Cato die ouere

Cato die ouere (Latyn: Cato Major; 234-149 v.C), gebore as Marcus Porcius Cato, was ’n Romeinse senator en historikus wat bekend was vir sy konserwatisme en teenstand teen hellenisering (vergrieksing).[1] Hy was ook bekend as Cato die sensor (Cato Censorius), Cato die wyse (Cato Sapiens) en Cato die antieke (Cato Priscus) en was die eerste skrywer van geskiedenis in Latyn.

Marcus Porcius Cato
’n Borsbeeld wat vermoedelik van Cato die ouere is.
Gebore	234 v.C. Tusculum, Romeinse Republiek
Sterf	149 v.C. (op 85) Romeinse Republiek
Beroep	Politikus
Titel	Generaal
Eggenoot	Salonia
Geloof	Romeinse politeïs

Hy het gekom uit ’n antieke plebejiese (burgerlike) familie wat bekend was vir hul militêre diens. Soos sy voorouers was Cato verknog aan landbou wanneer hy nie in die weermag was nie. Nadat hy Lucius Valerius Flaccus se aandag getrek het, is hy na Rome gebring waar hy die reeks ampte bekend as cursus honorum gevolg het: Hy was agtereenvolgens tribunus militum (214 v.C.), quaestor (204 v.C.), aedile (199 v.C.), praetor (198 v.C.), junior konsul (195 v.C.) saam met Flaccus en sensor (184 v.C.). As sensor het hy probeer om Rome se antieke gebruike (mos maiorum) te bewaar en "verderflike" Hellenistiese invloede teengestaan.[1]

Sy bynaam "die ouere" onderskei hom van sy ewe beroemde kleinseun Cato die jongere, wat Julius Caesar teengestaan het.