute 9', Doelpunt na 67 minute 67'
Kroon Doelpunt na 79 minute 79'
Verslag Doelpunt na 4 minute 4' Belis
Doelpunt na 48 minute 48' Galateo

27 Mei 1934
16:30
Vlag van Oostenryk Oostenryk 3–2 (e.t.) Vlag van Frankryk Frankryk Stadio Benito Mussolini, Turyn
Toeskouers: ~20 000
Skeidsregter: Johannes van Moorsel (Nederland)
Sindelar Doelpunt na 44 minute 44'
Schall Doelpunt na 93 minute 93'
Bican Doelpunt na 109 minute 109'
Verslag Doelpunt na 18 minute 18' Nicolas
Doelpunt na 116 minute 116' (straf) Verriest

27 Mei 1934
16:30
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland 5–2 Vlag van België België Stadio Giovanni Berta, Florence
Toeskouers: ~8 000
Skeidsregter: Francesco Mattea (Italië)
Kobierski Doelpunt na 25 minute 25'
Siffling Doelpunt na 49 minute 49'
Conen Doelpunt na 66 minute 66', Doelpunt na 70 minute 70', Doelpunt na 87 minute 87'
Verslag Doelpunt na 29 minute 29', Doelpunt na 43 minute 43' Voorhoof

Kwarteindrondte


31 Mei 1934
16:30
Vlag van Oostenryk Oostenryk 2–1 Vlag van Hongarye Hongarye Stadio Littoriale, Bologna
Toeskouers: ~25 000
Skeidsregter: Francesco Mattea (Italië)
Horvath Doelpunt na 8 minute 8'
Zischek Doelpunt na 51 minute 51'
Verslag Doelpunt na 60 minute 60' (straf) Sárosi

31 Mei 1934
16:30
Vlag van Italië Italië 1–1 (e.t.) Vlag van Spanje Spanje Stadio Giovanni Berta, Florence
Toeskouers: ~35 000
Skeidsregter: Louis Baert (België)
Ferrari Doelpunt na 44 minute 44' Verslag Doelpunt na 30 minute 30' Regueiro

31 Mei 1934
16:30
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland 2–1 Vlag van Swede Swede Stadio San Siro, Milaan
Toeskouers: ~15 000
Skeidsregter: Rinaldo Barlassina (Italië)
Hohmann Doelpunt na 60 minute 60', Doelpunt na 63 minute 63' Verslag Doelpunt na 82 minute 82' Dunker

31 Mei 1934
16:30
Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye 3–2 Vlag van Switserland Switserland Stadio Benito Mussolini, Turyn
Toeskouers: ~12 000
Skeidsregter: Alois Beranek (Oostenryk)
Svoboda Doelpunt na 24 minute 24'
Sobotka Doelpunt na 49 minute 49'
Nejedlý Doelpunt na 82 minute 82'
Verslag Doelpunt na 18 minute 18' Kielholz
Doelpunt na 78 minute 78' Jäggi
Herhaling

1 Junie 1934
16:30
Vlag van Italië Italië 1–0 Vlag van Spanje Spanje Stadio Giovanni Berta, Florence
Toeskouers: ~45 000
Skeidsregter: Rene Mercet (Switserland)
Meazza Doelpunt na 11 minute 11' Verslag

Halfeindrondte


3 Junie 1934
16:30
Vlag van Italië Italië 1–0 Vlag van Oostenryk Oostenryk Stadio San Siro, Milaan
Toeskouers: ~60 000
Skeidsregter: Ivan Eklind (Swede)
Guaita Doelpunt na 19 minute 19' Verslag

3 Junie 1934
16:30
Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye 3–1 Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland Stadio Nazionale PNF, Rome
Toeskouers: ~10 000
Skeidsregter: Rinaldo Barlassina (Italië)
Nejedlý Doelpunt na 19 minute 19', Doelpunt na 71 minute 71', Doelpunt na 80 minute 80' Verslag Doelpunt na 62 minute 62' Noack

Klein finale (om die derde plek)


