David Hilbert

David Hilbert (Duits: [ˈdaːvɪt ˈhɪlbɐt]; 23 Januarie 1862 – 14 Februarie 1943) was 'n Duitse wiskundige. Hy word erken as een van die mees invloedryke en universele wiskundiges van die 19de en vroeë 20ste eeue. Hilbert het 'n wye verskeidenheid van fundamentele idees in baie gebiede ontdek en ontwikkel, insluitend invariante teorie en die aksiomatisering van meetkunde. Hy het ook die teorie van Hilbert-ruimtes[1] geformuleer, een van die fondamente van die funksionele analise.

David Hilbert

mens

Geslag	Manlik
Land van burgerskap	Koninkryk Pruise, Duitse Keiserryk, Republiek van Weimar, Nazi-Duitsland
Naam in moedertaal	David Hilbert
Gegewe naam	David
Familie naam	Hilbert
Geboortedatum	23 Januarie 1862
Geboorteplek	Znamensk, Kaliningrad Oblast, Kaliningrad
Sterfdatum	14 Februarie 1943
Sterfplek	Göttingen
Plek begrawe	Stadtfriedhof Göttingen
Eggenoot	Käthe Hilbert
Kind	Franz Hilbert
Taalbeheersing	Duits
Writing language	Duits
Beroep	wiskundige, Universiteit onderwyser, filosoof, fisikus
Werkgewer	Universiteit van Göttingen
Alma mater	Universiteit van Königsberg, Collegium Fridericianum
Akademiese graad	Argitektuur
Akademiese proefskrif	Über invariante Eigenschaften specieller binärer Formen, insbesondere der Kugelfunctionen
Doktorale adviseur	Ferdinand von Lindemann
Student	Wilhelm Ackermann, Richard Courant, Erich Hecke, Otto Blumenthal
Woonplek	Duitsland
Werk plek	Göttingen
Etniese groep
Mediese kondisie	pernicious anemia
Bekend vir	Geometry and the Imagination, Hilbert's basis theorem
Archives at	ETH Zurich University Archives
Beïnvloed deur	Immanuel Kant
Genomineer vir	Nobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisika, Nobelprys vir fisika
Interested in	configuration
Onderhou deur WikiProjek	WikiProjek Wiskunde
ACM Klassifikasiekode (2012)	10011384

Hilbert het Georg Cantor se versamelingsteorie en transfinite getalle aangeneem en hartlik verdedig. 'n Bekende voorbeeld van sy leierskap in wiskunde is sy aanbieding in 1900 van 'n versameling van die probleme wat die koers vir heelwat van die wiskundige navorsing van die 20ste eeu beïnvloed.

Hilbert en sy studente het aansienlik bygedra tot die stigting van strengheid en belangrike gereedskap ontwikkel wat gebruik word in die moderne wiskundige fisika. Hilbert is bekend as een van die stigters van die bewysteorie en wiskundige logika, sowel as een van die eerste om te onderskei tussen wiskunde en metawiskunde.[2]