Cyril Descours

Descours se moeder is Duits, en hy het 'n groot deel van sy jeug in Londen deurgebring. Teen 4-jarige ouderdom kon hy in Frans, Duits en Engels kommunikeer.[2] Hy het van sy laerskooljare af aan dramaklasse deelgeneem, en in 1999 ingeskryf by die Cours Florent waar hy vir drie jaar aangebly het.[3] In 2002 en 2003 het hy deelgeneem aan dramaklasse van die Konservatorium van die 10de arrondissement in Parys.[3] Hy is vanaf 2005 'n lid van die Pas de Dieux-toneelgeselskap, terwyl hy sy akademiese studies voltooi het en 'n Meestersgraad in letterkundige vertaling behaal het.[4][3]

Descours se eerste verhoogrol was in La guerre de Troie n'aura pas lieu deur Jean Giraudoux. Nadat hy in 'n paar kortfilms en kleiner stukke verskyn het, het hy sy eerste rol in 'n grootskaalse rolprent gehad as Tristan, 'n 17-jarige wat na sy babaseun moet omsien na die dood van sy meisie, in die 2003-televisierolprent L'Enfant de l'aube (Die kind van die daeraad). Dit is geregisseer deur Marc Angelo en is gebaseer op 'n roman deur Patrick Poivre d'Arvor. Dit het meer as 10 miljoen kykers gelok op TF1 by die verskyning daarvan op 14 Januarie 2004.[5][3]

In 2005 was hy in twee rolprente te sien: as 'n Franse student in French for Beginners, en as 'n jongman wat 'n Moslem-meisie ontmoet in 'n segment van die rolprent Paris, je t'aime.[6] Die segment is geregisseer deur Gurinder Chadha. Op televisie was hy te sien as Ben in verskeie episodes van die eerste seisoen van die gewilde drama Clara Sheller teenoor Frédéric Diefenthal en Mélanie Doutey, en as die dwelmhandelaar-seun van 'n boer in Joseph.[7][8]

Hierna het hy verskyn in twee periode-dramareekse op Franse televisie en kort daarna in die Amerikaanse reeks John Adams, voordat hy in die bekroonde Franse televisiedrama Sa raison d'être (Wat liefde beteken) verskyn het. Die drama bied 'n blik op die gevolge van VIGS in Frankryk gedurende 'n tydperk van 30 jaar, soos ervaar deur een gesin.[9]

Descours het leidende rolle in sy volgende rolprente gespeel. Hy het 'n seun vertolk wat deel is van 'n wanfunksionele gesin. Die seun se onwilligheid om sy maat toe te laat om sy suster se troue by te woon, veroorsaak dat hulle verhouding verbrokkel. Die rolprent, getiteld Une petite zone de turbulences ('n Klein area van turbulensie), is 'n verwerking van Mark Haddon se 2006-roman, A Spot of Bother.[10] In Complices het hy die hoofrol vertolk van 'n vermoorde manlike prostituut, wie se laaste weke uitgebeeld word. Dit word afgewissel met die ondersoek na die identiteit van sy moordenaar.[11] Die rol het aan Descours 'n benoeming besorg vir die César-toekenning vir Mees Belowende Akteur in 2011.[12] [13] Hierna het hy in Régis Wargnier se La Ligne droite 'n atleet gespeel wat verblind is tydens 'n ongeluk, en hierna gesmoor word deur die voortgesette deernis van diegene rondom hom wat probeer om sy lewe te herbou.[14] Vir hierdie rol het hy saam met lede van die Franse atletiekspan geoefen voor 50 000 mense tydens die "Meeting de Paris" (Die "Meeting de Paris" is 'n jaarlikse baan- en veldbyeenkoms by die Stade Sébastien Charléty in Parys, Frankryk).[15]

Hy het ook gespeel in 'n verwerking van die 1956-roman Madame Solario, as die broer van die titelkarakter.[16] In 2011 het hy in die televisierolprent Le Chant des Sirènes (Die Sirene se lied) verskyn, as 'n jong man wat na Parys gaan om 'n sangloopbaan na te volg. Die rolprent het in 2011 die prys vir Beste rolprent tydens die La Rochelle-rolprentfees gewen.[7]

2013 het hy in 'n verdere periode-drama verskyn, getiteld Une femme dans la Révolution. Hierin vertolk hy die rol van 'n jong gesant van die Derde Stand (Tiers-État) wat 'n passievolle verhouding met 'n jong boerin het. In 'n kortfilm daardie jaar het hy die hoofsanger in 'n popgroep gespeel in Boys Band Théorie en ook die temalied deur Alex Beaupain gesing.[17]

Hierna het hy in Ciel rouge (wat geheel en al in Viëtnam geskiet is) die rol vertolk van Philippe Merlen, 'n Franse sersant wat dros ten einde 'n Viët Minh-gevangene te red, wat uitloop op 'n kortstondige romanse. Hy verskyn ook in 2017 se Les Gardiennes as Georges. Hy het ook gespeel in televisiedramas soos Peur sur la base as 'n onderoffisier in die vloot wat van moord verdink word, en in Mystère au Louvre as Frédéric Delage, 'n akrobaat wat betrokke raak by 'n gewaagde juweeldiefstal, en in die mini-reeks Laëtitia as regter Martinot. Dit is geskoei op werklike gebeure. Hy het ook verskyn as Geoffrey Chodron de Courcel in De Gaulle, l 'éclat et le secret.

Descours het die hoofrol gespeel in 'n 2021 France 2-verwerking van Philippe Claudel se outobiografiese roman Le Bruit des trousseaux.[18]

In 2011 het hy saam met Emma Watson verskyn in 'n video-advertensie vir 'n nuwe Lancôme-parfuum, wat in Parys verfilm is.[19]

Benewens sy werk as filmakteur het Descours voortgegaan om te verskyn in verhoogproduksies in beide klassieke en moderne toneelstukke. In 2015 het hy saam met drie ander akteurs (en musikante) 'n groep gevorm om nie-verbale teatervaardighede op 'n gereelde basis te oefen;[20] dit het gelei tot opvoerings wat in Parys en Barcelona gehou is.

In 2017 het hy op radio verskyn as Léon in Gustave Flaubert se "Madame Bovary".[7]

Descours het 'n swart gordel (2de Dan) in karate. Hy het op 12-jarige ouderdom karatelesse begin neem.[16] Hy hou hom ook besig met swem, rolskaats, sneeuplankry, tennis en perdry.[3] Hy is die mede-outeur van twee karateboeke vir kinders.[21][22]

• Cyril Descours in die Internet-rolprentdatabasis
• Cyril Descours by Unifrance
• Cyril Descours se Vimeo-kanaal
• Cyril Descours voer Dorante se toespraak uit Toneel V van La Critique de L’École des femmes deur Molière uit, 2020. Franse teks = https://fr.m.wikisource.org/wiki/La_Critique_de_L%E2%80%99%C3%89cole_des_femmes/%C3%89dition_Quinet,_1663#Sc%C3%A8ne_VI