Duitse Argitektuurmuseum

Die Duitse Argitektuurmuseum (Duits: Deutsches Architekturmuseum, afgekort DAM) is 'n sentrum wat die konsepte van argitektuur aan die publiek verduidelik. Die museum is langs die sogenaamde Museumsufer ("Museum-oewer") in Frankfurt am Main geleë en een van 'n aantal soortgelyke Duitse instellings wat uitsluitlik aan die boukuns gewy is. Net soos die Argitektuurmuseum van die Tegniese Universiteit van München, die Suidwes-Duitse Argitektuurargief in Karlsruhe en die Argitektuurmuseum van die Tegniese Universiteit van Berlyn staan die DAM in die tradisie van 19de eeuse akademiese eksemplariese versamelings.

Duitse Argitektuurmuseum
'n Beeld van die museum.
Die Duitse Argitektuurmuseum in Frankfurt am Main
Plek Frankfurt am Main
Land Duitsland
Tipe museum Argitektuurmuseum
Webtuiste www.dam-online.de

Gebou
Die DAM se ouditorium is deur die argitek O.M. Ungers ontwerp

Die museum, wat in 1994 ingewy is, het in 'n dubbelhuis-villa in die Frankfurtse stadsdeel Sachsenhausen-Nord ontstaan. Die villa is omgebou en van 'n wit konstruksie van gewapende beton in sy binnedeel voorsien om die museum te kan huisves. In die voormalige tuin is 'n uitstallingsaal opgerig, terwyl die ingangsaal langs die oewer van die Mainrivier gebou is. Die laasgenoemde is 'n argitektoniese byvoeging wat die villa se geskiedkundige karakter ingrypend verander het en steeds omstrede bly. Die argitek, wat vir die ontwerp verantwoordelik was, Oswald Mathias Ungers, het ook die opdrag gekry om die bekende Berlynse Pergamonmuseum om te bou.

Geskiedenis

Die DAM maak deel uit van Frankfurt se sogenaamde Museumsmeile langs Sachsenhausen se Mainoewer wat deur die leier van Frankfurt se Departement van Kultuur, Hilmar Hoffmann, beplan en verwesenlik is.

Nadat die museum in die 1990's steeds minder besoekers gelok het, was daar sprake van 'n inkorting van befondsing en selfs 'n sluiting of verskuiwing na Berlyn. Ten spyte van moeilikhede is die DAM in 2001 gerenoveer en heropen. Die restourasiewerk het met 'n heroriëntering ten opsigte van die museum se funksie en doelwitte gepaard gegaan. Voortaan sou ook uitstallings oor eietydse argitekte hier gehou word, die museum se inligting en aanbiedings sou vir sowel deskundiges asook leke verstaanbaar oorgedra word, vermaak en opwinding sou meer aandag geniet en die museum daarnaas ook tot 'n ontmoetingsplek vir die nywerheidsektor, die sakewêreld en argitekte ontwikkel word.

In die periode tussen 2000 en 2005 het Ingeborg Flagge as direkteur van die DAM gedien. Sy het daarin geslaag om die aantal besoekers te verdriedubbel. Teen die einde van 2005 het sy afgetree. Sedert 1 April 2006 word die museum deur Peter Cachola Schmal bestuur.

Konsep

Die DAM beskou homself tans nie as 'n museum nie, maar as 'n uitstallingsaal. Die museum beskik nie net oor sy eie permanente versameling nie, maar bied ook steeds wisselende uitstallings aan. Die DAM se sinlike en aantreklike benadering tot argitektuur sluit die hele proses van ontwerp en uitvoering in en vertoon nie net die boukundige eindresultaat nie.

Die kloof tussen argitektuur as estetiese boukuns en argitektuur as 'n onderwerp vir die breë publiek stel 'n besondere uitdaging aan die DAM. Die klassieke kulturele elites oorheers die boukuns ng steeds met hul eie estetiese waardes, tog word opwinding en vermaak by die proses van kulturele steeds belangriker.

As 'n stedelike museum huisves die DAM wisselende uitstallings oor internasionale boukuns, alhoewel dit nie deur die deelstaat Hesse of federale Duitse owerhede befonds word nie. Die Stad Frankfurt dra die koste vir die twee geboue (museum en argief), personeel en lopende uitgawes. Alle uitstallings, publikasies en ander aktiwiteite moet egter deur borge gedra word.

Uitstallings

Jaarliks word meerdere uitstallings deur die DAM georganiseer. Die onderstaande lys noem net enkele belangrike projekte.

  • 2009/2010: Fernsehtürme. 8.559 Meter Politik und Architektur.
  • 2013: Nove Novos - Neun Neue. Emerging Architects from Brazil.
  • 2013: Bollinger + Grohmann. Hinter den Kulissen.[1]
  • 2014/2015: Himmelstürmend. Hochhausstadt Frankfurt. Katalogus.[2]
  • 2014/2015: Suomi Seven[3]
  • 2015: Design für die sowjetische Raumfahrt - Die Architektin Galina Balaschowa[4]
  • 2015: Coop Himmelb(l)au: Frankfurt Lyon Dalian.[5]
  • 2015: Tropicality Revisited. Neue Ansätze indonesischer Architekten.
  • 2016: Between the sun and the moon - Studio Mumbai. Die Wiederentdeckung des indischen Handwerks ('n uitstalling aangebied deur arc en rêve centre d’architecture, Bordeaux)
  • 2016: Zukunft von gestern: Visionäre Entwürfe von Future Systems und Archigram
  • 2017: Making Heimat. Germany Arrival Country[6] (Bydrae van die Duitse Pawiljoen vir die 15de Internasionale Argitektuuruitstalling 2016 – La Biennale di Venezia).
  • 2017/18: Frau Architekt – Seit mehr als 100 Jahren: Frauen im Architektenberuf.[7]
  • 2017/18: SOS Brutalismus. Rettet die Betonmonster! Katalogus. (Vanaf Mei 2018 in die Architekturzentrum Wien in Wene, Oostenryk)

Verwysings
  1. Die Hintermänner, in: Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung, 16 Junie 2013, bl. R5
  2. Sind alle Träume für immer zerstoben? in: Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), 13 November 2014, bl. 14
  3. Erben einer menschlichen Moderne in: FAZ, 26 September 2014, bl. 42
  4. Raumfahrt-Design im DAM Frankfurt - Schöner Wohnen im All, resensie in Deutschlandradio Kultur, 26 Junie 2015
  5. Träumend, feurig und brutal in: FAZ, 5 Mei 2015, bl. 24
  6. "www.makingheimat.de: Making Heimat. Germany, Arrival Country". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Februarie 2018. Besoek op 17 Februarie 2018.
  7. Genossinnen machten eher Karriere in: FAZ, 16 Oktober 2017, bl.9 9

Eksterne skakels

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.