Don't Look Now

Don't Look Now (Italiaanse titel: A Venezia... un Dicembre rosso shocking) is 'n Brits-Italiaanse riller wat in 1973 onder regie van Nicholas Roeg as onafhanklike rolprent ontstaan het. Die rolprent is 'n bewerking van Daphne du Maurier se gelyknamige kortverhaal.

Een van die tonele in die rolprent - die brug Ponte dei Miracoli in Venesië

Die blinde ou dame vergelyk Venesië met 'n pragtige feestafel waarvan alle gaste verdwyn het…
Die rolprent se gebeure wys na 'n ander wêreld waarin Laura, die vroulike hoofkarakter, uiteindelik vrede vind. Venesië simboliseer sedert die 19de eeu 'n subtiele verhouding tussen mooiheid en vergankelikheid. Die inspirasie vir Daphne du Maurier se kortverhaal was nogtans 'n jong egpaar wat sy tydens 'n besoek op die eiland Torcello waargeneem het

Julie Christie en Donald Sutherland vertolk die hoofrolle as Laura en John Baxter, 'n Britse egpaar wat na die ongeluksdood van hul dogter Christine vanuit die Britse platteland na die rustige winterlike Venesië reis waar John 'n opdrag van Venice in Peril kry om 'n kerk te restoureer. In 'n restourant ontmoet hulle twee ou Britse susters van wie een blind is en beweer dat sy 'n waarsêer is.

Sy waarsku hulle dat hul dogter 'n poging sal onderneem om hulle te kontakteer en dat John in Venesië in gevaar verkeer. Hy verwerp hierdie bewerings as onsin, maar kort voor lank begin hy self geheimsinnige verskynings sien. Uiteindelik blyk hy in 'n sielkundige doolhof gevange te wees: «Nothing is what it seems». Hy besluit om die vermeende spook van sy dogter agterna te sit - met noodlottige gevolge.

Terwyl Don't Look Now baie konvensies van die rillergenre volg, fokus dit op die rougevoelens en hartseer van 'n egpaar wat sy kind aan die dood moes afstaan en die uitwerkings daarvan op tussenmenslike verhoudings. Die rolprent is in Hertfordshire, Engeland en Venesië vervaardig en in die ateljee Shepperton Studios in Surrey, Engeland afgemeng.

Nicholas Roeg se bewerking is deur Daphne du Maurier goedgekeur. Die skryweres het vooraf foto's van die twee akteurs bekyk wat vir die hoofrolle gekies is. Venesiaanse toerismeliggame was allesbehalwe gaande oor die ambiguïteit waarmee Venesië in die rolprent uitgebeeld word - met kontrasterende daglig- en nagtonele.[1]