7 Junie 1934
18:00
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland 3–2 Vlag van Oostenryk Oostenryk Stadio Giorgio Ascarelli, Napels
Toeskouers: ~8 000
Skeidsregter: Albino Carraro (Italië)
Lehner Doelpunt na 1 minute 1', Doelpunt na 42 minute 42'
Conen Doelpunt na 27 minute 27'
Verslag Doelpunt na 28 minute 28' Horvath
Doelpunt na 54 minute 54' Sesta

Eindstryd


10 Junie 1934
17:30
Vlag van Italië Italië 2–1 (e.t.) Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye Stadio Nazionale PNF, Rome
Toeskouers: ~45 000
Skeidsregter: Ivan Eklind (Swede)
Orsi Doelpunt na 81 minute 81'
Schiavio Doelpunt na 95 minute 95'
Verslag Doelpunt na 71 minute 71' Puč


Sokkerwêreldkampioen 1934
Vlag van Italië Italië

FIFA se terugwerkende ranglys

In 1986 het FIFA ’n verslag gepubliseer waarin al die deelnemende spanne van elke Sokker-Wêreldbekertoernooi insluitende die destydse FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1986 geranglys is volgens vordering in die toernooi, algehele resultate en kwaliteit van die meedinger.[6][7] Die ranglys vir die 1934-toernooi is soos gevolg:

Deelnemende spanne volgens ranglys:

 Kampioen

 Tweede plek

 Derde plek

 Vierde plek

 Kwarteindrondte

 Agtste eindrondte

 Geen deelname

     Gasheerland Italië
Rang Span Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
1Vlag van Italië Italië4310113+87
2Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye430196+36
3Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland4301118+36
4Vlag van Oostenryk Oostenryk420277±04
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5Vlag van Spanje Spanje211042+23
6Vlag van Hongarye Hongarye210154+12
7Vlag van Switserland Switserland210155±02
8Vlag van Swede Swede210144±02
In die agtste eindrondte uitgeskakel
9Vlag van Argentinië Argentinië100123−10
Vlag van Frankryk Frankryk100123−10
Vlag van Nederland Nederland100123−10
12Vlag van Roemenië Roemenië100112−10
13Vlag van Egipte Egipte100124−20
14Vlag van Brasilië Brasilië100113−20
15Vlag van België België100125−30
16Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State100117−60

Meeste doele aangeteken

Meeste doele aangeteken:[1]

RangSpelerDoele
1 Vlag van Tsjeggo-Slowakye Oldřich Nejedlý5
2 Vlag van Nazi-Duitsland Edmund Conen4
Vlag van Italië Angelo Schiavio4
4 Vlag van Switserland Leopold Kielholz3
Vlag van Italië Raimundo Orsi3
6 Vlag van Egipte Abdulrahman Fawzi2
Vlag van Italië Giovanni Ferrari2
Vlag van Nazi-Duitsland Karl Hohmann2
Vlag van Oostenryk Johann Horvath2
Vlag van Swede Sven Jonasson2
Vlag van Spanje José Iraragorri2
Vlag van Nazi-Duitsland Ernst Lehner2
Vlag van Italië Giuseppe Meazza2
Vlag van Tsjeggo-Slowakye Antonín Puč2
Vlag van Hongarye Géza Toldi2
Vlag van België Bernard Voorhoof2
17 Vlag van Argentinië Ernesto Belis1
Vlag van Argentinië Alberto Galateo1
Vlag van Oostenryk Josef Bican1
Vlag van Oostenryk Anton Schall1
Vlag van Oostenryk Karl Sesta1
Vlag van Oostenryk Matthias Sindelar1
Vlag van Oostenryk Karl Zischek1
RangSpelerDoele
17 Vlag van Brasilië Leônidas1
Vlag van Tsjeggo-Slowakye Jiří Sobotka1
Vlag van Tsjeggo-Slowakye František Svoboda1
Vlag van Spanje Isidro Lángara1
Vlag van Spanje Luis Regueiro1
Vlag van Frankryk Jean Nicolas1
Vlag van Frankryk Georges Verriest1
Vlag van Nazi-Duitsland Stanislaus Kobierski1
Vlag van Nazi-Duitsland Rudolf Noack1
Vlag van Nazi-Duitsland Otto Siffling1
Vlag van Nederland Kick Smit1
Vlag van Nederland Leen Vente1
Vlag van Hongarye György Sárosi1
Vlag van Hongarye Pál Teleki1
Vlag van Hongarye Jenő Vincze1
Vlag van Italië Enrique Guaita1
Vlag van Roemenië Ștefan Dobay1
Vlag van Switserland André Abegglen1
Vlag van Switserland Willy Jäggi1
Vlag van Swede Gösta Dunker1
Vlag van Swede Knut Kroon1
Vlag van Verenigde State van Amerika Aldo Donelli1
Oldřich Nejedlý

