Bargello Nasionale Museum

Die woord bargello bleik om van die Latynse bargillus (van Goties bargi en Duits burg) afkomstig te wees, wat "kasteel" of "gefortifiseerde toring" beteken. Gedurende die Italiaanse Middeleeue is die naam toegedig aan 'n militêre kaptein wat die vrede en orde moes bewaar gedurende proteste en opstande. In Florence is die Kaptein gewoonlik vanaf 'n vreemde stad aangestel om sodoende enige vooroordeel deur hom te verhoed. Die pos kan gelykgestel word aan deesdae se polisiehoof. Die naam bargello is gebruik vir die gebou waarin die kantoor van die kaptein gehuisves was.

Die Paleis se trappe en binnehof.

Bouwerk aan die Paleis het in 1255 'n aanvang geneem. Die paleis is gebou om die Capitano del Popolo en later, in 1261, die "podestà" te huisves, die hoogste magistraat van Florence se stadsraad. Die Palazzo del Podestà, soos dit aanvanklik bekend gestaan het, is die oudste openbare gebou in Florence. Die gebou het as model vir die konstruksie van die Palazzo Vecchio gedien. In 1574 het die Medici egter weggedoen met die funksie van die Podestà en eerder die bargello, die polisiehoof van Florence, in hierdie gebou gehuisves, vandaar sy naam.[1] Dit is ook as 'n tronk gebruik; teregstellings is in die Bargello se binnehof voltrek totdat dit afgeskaf is deur Groot Duiker Peter Leopold in 1786. Nadat Leopold II verban is, het die Goewerneur van Toskane besluit dat Bargello nie meer 'n tronk oetg wees nie, en dit in 'n nasionale museum laat omskep.

Die oorspronklike tweeverdiepingstruktuur is in 1258 langs die Volognanatoring gebou. Die derde verdieping, wat met kleiner stene voltooi is, is aangelas nadat 'n brand sekere dele beskadig het in 1323. Die gebou is ontwerp rondom 'n oop binnehof met 'n buitetrap wat na die tweede verdieping lei. 'n Oop waterput is in die middel van die binnehof te vinde.[1]

Die Bargello het as 'n nasionale museum (Museo Nazionale del Bargello) geopen in 1865,[1] waar die grootste Italiaanse versameling van Gotiese en Renaissance beeldhouwerke (14–17de eeu) uitgestal word.

Die museum huisves meesterstukke deur Michelangelo, soos Bacchus, Pitti Tondo (of Madonna en Kind), Brutus en David-Apollo.[2] Sy versameling sluit Donatello se David en St. George Tabernacle in,[3] Vincenzo Gemito se Pescatore ("visserseun"),[4] Jacopo Sansovino se Bacchus,[2] Giambologna se Architecture[5] en sy Mercury[2] en vele werke van die Della Robbia-familie.[3][6][7][8] Benvenuto Cellini se bronsborsbeeld van Cosimo I is ook te siene[2] asook enkele werke uit die Barokperiode.

Die museum het ook 'n goeie keramiekversameling, asook tekstiel, tappeseries, ivoor, silwer, krygsdrag en munte. Die voorheen-verlore regterpaneel van die Franks Casket word tans deur die museum bewaar.

Honolulu Hale se binnehof, trappe en opelug plafon is op die Bargello geskoei.[9]

Die Saal van Islam in die Bargello is in 1982 opgestel deur Marco Spallanzani en Giovanni Curatola onder direksie van Paola Barocchi en Giovanna Gaeta Bertelà, die destydse direkteur.[10]

• 
  Lorenzo Ghiberti se Isaac's Sacrifice.
• 
  Bust, (Niccolo da Uzzano).
• 
  Bust of Christ, (Tullio Lombardo).
• 
  Bust of Pietro Melllini (Benedetto da Maiano).
• 
  Coronation of Ferdinand II of Aragon.
• 
  Musicians from program for Coronation of Ferdinand II, (Benedetto da Maiano).
• 
  Anghiari Battle, Giovan Francesco Rustici after Leonardo da Vinci
• 
  Madonna di Santa Maria Nuova-Luca della Robbia
• 
  Crucifix deur Michelangelo.
• 
  Empress Ariane (Byzantine).
• 
  St George, (Donatello).
• 
  David, (Donatello).
• 
  Bacchus, (Michelangelo).
• 
  Architettura, (Giambologna).
• 
  Bust of Costanza Bonarelli, (Bernini).
• 
  Il Pescatorello (little fisher boy), Vincenzo Gemito

• "Bargello Nasionale Museum". Departement van Kulturele Erfenis. Besoek op 14 Augustus 2016.