Doodskroon

Die doodskroon was 'n tradisionele versiering by die begrafnis van baba's, kinders of ongetroudes wat op 'n jong leeftyd oorlede is. Dit het op 'n simboliese manier die bruidskroon vervang wat die oorledene nooit meer sou kon dra nie. Doodskrone is tussen die laat 16de en die 19de eeu, soms ook nog tot in die 20ste eeu orals in Europa vervaardig.

Doodskrone in die dorpskerk van Herzberg, distrik Oder-Spree in die Duitse deelstaat Brandenburg
Doodskrone in St. Marien, Bernau, Brandenburg

Gebruik van die doodskroon

Doodskrone was oorspronklik grafgifte wat in die oorledene se hand of arm of naas sy hoof geplaas is. Hoe kosbaarder doodskrone mettertyd geword het, des te meer het dit later gebruiklik geword om die doodskroon net vir die begrafnisplegtigheid van die kerk te leen en daarna terug te gee.

Doodskrone is soms in die binneruimtes van kerke uitgestal om as muurversiering te dien. In Brandenburgse kerkgeboue is die krone egter in die 19de eeu dikwels verwyder om weer 'n eenvoudige voorkoms aan die kerksale te gee.[1]

Verwysings
  1. Evangelies-Lutherse kerkgemeente St. Marien, Bernau, Duitsland - Kunshistoriese beskrywings in die kerksaal
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.