Camille Pissarro

Hy was belangrik vanweë sy bydraes tot die impressionisme en postimpressionisme. Pissarro het van groot meesters geleer, onder andere Gustave Courbet en Jean-Baptiste-Camille Corot.

In 1873 het hy ’n gemeenskap van 15 opkomende kunstenaars help stig en die spil geword waarom die groep gedraai het terwyl hy jong kunstenaars aangemoedig het. Die Amerikaanse kunshistorikus John Rewald het Pissarro die "nestor van die impressionistiese skilders" genoem – nie net omdat hy die oudste was nie, maar ook danksy sy "wysheid en warm, gebalanseerde persoonlikheid".[1] Cézanne het gesê "hy was ’n pa vir my". Hy was ook een van Gauguin se meesters. Renoir het na sy werk as "revolusionêr" verwys omdat hy verkies het om mense in natuurlike omgewings uit te beeld, sonder "kunsmatigheid of prag".

Pissarro is die enigste kunstenaar wat sy werk tentoongestel het op al agt Paryse impressionistiese uitstallings, van 1874 tot 1886. Hy was nie net ’n vaderfiguur vir die impressioniste nie, maar ook al vier die groot postimpressioniste, Georges Seurat, Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin.[2]

• 
  Twee Vroue Wat by die See Gesels, Sint Thomas (1856), privaat versameling.
• 
  Die Hooiwa, Montfoucault (1879).
• 
  Selfportret (1903), Tate-galery, Londen.
• 
  Allée dans une forêt ("Pad in ’n Woud", 1859).
• 
  Le chemin ("Die Pad", c. 1864).
• 
  Châtaignier à Louveciennes (1870), Musée d'Orsay, Parys.
• 
  Die Woud by Marly (1871), Thyssen-Bornemisza-museum.
• 
  Die Pad na Versailles (1871), Dallas-kunsmuseum.
• 
  Ou Chelseabrug, Londen (1871), Smith-kollegekunsmuseum.
• 
  Stillewe: Appels en Pere in ’n Ronde Mandjie (1872), Henry en Rose Pearlman-versameling.
• 
  Camille Pissarro, portret van Paul Cézanne, National Gallery.
• 
  Un Carrefour à l'Hermitage, Pontoise (1876), Musée Malraux.
• 
  Toits rouges, coin d'un village, hiver, Côte de Saint-Denis, Pontoise (1877), Musée d'Orsay
• 
  The Côte des Bœufs at L'Hermitage (1877), National Gallery.
• 
  Wasvrou, ’n Studie (1880), Metropolitan Museum of Art.
• 
  Gesprek (c. 1881), National Museum of Western Art.
• 
  Die Oes (1882), Bridgestone-kunsmuseum, Tokio.
• 
  Place du Théâtre Français: Mis-effek (1897), Dallas-kunsmuseum.
• 
  Uitsig op Rouen (1898), Honolulu-kunsmuseum.
• 
  Place du Havre, Parys (1893), Art Institute of Chicago.

• Rewald, John, red., met die samewerking van Lucien Pissarro: Camille Pissarro, Lettres à son fils Lucien, Albin Michel, Parys 1950; in Engels vertaal as Camille Pissarro, Letters to his son Lucien, New York 1943 & Londen 1944; 3de hersiene uitg., Paul P Appel Publishers, 1972 ISBN 0-911858-22-9
• Bailly-Herzberg, Janine, red.: Correspondance de Camille Pissarro, 5 volumes, Presses Universitaires de France, Parys, 1980 & Editions du Valhermeil, Parys, 1986–1991 ISBN 2-13-036694-5 – ISBN 2-905684-05-4 – ISBN 2-905684-09-7 – ISBN 2-905684-17-8 – ISBN 2-905684-35-6
• Mathews, Nancy Mowll (1994). [Cassatt: A Life op Google Boeke Mary Cassatt: A Life]. New York: Villard Books. ISBN 978-0-394-58497-3. LCCN 98-8028. {{cite book}}: Check |url= value (hulp); Cite has empty unknown parameter: |chapterurl= (hulp); Ongeldige |ref=harv (hulp)
• Thorold, Anne, ed.: The letters of Lucien to Camille Pissarro 1883–1903, Cambridge University Press, Cambridge, New York & Oakleigh, 1993 ISBN 0-521-39034-6

• Union List of Artist Names, Getty Vocabularies. Camille Pissarro by ULAN. Los Angeles, Kalifornië.
• BBC Your Paintings: werke deur Camille Pissarro in Britse privaat versamelings
• Exhibition Pissarro dans les ports, 2013, Museum van Moderne Kuns André Malraux - MuMa
• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Camille Pissarro.
• Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia