Dehidrasie

In fisiologie is dehidrasie 'n gebrek aan totale liggaamswater, met 'n gepaardgaande ontwrigting van metaboliese prosesse. Dit vind plaas wanneer vrye waterverlies vrye waterinname oorskry, gewoonlik as gevolg van oefening, siekte of hoë omgewingstemperatuur. Ligte dehidrasie kan ook veroorsaak word deur onderdompeling diurese, wat die risiko van dekompressiesiekte by duikers kan verhoog.[1]

Die meeste mense kan 'n afname van 3-4% in totale liggaamswater verdra sonder probleme of nadelige gesondheidseffekte. ’n Afname van 5-8% kan moegheid en duiseligheid veroorsaak. Verlies van meer as 10% van die totale liggaamswater kan fisiese en geestelike agteruitgang veroorsaak, gepaardgaande met erge dors. Dood vind plaas teen 'n verlies van tussen 15 en 25% van die watermassa. Ligte dehidrasie word gekenmerk deur dors en algemene ongemak en word gewoonlik met orale rehidrasie opgelos.[1][2]

Dehidrasie kan hipernatremie (hoë vlakke van natriumione in die bloed) veroorsaak en word onderskei van hipovolemie (verlies aan bloedvolume, veral bloedplasma).[3]

Chroniese dehidrasie kan bydra tot die vorming van nierstene sowel as die ontwikkeling van chroniese niersiekte.[4][5]