Boerka

’n Boerka is ’n kleed wat vroue in sommige Islamitiese tradisies dra wat hul liggaam in die openbaar bedek. Die term kom oorspronklik van die Arabiese woord برقع, burquʻ of burqaʻ.

Detail van die kop en boonste torso van ’n syboerka.
Twee vroue in boerkas.

Die sluiergedeelte vir die gesig is gewoonlik ’n reghoekige, halfdeursigtige stuk lap met die boonste deel vas aan ’n deel van die kopserp sodat die sluier oor die gesig hang. Dit kan opgelig word wanneer die vrou dit wil doen. In ander style is die nikaab van die sluier aan een kant vas en bedek dit die gesig net onder die oë sodat die oë sigbaar is.

In Islamitiese geskrifte
’n Litograaf uit 1842 deur James Rattray toon ’n militante Persiese vrou in Afganistan met ’n boerka agter haar.

Baie Moslems glo die tradisies oor die lewe van Mohammed, of die hadit, vereis dat beide mans en vroue in die openbaar fatsoenlik optree en aantrek. Dié vereiste word egter op baie verskillende manier vertolk deur Moslem-geleerdes en -gemeenskappe.

In ’n vers in die Koran word gesê:

O Profeet! Sê aan u eggenotes en aan u dogters en die vroue van die gelowiges, dat hulle ’n gedeelte van hulle omslagdoeke oor hul hoofde moet hang – dit is meer fatsoenlik – sodat hulle uitgeken kan word, en nie lastig geval mag word nie. En Allah is altyd Vergewensgesind, Genadevol.

– Koran, Soera 33:59

Nog ’n vers in die Koran lui:

En sê aan die gelowige vroue dat hulle húl oë moet neerslaan en hulle geslagsdrifte moet beheer, en nie hulle skoonheid tentoonstel nie, behalwe wat geoorloof is om sigbaar te bly. En laat ’n deel van hulle hooftooisels hul borste bedek. En laat hulle hul skoonheid nie vertoon nie, behalwe aan hul eggenote, of vaders, of die vaders van hul eggenote, of hulle seuns, of die seuns van hulle eggenote, of hulle broers of die seuns van hulle broers, of die seuns van hulle susters, of hulle vroue; of hulle slawe, of manlike bediendes wat geen geslagsdrang het nie; of die kinders wat nog niks van die naaktheid van vroue weet nie. En laat hulle nie met hul voete stamp nie, sodat die skoonheid wat hulle bedek nie blootgestel sal word nie. En bekeer julle almal tot Allah, o gelowiges, sodat julle mag slaag.

– Koran, Soera 24:31

’n Fatwa (Islamitiese regsopinie) deur Muhammed Salih Al-Munajjid, ’n salafis (lid van ’n ultrakonserwatiewe Soennitiese beweging) en die stigter van die webtuiste IslamQA.info, wat in Saoedi-Arabië verbied is omdat hy nie by magte is om fatwa te gee nie, sê:

Die regte manier soos die getuienis aangedui, is dat die vrou se gesig 'awrah (’n intieme deel) is wat bedek moet word. Dit is die mees aanloklike deel van haar liggaam, want mense kyk meestal na die gesig, sodat die gesig die grootste 'awrah van ’n vrou is.[1]

Die fatwa stel dit ook duidelik wanneer dit verbode is om die sluier te dra:

In die Soenna is daar baie ahaadeeth, soos: Die Profeet het gesê: "Die vrou in ihram word verbied om haar gesig te versluier (’n nikaab te dra) of om die boerka te dra." Dit dui daarop dat wanneer vroue nie in ihram is nie, hulle hul gesigte bedek het.[1]

Namoes

In die Moslemwêreld is die verbod op die sien van die vrou se gesig na aan die begrip namoes.[2][3] Namoes is ’n etiese kategorie, ’n sedelikheid van ’n Midde-Oosterse Moslemse patriargale aard. Dit is ’n sterk geslagspesifieke kategorie wat die verhoudings in ’n gesin beskryf in terme van eer, aandag, respek/respektabelheid en fatsoenlikheid. Die term word dikwels vertaal as "eer".[2][3]

Die kleed is omstrede en word in verskillende dele van die wêreld op verskillende maniere beskou – óf positief óf negatief.

Sien ook

Verwysings
  1. Al-Munajjid, Sheikh Muhammed Salih. "Do women have to wear niqaab?" (in Engels). Islam QA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 23 Augustus 2010.
  2. Werner Schiffauer, Die Gewalt der Ehre. Erklärungen zu einem deutsch-türkischen Sexualkonflikt. ("The Force of the Honour"), Suhrkamp: Frankfurt am Main, 1983. ISBN 3-518-37394-3.
  3. Dilek Cindoglu, "Virginity tests and artificial virginity in modern Turkish medicine", ble. 215–228, in Women and sexuality in Muslim societies, P. Ýlkkaracan (Ed.), Women for Women's Human Rights, Istanboel, 2000.

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.