Deutsche Internationale Schule Johannesburg

Gedurende die goudstormloop aan die Witwatersrand het ook talle Duitsers hulle vanaf 1886 in Johannesburg gevestig sodat daar 'n behoefte aan 'n skool met Duits as onderrigmedium was. Eerste planne om 'n sodanige instelling in die lewe te roep is so vroeg as 1888 gesmee, tog moes hulle in die volgende jaar, ná die eerste vergadering van 'n Duitse skoolkomitee, om ekonomiese redes voorlopig gestaak word - Johannesburg is destyds in 'n ernstige ekonomiese krisis gedompel.

Maar danksy die inisiatief van pastoor Kuschke is in 1890 met 'n Duitse onderwysprogram begin, aanvanklik in sy privaathuis, later in 'n kerkgebou van die Berlynse Sendinggenootskap - en met slegs een leerder, Ernst Ritter, die seun van 'n kerkraadslid. In laat 1891 het die aantal leerders gegroei tot twintig, en die leerprogram het Godsdiens, Duits, Engels, Nederlands, Wiskunde, Natuurgeskiedenis, Wêreldgeskiedenis, Aardrykskunde, Sangkuns, Tekenkuns en Gimnastiek ingesluit.

Toe die ekonomiese situasie in die 1890's verbeter het en die aantal Duitse immigrante tot sowat 4 000 gegroei het, is genoeg fondse ingesamel om in 1897 met die bou van 'n nuwe groot skoolgebou in Hillbrow te begin - destyds een van die welvarendste buurte in die stad. Die hoeksteen is op 4 April 1897 deur Mathilde Rolfes gelê.

Die skool is in die volgende dekades steeds deur finansiële moeilikhede geknel. Nogtans het Duitse sakemans sowel in hul tuisland asook by Duitse immigrante in Suid-Afrika genoeg fondse ingesamel om die skool met intussen sowat 200 leerders aan die gang te hou en selfs voortdurend uit te bou en te verbeter.

Gedurende die Eerste Wêreldoorlog is skoolbedrywighede deur die internering van meerdere onderwysers ontwrig. Uiteindelik moes die skool gesluit en die gebou aan die regering verhuur word. Die DSJ is eers in 1922 heropen, alhoewel die aantal leerders tot tien gedaal het, terwyl net drie onderwyseresse in diens van die skool was. Die DSJ se gewilde aanbod aan sport- en musiekaktiwiteite het die skool egter vinnig aantreklik gemaak vir sowel leerders asook onderwysers, en daarnaas kon steeds meer fondse ingesamel word. In 1934 het die DSJ met 130 leerders weer die status van 'n Duitse middelskool gehad, tog eers agt jaar later het die skool ook reg gekry om matriekeksamens aan te bied en sodoende die status van 'n Suid-Afrikaanse hoërskool gekry.

Die oorlogsjare tussen 1939 en 1945 was moeilik vir die skool. Die feit dat die DSJ nooit deur die Nasionaal-Sosialistiese ideologie oorheers is nie en ondanks alle politieke en finansiële moeilikhede voortbestaan het, was veral aan die skoolhoof W. Vogts te danke wat meer as vier dekades by die DSJ werksaam was.

Die golf van Duitse immigrante ná die Tweede Wêreldoorlog was in baie opsigte 'n uitdaging vir die skool wat in 1963 reeds 540 leerders getel het. Beperkte ruimte, 'n tekort aan onderwysers en die verkeersgeraas van die Johannesburgse middestad was 'n groot probleem. Die sportonderwys is na Mountain View uitgeplaas waar die Deutsche Turnverein die nodige sportgeriewe beskikbaargestel het.

Onder leiding van die nuwe skoolhoof, P. Adami - die eerste in 'n reeks skoolhoofde uit Wes-Duitsland - het die DSJ in 1969 vanuit Edith Cavell-straat in Hillbrow na Sans Souci in Parktown verhuis. Die getal leerders het intussen vinnig toegeneem: van 902 in 1971 tot 1 257 in 1976. Die nuwe skoolgebou moes dus voortdurend uitgebrei word.

Saam met die skool se klaskamers en ander geriewe is ook die leerprogram steeds verder uitgebrei. Vanaf 1979 is ook voorskoolkinders by die DSJ toegelaat, en in 1983 het die eerste jaargang die Duitse Abitur-eksamen afgelê. Die aantal leerders het verder gegroei tot 1 400. Die skool het begin om skoolvakke as laer- en hoërgraadse kursusse (A- und B-Zug) aan te bied.

Vanaf 1989 is ook dubbelmedium-onderwys (met Duits as vreemde taal) vir veral swart en bruin kinders aangebied, waarby alle koste deur die Bondsrepubliek Duitsland gedra is. Hierdie kinders het steeds meer klasse saam met Duitse leerders geloop, en vanaf graad 10 is alle vakke behalwe Duits vir gemengde klasse aangebied. Die skool het die konsep van gemeenskaplike onderwys van verskillende etniese groepe as sy bydrae tot 'n vreedsame naasbestaan beskou. Die eerste leerders van hierdie Nuwe Sekondêre Vlak (Neue Sekundarstufe) het in 1996 hul matriek- en in 1997 die Abitur-eksamen geslaag.