Ennead

Volgens Heliopolis se weergawe van die skepping uit die oerwaters, Noe, het ’n heuwel verskyn waarop die selfgeskepte god Atoem gesit het. Hy was alleen en verveeld en het twee kinders, Sjoe (die god van die hemele) en Tefnoet (die godin van vogtigheid), geskep deur óf te spoeg óf te masturbeer.

Sjoe en Tefnoet het op hul beurt twee kinders gehad, Geb (die god van die aarde) en Noet (die godin van die lug). Geb en Noet het vanweë hul nabyheid aan mekaar voortdurend seks gehad totdat Sjoe vir Noet opgelig het na haar plek in die lug. Geb en Noet het twee seuns, Osiris en Set, en twee dogters, Isis en Nephthys, gehad wat op hul beurt paartjies gevorm het.

Dit is onseker hoe die Ennead ontwikkel het. Die teorie is dat die priesters van Heliopolis hulle geskep het om die belangrikheid van die songod, Ra, bo ander gode te stel. So het hulle sommige gode wat eeue lank elders aanbid is, saamgevoeg in die Ennead en ander geïgnoreer. Die belangrikste van hierdie gode was Osiris, god van plantegroei en die onderwêreld, wat in die Ennead opgeneem is as Atoem se agterkleinseun.

Wat wel feitlik seker lyk, is dat die Ennead die eerste keer hul verskyning gemaak het toe die kultus van Ra, wat ’n hoogtepunt tydens die 5de Dinastie bereik het, in die 6de Dinastie begin taan het. Nadat die Ennead geskep is, het die kultus van Ra – wat met Atoem verbind word – ’n heroplewing beleef totdat dit eindelik oorgeneem is deur die aanbidding van Horus en die identifikasie van die twee gode as Ra-harachty ("Ra, wat Horus van die Twee Horisonne is").

Die Ennead het ook mededinging van ander groepe gekry. In Memphis, het die priesters Ptah byvoorbeeld geïdentifiseer as die god wie se idee die skepping van die wêreld was, en so het hy ’n belangriker plek ingeneem as die Ennead.

• 
  Atoem
• 
  Sjoe
• 
  Tefnoet
• 
  Noe en Geb
• 
  Osiris
• 
  Isis
• 
  Set
• 
  Nephthys

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Ennead.
• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia