Arminius

Arminius (18/17 v.C. – 21 n.C.) was 'n stamhoof van die Germaanse Cheruske-stam. Hy is veral bekend as leier van 'n bondgenootskap van Germaanse stamme wat teen die Romeine geveg het tydens die Slag by die Teutoburgerwoud in 9 n.C., waartydens drie Romeinse legioene onder bevel van generaal Varus op beslissende wyse verslaan is. Sy oorwinning by die Teutoburgerwoud was 'n voorspel tot die Romeinse ryk se strategiese onttrekking uit Germania Magna.[1] Moderne historici beskou Arminius se oorwinning as een van Rome se grootste nederlae.[2] Aangesien dit die assimilasie van Germaanse mense oos van die Ryn verhoed het, word dit beskou as een van die belangrikste gevegte in die wêreldgeskiedenis. Die uitwerking daarvan kan vandag nog waargeneem word in byvoorbeeld die verspreiding van die Romaanse- en Germaanse tale.[3][4][5][6] Die geveg was 'n kantelpunt in die wêreldgeskiedenis.[7]

Arminius
Arminius
Standbeeld van Arminius by die Hermannsdenkmal gedenkteken
Prins en stamhoof van die Cheruske-stam
Voorafgegaan deur Segimer
Opgevolg deur Italicus
Persoonlike besonderhede
Gebore 18/17 v.C.
Germanië
Sterf 21 n.C. (aged 37–38)
Germanië
Kind(ers) Thumelicus
Religie Germaanse gelowe

Arminius is gebore as 'n prins van die Cheruske-stam, en het deel gevorm van die stamfaksie wat die Romeine goedgesind was. Hy het Latyn aangeleer en in die Romeinse leër gedien, as gevolg waarvan hy Romeinse burgerskap en die rang van eques verkry het. Nadat hy met onderskeiding gedien het tydens die Bellum Batonianum, is hy na Germanië gestuur om die plaaslike goewerneur, Varus, by te staan in die onderwerping van die Germaanse stamme. Terwyl Arminius in die hoedanigheid opgetree het, het hy egter 'n geheime komplot teen Romeinse heerskappy gevoer, wat uiteindelik gelei het tot 'n hinderlaag, en die vernietiging van drie Romeinse legioene in die Teutoburgerwoud.

Arminius het vergeldingsinvalle deur die Romeinse generaal Germanicus in die gevegte van Pontes Longi, Idistaviso en die Angrivarier-muur afgeweer, en in die proses 'n teenstander, die Marcomanni koning Maroboduus, verslaan. Germaanse adellikes, wat Arminius se groeiende mag gevrees het, het hom in 21 n.C. vermoor. Sy legendariese dade is generasies daarna nog gedenk in Germaanse sages.[8] Die Romeinse geskiedkundige Tacitus het Arminius uitgesonder as bevryder van die Germaanse stamme en hom gehuldig omdat hy die Romeinse Ryk tydens die hoogbloei van sy mag tot stilstand gedwing het.[8]

Kulturele heenwysings
  • Arminio is 'n opera uit 1692 oor Arminius deur die Oostenryks-Boheemse komponis Heinrich Ignaz Franz Biber.
  • Arminio is 'n opera uit 1736 oor Arminius deur Händel.
  • Arminius is 'n oratorium uit 1877 oor Arminius deur die Duitse komponis Max Bruch.
  • Barbarians is 'n 2020 TV-reeks wat 'n fiksionele beeld bied van Arminius.

Verwysings
  1. Dr. Aaron Ralby (2013). "The Roman Legion: Refining Military Organization". Atlas of Military History. Parragon. p. 241. ISBN 978-1-4723-0963-1.
  2. Murdoch 2012
  3. Tucker 2010, p. 75
  4. Cawthorne 2012
  5. Davis 1999, p. 68
  6. Creasy 2007, p. 104
  7. "How the eagles were tamed". The Spectator. 27 Maart 2004. Besoek op 25 April 2021. Theodor Mommsen referred to the Battle of the Teutoburg forest as a turning-point in world history.
  8. Tacitus. The Annals.2.88. "Assuredly he was the deliverer of Germany, one too who had defied Rome, not in her early rise, as other kings and generals, but in the height of her empire's glory, had fought, indeed, indecisive battles, yet in war remained unconquered. He completed thirty-seven years of life, twelve years of power, and he is still a theme of song among barbarous nations, though to Greek historians, who admire only their own achievements, he is unknown, and to Romans not as famous as he should be, while we extol the past and are indifferent to our own times."

Bronne
  • Cawthorne, Nigel (2012). Battles That Changed History: An Encyclopedia of World Conflict. Arcturus Publishing. pp. 75–77. ISBN 978-1848589544.
  • Creasy, Edward (2007). The Fifteen Decisive War Battles of the World: From Marathon to Waterloo. Read Books. ISBN 978-1-84664-127-5.
  • Davis, Paul K. (1999). 100 Decisive Battles: From Ancient Times to the Present. Oxford University Press. pp. 68–71. ISBN 0195143663.
  • Dörner, Andreas, Politischer Mythos und symbolische Politik. Der Hermannmythos: Zur Entstehung des Nationalbewußtseins der Deutschen (Reinbek: Rowohlt, 1996).
  • Durschmied, Erik (2013). The Weather Factor: How Nature Has Changed History. Hachette UK. pp. 1751–70. ISBN 978-1444769654.
  • von Essen, Gesa, Hermannsschlachten. Germanen- und Römerbilder in der Literatur des 18. und 19. Jahrhunderts (Göttingen: Wallstein, 1998).
  • Kuehnemund, Richard, Arminius or the Rise of a National Symbol in Literature: From Hutten to Grabbe (New York: AMS Press, 1966).
  • Münkler Herfried, and Hans Grünberger: "Arminius/ Hermann als nationales Symbol im Diskurs der deutschen Humanisten 1500–1570", In: Herfried Münkler, Hans Grünberger, and Kathrin Mayer, Nationenbildung. Die Nationalisierung Europas im Diskurs humanistischer Intellektueller. Italien und Deutschland (Berlin: Akademie, 1998), pp. 263–308.
  • Murdoch, Adrian (1 Desember 2012). Rome's Greatest Defeat: Massacre in the Teutoburg Forest. The History Press. ISBN 978-0752494555.
  • Tucker, Spencer (2010). Battles That Changed History: An Encyclopedia of World Conflict. ABC-CLIO. ISBN 978-1598844290.
  • Wagner-Egelhaaf, Martina (red.), Hermanns Schlachten. Zur Literaturgeschichte eines nationalen Mythos (Bielefeld: Aisthesis, 2008).
  • Winkler, Martin M. (2016). Arminius the Liberator: Myth and Ideology (in Engels). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-025291-5.
  • Wolters, Reinhard Die Schlacht im Teutoburger Wald: Arminius, Varus und das roemische Germanien (München: Verlag C. H. Beck, 2008).

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.