Eksosfeer

’n Eksosfeer (van die Griekse ἔξω éxō, "buite, ekstern") is ’n dun, atmosfeeragtige volume rondom ’n planeet of natuurlike satelliet waar molekules deur die liggaam se swaartekrag aangetrek word, maar die digtheid so laag is dat hulle nie as ’n gas kan optree en teen mekaar kan bots nie.[1]

Die lae van die Aarde se atmosfeer.

In die geval van liggame met ’n aansienlike atmosfeer, soos die Aarde, is die eksosfeer die heel boonste laag, waar die atmosfeer dunner raak en met die interplanetêre ruimte vermeng. Dit is reg bo die termosfeer geleë. Baie min is daaroor bekend weens min navorsing. Mercurius, die Maan asook Jupiter se mane van Galilei het oppervlakgebonde eksosfere; dit is eksosfere sonder ’n digter atmosfeer daaronder.

Die gasse in ’n eksosfeer is meestal waterstof en koolstofdioksied.