Doodskleed van Turyn

Die Doodskleed van Turyn (Italiaans: Sindone di Torino) is 'n stuk linne met die negatiewe beeld van 'n man. Sommige beskryf die beeld as 'n uitbeelding van Jesus van Nasaret en glo die materiaal is die begrafniskleed waarin Hy toegedraai is ná sy kruisiging. Die beeld op die kleed is baie duideliker op 'n swart-wit negatief – wat die eerste keer in 1898 deur die fotograaf Secondo Pia gesien is – as in sy oorspronklike sepia.

Doodskleed van Turyn
Artefak
Die doodskleed van Turyn: 'n moderne, positiewe foto van die gesig (links) en 'n digitaal verwerkte beeld (regs).
Die doodskleed van Turyn: 'n moderne, positiewe foto van die gesig (links) en 'n digitaal verwerkte beeld (regs).
Materiaal Linne
Grootte 4,4 x 1,1 m
Tydperk 13de tot 14de eeu[1]
Ligging Katedraal van Johannes die Doper, Turyn, Italië
'n Vollengtebeeld van die doodskleed voor herstelwerk in 2002.

Geskiedenis

Die doodskleed het die eerste keer in 1354 in die kollig gekom en is in 1389 'n vervalsing genoem deur die plaaslike biskop van Troyes. Die Rooms-Katolieke Kerk erken of verwerp op die oomblik nie die kleed nie, en in 2013 het pous Franciskus daarna verwys as 'n "ikoon van 'n man wat gekasty en gekruisig is".[2] Die kleed word sedert 1578 in die koninklike kapel van die Katedraal van Turyn in Noord-Italië bewaar.[3]

In 1988 het radiokoolstofdatering deur drie verskillende laboratoriums bepaal dat die doodskleed in die Middeleeue gemaak is, tussen 1260 en 1390.[4] Dié toets het opnuut 'n debat ontketen, met sommige geleerdes wat die akkuraatheid daarvan bevraagteken omdat die dele wat getoets is, besoedel kon gewees het of kon gekom het van 'n stuk wat later bygevoeg is. Nog dateringstoetse is van die kleed self gedoen en dit weerspreek dié hipoteses,[5] insluitende die een oor herstelwerk in die Middeleeue[6][7][8] en die besoedelingshipotese.[9] Sommige mense bevraagteken egter steeds die datering.[10]

Verskeie metodes is voorgestel vir die manier waarop die kleed gemaak is, maar die werkike manier is nog nie uitsluitlik geïdentifiseer nie.[11] Die kleed word steeds intensief bestudeer en bly 'n omstrede kwessie onder sommige wetenskaplikes en Bybelse geleerdes.[12][13][14][15]

Verwysings
  1. Taylor, R.E. and Bar-Yosef, Ofer. Radiocarbon Dating, Second Edition: An Archaeological Perspective. Left Coast Press, 2014, p. 165.
  2. "Pope Francis and the Shroud of Turin". National Catholic Reporter (in Engels). 1 April 2013. Besoek op 16 September 2020.
  3. "Shroud of Turin | History, Description, & Authenticity". Encyclopedia Britannica (in Engels). Besoek op 16 September 2020.
  4. Damon, P. E.; Donahue, D. J.; Gore, B. H.; Hatheway, A. L.; Jull, A. J. T.; Linick, T. W.; Sercel, P. J.; Toolin, L. J.; Bronk, C. R.; Hall, E. T.; Hedges, R. E. M.; Housley, R.; Law, I. A.; Perry, C.; Bonani, G.; Trumbore, S.; Woelfli, W.; Ambers, J. C.; Bowman, S. G. E.; Leese, M. N.; Tite, M. S. (16 Februarie 1989). "Radiocarbon dating of the Shroud of Turin" (PDF). Nature. 337 (6208): 611–615. Bibcode:1989Natur.337..611D. doi:10.1038/337611a0. S2CID 27686437.
  5. Radiocarbon Dating, Second Edition: An Archaeological Perspective, By R.E. Taylor, Ofer Bar-Yosef, Routledge 2016; pp. 167–168.
  6. R. A. Freer-Waters, A. J. T. Jull, "Investigating a Dated piece of the Shroud of Turin", Radiocarbon 52, 2010, pp. 1521–1527.
  7. Schafersman, Steven D. (14 Maart 2005). "A Skeptical Response to Studies on the Radiocarbon Sample from the Shroud of Turin by Raymond N. Rogers". llanoestacado.org. Besoek op 2 Januarie 2016.
  8. The Shroud, by Ian Wilson; Random House, 2010, pp. 130–131.
  9. Gove, H. E. (1990). "Dating the Turin Shroud: An Assessment". Radiocarbon. 32 (1): 87–92. doi:10.1017/S0033822200039990.
  10. The Shroud of Turin Was Declared a Fraud. New Research Has Some Asking for a Retrial
  11. Ball, P. (2008). "Material witness: Shrouded in mystery". Nature Materials. 7 (5): 349. Bibcode:2008NatMa...7..349B. doi:10.1038/nmat2170. PMID 18432204.
  12. Meacham, William (1983). "The Authentication of the Turin Shroud, An Issue in Archeological Epistemology". Current Anthropology. 24 (3): 283–311. doi:10.1086/202996. JSTOR 2742663. S2CID 143781662.
  13. According to LLoyd A. Currie, it is "widely accepted" that "the Shroud of Turin is the single most studied artifact in human history". Currie, Lloyd A. (2004). "The Remarkable Metrological History of Radiocarbon Dating". Journal of Research of the National Institute of Standards and Technology. 109 (2): 200. doi:10.6028/jres.109.013. PMC 4853109. PMID 27366605.
  14. Habermas, G. R. (2011). "Shroud of Turin". In Kurian, G. T. (red.). The Encyclopedia of Christian Civilization. Wiley-Blackwell. p. 2161.
  15. "Is It a Fake? DNA Testing Deepens Mystery of Shroud of Turin". Live Science. Besoek op 9 April 2018.

Skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.