Ram (sterrebeeld)

Die sterrebeeld Ram soos van die Aarde af gesien.

Die Ram het drie prominente sterre wat ’n asterisme vorm: Alpha, Beta en Gamma Arietis. Al drie word algemeen vir navigasie gebruik.[2] Daar is nog ’n ster helderder as 4 mag, 41 Arietis.

Alpha Arietis, ook bekend as Hamal, is ’n K2-tipe[3] oranje reusester met ’n magnitude van 2 wat 66 ligjare van die Aarde af is.[4][5]

Beta Arietis, ook bekend as Sheratan, is ’n blou-wit ster met ’n magnitude van 2,64. Dit is 59 ligjare weg en is ’n spektroskopiese dubbelster, een waarvan die metgesel net deur ’n ontleding van die spektrum waargeneem kan word.[6] Die spektraaltipe van die primêre ster is A5.[3]

Gamma Arietis, ook bekend as Mesartim, is ’n dubbelster met twee wit komponente in ’n ryk veld van 8-12 mag-sterre. Die primêre ster het ’n magnitude van 4,59 en die sekondêre ster is 4,68 mag.[7] Die stelsel is 164 ligjare van die Aarde af.[8]

Nog dubbelsterre in die Ram:

• Epsilon Arietis het twee wit komponente, van 5,2 en 5,5 mag. Hulle is 290 ligjare weg. [4]
• Lambda Arietis het ’n wit primêre en geel sekondêre ster van onderskeidelik 4,8 en 7,3 mag.[4] Eersgenoemde is 129 ligjare van die Aarde af[9] en is van spektraaltipe F0.[7]
• Pi Arietis bestaan uit ’n blou-wit primêre en wit sekondêre ster. Hulle is onderskeidelik van magnitude 5,3 en 8,5.[4] Die hoofster is 776 ligjare van die Aarde af.[10] Dit is self ’n dubbelster; sy metgesel het ’n magnitude van 10,8.

Die meeste van ander sterre in die Ram wat met die oog sigbaar is, het ’n magnitude van tussen 3 en 5.

NGC 772 met ’n supernova.

Die paar diepruimtevoorwerpe in die sterrebeeld is baie dof. Tog bevat dit ’n paar wetenskaplik interessante sterrestelsels; daar is elliptiese, spiraal- en interaktiewe sterrestelsels.

NGC 772 is ’n spiraalstelsel met ’n magnitude van 10,3.[3] Dit is ’n taamlik helder stelsel wat 7,2 x 4,2 boogminute groot is. Dit is ’n klas SA(s)b-stelsel, wat beteken dit het nie ’n staaf of ring nie en die spiraalarms is taamlik dig.[11] Die hoofarm, aan die noordwestekant,[6] het baie stervormende gebiede – dit is vanweë vorige wisselwerkings met ander stelsels. Dit het ’n klein metgesel-sterrestelsel, NGC 770, sowat 113 000 ligjare van hom af. Die twee stelsels saam is ook bekend as Arp 78 in die Arp-katalogus. NGC 772 het ’n deursnee van 240 000 ligjare en is 114 miljoen ligjare van die Aarde af.[12] Nog ’n spiraalstelsel in die Ram is NGC 673, ’n klas SAB(s)c-stelsel 235 miljoen ligjare van die Aarde af[12] wat van voor af gesien word. Dit het ’n effense staaf en los spiraalarms. Dit het geen ring nie en ’n dowwe galaktiese bol, en is 2,5 x 1,9 boogminute groot.

NGC 678 en NGC 680 is ’n sterrestelselpaar sowat 200 000 ligjare van mekaar af. Hulle is deel van die NGC 691-sterrestelselgroep en is albei sowat 130 miljoen ligjare van die Aarde af. NGC 678 is ’n spiraalstelsel van 13,35 mag en is 4,5 x 0,8 boogminute groot. Dit het ’n prominente stofbaan. NGC 680 is ’n elliptiese stelsel met ’n asimmetriese grens; dit het ’n magnitude van 12,9 en ’n deursnee van 126 000 ligjare; dit is 124 miljoen ligjare van die Aarde af.[12]

NGC 877 is die helderste lid van ’n groep van agt sterrestelsels wat ook NGC 870 en NGC 871 insluit. Dit het ’n magnitude van 12,53 en is 178 miljoen ligjare weg. Dit het ’n metgesel, NGC 876, wat sowat 103 000 ligjare van sy kern af is. Hulle is in ’n interaksie betrokke en word verbind met ’n dowwe stroom gas en stof.[12] Arp 276 is nog twee interaktiewe stelsels, en bestaan uit NGC 935 en IC 1801.[13]

Die Ram bevat baie sterre met eksoplanete. HIP 14810, ’n G5-tipe ster, het drie reuseplanete (met ’n massa van meer as 10 keer dié van die Aarde).[14] HD 12661 is ook ’n G-tipe ster en is effens groter as die Son. Dit het twee planete. Die een is 2,3 keer so groot soos Jupiter en die ander een 1,57 keer so groot.[15] HD 20367 is ’n G0-tipe ster omtrent so groot soos die Son met een planeet. Die planeet, wat in 2002 ontdek is, se massa is 1,07 keer dié van Jupiter en dit wentel elke 500 dae om die ster.[16]

Verskeie meteoorreëns kom oënskynlik vanuit die Ram. Die Dag-Arietiede is een van die sterkste reëns wat in die dag voorkom; dit duur van 22 Mei tot 2 Junie. Die maksimum tempo is 54 meteore per uur.[17][18] Omdat baie van hulle nie met die blote oog sigbaar is nie, word hulle in die radiospektrum waargeneem.[19][20] Nog ’n meteoorreën wat in die dag voorkom is die Epsilon-Arietiede en die Noordelike en Suidelike Mei-Arietiede.[21]

Die Delta-Arietiede duur van 8 Desember tot 14 Januarie en bereik sy hoogtepunt op 9 Desember. Die gemiddelde meteoor van dié reën is stadig, met ’n gemiddelde snelheid van 13,2 km per sekonde. Helder vuurballe kom agter soms voor.[22]

Die Herfs-Arietiede duur van 7 September tot 27 Oktober en bereik sy hoogtepunt op 9 Oktober,[23] en die Epsilon-Arietiede duur van 12 tot 23 Oktober.[24] Ander reëns sluit in die Oktober-Delta-, Dag-Epsilon-, Dag-Mei, Sigma-, Nieu- en Beta-Arietiede in.[21]