Sien ook

Verwysings

  1. (en) "Goals scored". FIFA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Maart 2018. Besoek op 24 Maart 2018.
  2. (en) "FIFA World Cup™ host announcement decision" (PDF). FIFA. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 12 April 2019. Besoek op 14 Julie 2018.
  3. (en) Matthew Taylor (2005). The Leaguers: The Making of Professional Football in England 1900–1939. Liverpool: Liverpool University Press. p. 217. ISBN 978-1-78138-703-0.
  4. (en) "History of the FIFA World Cup™ preliminary competition (by year)" (PDF). FIFA. November 2009. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2013. Besoek op 23 Oktober 2013.
  5. (en) "Formats of the FIFA World Cup final competitions" (PDF). FIFA. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 27 Februarie 2008.
  6. (en) "page 45" (PDF). FIFA. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 21 April 2020. Besoek op 14 Julie 2018.
  7. (en) "FIFA World Cup: Milestones, facts & figures. Statistical Kit 7" (PDF). FIFA. 26 Maart 2013. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 21 Mei 2013. Besoek op 21 Mei 2013.

Verdere leesstof

  • (en) William Joseph Baker (1988). Sports in the Western World. Champaign: University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-06042-7.
  • (en) Terry Crouch (2002). The World Cup: The Complete History. London: Aurum. ISBN 978-1-85410-843-2.
  • (en) Cris Freddi (2006). Complete Book of the World Cup 2006. London: HarperCollins. ISBN 0-00-722916-X.
  • (en) Brian Glanville (2005). The Story of the World Cup. London: Faber and Faber. ISBN 978-0-571-22944-4.
  • (en) David Goldblatt (2007). The Ball is Round: A Global History of Football. London: Penguin. ISBN 978-0-14-101582-8.
  • (en) Chris Hunt (2006). World Cup Stories: The history of the FIFA World Cup. Ware: Interact. ISBN 978-0-9549819-2-1.
  • (en) Clemente Angelo Lisi (2007). A history of the World Cup: 1930–2006. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. ISBN 0-8108-5905-X. Besoek op 14 Julie 2018.
  • (en) Bill Murray; William J. Murray (1998). The World's Game: A History of Soccer. Champaign: University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-06718-1.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  • (en) Matthew Taylor (2005). The leaguers: the making of professional football in England, 1900–1939. Liverpool: Liverpool University Press. ISBN 978-0-85323-639-9.
  • (en) Dave Wangerin (2006). Soccer in a Football World. London: WSC Books. ISBN 978-0-9540134-7-9.
  • (en) Jonathan Wilson (2008). Inverting the Pyramid: The History of Football Tactics. London: Orion. ISBN 978-1-4091-0204-5.

Eksterne skakels

Sokker-Wêreldbekertoernooie

Uruguay 1930Italië 1934Frankryk 19381942Brasilië 1950Switserland 1954Swede 1958Chili 1962Engeland 1966Meksiko 1970Wes-Duitsland 1974Argentinië 1978Spanje 1982Meksiko 1986Italië 1990Verenigde State 1994Frankryk 1998Suid-Korea/Japan 2002Duitsland 2006Suid-Afrika 2010Brasilië 2014Rusland 2018Katar 2022Kanada/Meksiko/Verenigde State 202620302034

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.