Erich Honecker

Op die ouderdom van 18 jaar word Erich Honecker in 1930 'n lid van die Kommunistiese Party van Duitsland (KPD). In die tydperk van 1930 tot 1931 kry hy 'n politieke opleiding by die internasionale Lenin-skool in Moskou.

Met sy terugkeer na Duitsland word hy distrikhoof van die Kommunistiese Jeugverbond van Duitsland (KJVD) in die Saarland. Met die magsoorname van die Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty (NSDAP) in Januarie 1933 word die KPD gedwing om sy politieke aktiwiteite in die ondergrond deur te voer. Die Saarland maak as gevolg van die Eerste Wêreldoorlog destyds nog nie deel uit van die Duitse Ryk nie, tog word Honecker vir 'n kort tyd in Duitsland in hegtenis geneem.

Na sy terugkeer is Honecker 'n kampvegter teen die inlywing van die Saarland by Duitsland. In die referendum op 13 Januarie 1935 stem 'n meerderheid van die inwoners egter vir die hereniging met Duitsland.

Honecker vlug eers na Frankryk en reis in Augustus onder 'n skuilnaam na Berlyn. Hy bring 'n drukpers saam en is saam met die latere Wes-Duitse Sosiaal-Demokratiese politikus Herbert Wehner in die kommunistiese weerstandsbeweging aktief.

In Desember 1935 word Honecker deur die geheime staatspolisie Gestapo in hegtenis geneem en sit tot 1937 in die Berlynse gevangenis Moabit. In 1937 is hy 'n gevangenis-straf van tien jaar opgelê. Hy sit tot 6 Maart 1945 in die gevangenis van Brandenburg-Görden.

Erich Honecker tydens die 750ste verjaarsdag van Berlyn (1987)

Na sy bevryding uit die gevangenis word hy in 1946 een van die medestigters en tot 27 Mei 1955 ook die voorsitter van die kommunistiesejeugbeweging Freie Deutsche Jugend (Vrye Duitse Jeug, FDJ). Hy organiseer die drie internasionale byeenkomste van jeugbewegings in Duitsland vanaf die jaar 1950 en word een maand na die eerste byeenkoms (Deutschlandtreffen) 'n lid van die Politburo van die Sentrale Komitee van die SED.

Erich Honecker is een van die hooforganisators by die oprigting van die Berlynse Muur in Augustus 1961.

Danksy die rugsteun van die nuwe Sowjetse regering onder Leonid Bresjnev slaag Honecker in 1971 daarin om Walter Ulbricht uit sy amp as staatshoof en partyvoorsitter te onthef. In teenstelling met Ulbricht, wat met sy beleid veral die ekonomiese ontwikkeling van die Duitse Demokratiese Republiek bevorder het, proklameer Honecker die nuwe eenheid van ekonomiese en sosiale beleid.

Op 3 Mei 1971 word hy as opvolger van Ulbricht Eerste Sekretaris van die Sentrale Komitee van die SED en in 1976 Sekretaris-Generaal van die party. Sedert 29 Oktober 1975 beklee hy as opvolger van Willi Stoph ook die amp van Voorsitter van die Staatsraad van die DDR (wat van hom feitlik die staatshoof van die republiek maak).

Vanaf 1945 was Erich Honecker getroud met Charlotte Schanuel, wat in 1947 oorlede is. In 1947 trou hy met sy tweede vrou, die FDJ-funksionaresse Edith Baumann. Hulle dogter Erika word in 1950 gebore. Nog voor sy egskeiding in die jaar 1953 het hy in Desember 1952 'n tweede dogter, Sonja, met sy derde eggenote Margot Feist. Hulle trou in 1953.

Wikimedia Commons bevat media in verband met Erich Honecker.